به گزارش پایگاه تحلیلی خبری “تحولات جهان اسلام” وزارت خارجه آمریکا در پی عملیات قریب الوقوع ارتش سوریه در جنوب سوریه از کشور روسیه خواست تا از انجام این عملیات جلوگیری کند.

در این بیانیه ایالات متحده از آغاز عملیات ارتش سوریه در منطقه کاهش تنشی که سال گذشته با توافق آمریکا، روسیه و اردن در جنوب سوریه و بصورت ویژه در استان درعا برقرار شده بود؛ به شدت ابراز نگرانی کرد.

 

همچنین آمریکا دولت سوریه را تهدید کرد که در صورت انجام این عملیات و نقض آتش بس مذکور، پاسخ محکم و مناسب به این اقدام داده خواهد شد.

 

آمریکا مدعی شد که دولت سوریه با پشتیبانی روسیه و ایران بارها اقدام به نقض توافق مناطق کاهش تنش کرده است، توافقی که توسط خود روسیه و ایران ایجاد شده است؛ و در آخرین مورد از نقض این آتش بس به غوطه شرقی دمشق اشاره کرد.

 

این اتهامات در حالی از سوی وزارت خارجه آمریکا مطرح می شود که گروه های تروریستی مانند هیئت تحریرالشام، شاخه ی سوری القاعده و دیگر گروه های مسلح تروریستی شامل این آتش بس نمی شوند و همواره اعلام شده است که ارتش سوریه حق خود میداند در هر مرحله ای که لازم باشد، علیه این گروه های تروریستی اقدام به انجام عملیات بنماید.

 

از روزهای گذشته ارتش سوریه در حال انتقال تجهیزات نظامی خود به جنوب سوریه است و بالگردهای ارتش سوریه با پخش اعلامیه بر فراز استان درعا از اهالی منطقه می خواهند تا با راندن مسلحین از مناطق خود به توافق مصالحات بپیوندند.

 

نقشه آنلاین جنوب دمشق

 

بیانیه وزارت امور خارجه آمریکا:

 

 

محتوای بالا را می پسندید؟ هم اکنون از ما حمایت کنید!

 

[maxbutton id=”1″ ] [maxbutton id=”2″ ] [maxbutton id=”3″ ] [maxbutton id=”4″ ] [maxbutton id=”5″ ]

 

  • به اشتراک بگذارید:

دیدگاه

  1. sarbaz2 شنبه, ۵ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۱:۴۱

    به نظر شما بیانیه آمریکا تاثیری در انجام عملیات داره یا ارتش سوریه کار خودش رو خواهد کرد

    پاسخ
    1. ناشناس یکشنبه, ۶ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۹:۱۳

      آمریکا حتی به روسیه هم هشدار بده روس ها میترسن، چه برسد به ارتش سوریه ای که دچار یک جنگ فرسایشی تحمیل شده هست و در مقابل حملات هوایی شیاطین هم دفاع مناسبی نداره(حملات مستمر به نیروهای ارتش و مقاومت در شمال شرق و غرب سوریه).
      برجام رو هم در ایران بهش اضافه کنیم!

    2. ناشناس پنجشنبه, ۳۱ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۱:۲۳

      طوری میفرمایید انگار روسها کاری جز از ترس غرب نمیکنند..!! اگر چنین بود چطوردر اوکراین جلو چشم اروپا و امریکا ‌و با تحمل تحریمهای بلوک غرب شبه جزیره کریمه را ضمیمه خود کردند؟! واقعیت این است که روسیه در صدد احیای نقش خود بعنوان قدرتی جهانی است و از آنچه بعنوان منافع حیاتی و اولویتهای خود تعریف و ارزش گذاری کرده کوتاه نخواهد آمد و این البته به معنی انعطاف ناپذیری روسیه نیست بلکه انتظار آن است که روسها غیر از منافع حیاتی بقیه امتیازات خود را در ازای گرفتن بهای مورد نظر( بسته به الویتهای وابسته به شرایط روز) واگذار کنند..البته روسها هم سابقه طولانی در باجگیری دارند و به کم قانع نخواهند شد و به آسانی کنار نخواهند آمد.

    3. ناشناس سه شنبه, ۳۰ مهر, ۱۳۹۸ - ۱۴:۳۰

      ایا این امریکا نیست که به فکر جنایت هدف
      است ایا این کشور سوریه نیست که دارد از سرزمین خود زن وفرزندان خود دفاع میکند وامریکا نیست که بی شرمانه به فکر زیاد کردن کشور خود به هر بهایی است؟

    4. ناشناس سه شنبه, ۳۰ مهر, ۱۳۹۸ - ۱۴:۳۲

      روسیه در دفاع از کشور مظلوم وارد عمل شده وگرنه هرگز به فکر دادن قرامت نیرو هی خود نمیشد.

    5. ناشناس چهارشنبه, ۱۴ اسفند, ۱۳۹۸ - ۲۲:۰۴

      ایراننیا به روه پدره ترامپ ریدن

    6. ناشناس یکشنبه, ۲۴ تیر, ۱۳۹۷ - ۰۱:۰۵

      سلام.در سوریه مردم و فاطمیون و محور مقاومت هم است که جنگ میکنند و ترسو نیستند

    7. ناشناس سه شنبه, ۲۰ شهریور, ۱۳۹۷ - ۱۴:۳۲

      اگه جبهه مقاومت کاری ازش برمیامد
      روسیه چرا وارد جنگ شد؟

    8. کاظمی جمعه, ۲۳ آذر, ۱۳۹۷ - ۱۳:۳۲

      چون کاری ازش برمی آمد، روسیه وارد جنگ شد. اگر روسیه معتقد بود که از جبهه مقاومت کاری برنمی آید که با آنها همپیمان نمی شد. درک این مطلب اینقدر سخت است؟

    9. ناشناس شنبه, ۱۹ بهمن, ۱۳۹۸ - ۰۵:۲۵

      سلام
      روسیه فقط بدلیل منافع شخصی و حضور خود در منطقه وارد جنگ شده است
      بعلاوه اینکه روسیه همیشه تمایل داشته تا هر چه میتواند مرز های دفاعی خودش را در جهان به آمریکا نزدیک کرده و نوعی تقابل با آمریکا دارد خلاصه اش روسیه بدنبال اهداف خودش در منطقه میباشد

    10. رضا چهارشنبه, ۲۳ بهمن, ۱۳۹۸ - ۱۹:۳۱

      واقعا امریکا کشوری زور گو و شیطان صفته مطمعن باشید سوریه بعد از فتح ادلب به سراغ مناطق تحت اشغال این امریکاییهای بی همه چیز خواهد امد

    11. ناشناس یکشنبه, ۱۱ اسفند, ۱۳۹۸ - ۲۲:۲۸

      همه حرفاتون پشمه سوریه جرات میکنه به امریکا حمله کنه.به قول بنده خدا امریکا هیج قلتی نمیتونه بکنه .۴۰سال پیش همه کشورها جلوبودیم حالاهمه ازما جلووند اره امریکا قلتی نمیتونه بکنه

    12. ناشناس سه شنبه, ۱۳ اسفند, ۱۳۹۸ - ۰۹:۲۴

      ای وطن فروش

    13. ناشناس پنجشنبه, ۲۹ خرداد, ۱۳۹۹ - ۰۵:۵۲

      روس‌ها از کسی ترسی ندارند به نظر من تمام اورپا وآمریکا وناتو در مقابل روسیه باچهار موشک اسکندر نابود می‌شوند ودر مقابل پوتین زانو میزنند

  2. ناشناس شنبه, ۵ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۳:۵۰

    به نظرم دولت سوریه به طور جدی باید مذاکرات سیاسی رو شروع کنه.
    به فرض که جنوب سوریه هم بدست حکومت اسد بیفته… آخرش چی؟
    آخرش ترکیه بخشهای بزرگی از شمال سوریه و کردها هم تقریبا همه شرق فرات رو در اختیار دارن و تازه التنف هم هست که همه این مناطق تحت اختیار نیروهای مخالف حکومت هستن و عملا حمله کردن بهشون برای دولت سوریه بهای سنگینی خواهد داشت.

    پاسخ
    1. ناشناس یکشنبه, ۶ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۹:۴۲

      حامد
      به نظر بنده باید اول از تعدد مذاکره کننده ها کم کرد
      دوما با تروریستها که نمی شود مذاکره کرد
      سوما کشور اشغال شده است مذاکره معنی ندارد
      مثلا:
      خرمشهر سقوط کرده است ما بگوییم برویم با صدام مذاکره کنیم چرا که آخر چی؟؟؟ اگر بجنگیم باید بهای سنگینی بدهیم.؟؟؟
      *باید در میدان دست برتر را داشت و بعد مذاکره کرد و گرنه در مذاکرات هم شکست خواهی خورد.
      * بعضی اوقات برای رسیدن به عزت و داشتن کرامت و استقلال باید بهای سنگینی پرداخت کرد.
      * در واقع اگر استعمار گران به کشور حمله کنند و مردم و جوانان آن کشور به دلیل ترس از بهای سنگین وارد عمل نشوند و از خاک و کشور خود دفاع نکنند دیگر جوانان آن کشور عزت ندارند. و دهه ها و سالها مردم ان کشور مورد تحقیر و تمسخر تاریخ قرار خواهند گرفت و در نتیجه مردم آن کشور دچار عدم اعتماد به نفس و عدم خودباوری خواهند شد.
      .
      .
      .
      مثال در بعضی شرایط باید بهای سنگین را داد تا مورد تجاوز بیشتر قرار نگیری
      فکر کنید کشورهای عربی حمله کنند و جزایر سه گانه در خلیج فارس را تصرف کنند و عده ای در کشور بگویند به دلیل اینکه جنگ خانمان سوز است و بهای سنگینی دارد بیایم وارد مذاکره شویم
      این نوع عملکرد اوج ضعف و ناتوانی یک کشور است
      اما اگر در وهله اول به صورت کوبنده جواب متجاوز داده شود، متجاوزگران در آن زمان و در آینده دیگر فکر و خیال تجاوز به کشور را نخواهند داشت.

    2. ناشناس یکشنبه, ۶ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۴:۳۲

      آقای حامد حرف شما درست که اگر کشور در اشغال باشه مذاکره معنی نداره اما می شه ازتون بپرسم چرا دولت سوریه قبل از آمدن روسیه در بازپسگیری اراضی هیچ توفیقی نداشت.
      آخه جنگ با گروههای بدون هواپیما چرا ابرقدرتی مثل روسیه نیازه

      متاسفانه شما حاضر به پذیرش این نیستید که سوریه دچار جنگ داخلی است نه حمله خارجی

    3. Mirza دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۱:۲۷

      جنگ خارجی در پوشش جنگ داخلی در سوریه استارت خورد و تاکنون ادامه دارد .. این نکته مهمی هست که با رجوع به مستندات ابتدای جنگ و پیش از جنگ قابل درک و اثبات است . از این موضوع نباید به راحتی گذشت و پاسخگوی بسیاری از مبهمات است.

    4. شایان کریمی دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۳:۰۶

      عزیز جان همین گروه های بدون هواپیما چه بلایی در افغانستان به سر ناتو اوردن؟؟چه بلایی بر ار عراق اوردن؟؟ بحث جنگ نامنظم کاملا جدی هست گروه های مسلح در سوریه تقریبا از تمام امکانات ممکن بهره من بوده اند و اشفتگی کامل دولتی و لشکری در سوریه و مرز های کشور و تحریم ها و فشار های جهانی و…را هم باید به قضیه اضافه کرد. پیش بینی های اولیه روی چند ماه مقاومت بود. بحث جنگی که در سوریه شاهد هستیم بسیار فراتر از تعریف معمول یک جنگ داخلی هست چه با بررسی سیر اولیه ای که از کنفرانس هرتزالیا علنی شد تا پیش زمینه ها تسلیح و حمایت ها و…

    5. ناشناس دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۵:۱۷

      جنگ در سوریه جنگ چریکی نیست بلکه جنگی کلاسیک و رودرو است و مواضع نیروها و امکانات طرف مقابل مشخصه
      کار گروههای مسلح بزن در رو نبوده بلکه وقتی می خوان جایی رو بگیرن قبلش اعلام می کنن

      در ضمن مناطق تصرف گروههای مسلح سوری برعکس افغانستان صعب العبور نیست و کوه و دره غار نداره

      بجز تکه کوچکی از شمال لاذقیه
      در ضمن من جواب پست آقای میرزا رو دادم تحولات منتشر نکرد

    6. ناشناس دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۵:۲۰

      دلیلی دارید ثابت کنه مسلحین اسلحه پیشرفته دارن
      در ضمن مگه ادعا نمی شه همه مردم متحد هستن و جنگ توطئه خارجیه
      پس چرا دولت و ارتش که پشتیبانی مردم رو داشتن دچار آشفتگی شدن

    7. شایان کریمی دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۲:۰۸

      دوست عزیز مبانی جنگ در سوریه جنگ چریکی بوده است نه کاملا کلاسیک شیوه ای جدید تا حد زیادی هم متفاوت با شیوه های سابق در عراق یا افغانستان میزان پیشروی داعش به عنوان یکی از این گروه ها در عراق که فشار روی ان به مراتب بسیار کمتر از سوریه بود به کجا کشیده شد.ندیدن رگه های عمیق جنگ نامنظم و غیر کلاسیک در حوادث اخیر ندیدن واضحات مورد اعتراف تمام طرف هاست. اعلام کردن یک عملیات از قبل به معنای نفی جنگ نامنظم هست؟؟؟طالبان اعلام نمیکند در حال حاضر؟ایا تنها معنای جنگ نامنظم بزن و درو هست حال انکه همان هم هزاران بار اتفاق افتاده است.یکجا بیابان های گسترده هست و ترکیب با حمایت خارجی یکبار هم مناطق کوهستانی به این راحنتی تقسیم کردن باز هم ندیدن واضحات هست.

    8. شایان کریمی دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۲:۴۰

      ببخشید ایا در تاریخ گروه های تروریستی سابقه داشته است گروه هایی که به اندازه گروه های تروریستی در سوریه و عراق امکانات و حمایت در اختیار داشته باشند بجز نیروی هوایی که در برخی مقاطع ان را هم تامین کردند دیگر هیچ چیزی که در اختیارشان نباشد وجود ندارد از موزش کامل و امکانات رسمی درمانی تا حمایت های بین المللی و کمک کامل در فروش نفت و انتقال افراد از اطراف جهان به این مناطق تا بستن مرز ها و درگیری هایی که از مرز شروع بشوند همزمان سنگین ترین جوسازی و تحریم علیه طرف مقابل و اشفتگی در تمام ابعاد حکومت.هر نوع سلاح و اموزش و حمایت بین المللی و رسانه ای در اختیار گروه های
      تروریستی قرار داده شد که شاید در تارخ بی سابقه ست تا جایی که پیش بینی های روی سقوط چند ماهه بود با تحمیل همزمان فشار بی سابقه نظامی و سیاسی و رسانه ای و اجتماعی از مرز ها تا سایر بخش ها.متوجه مفهوم اثبات نمیشوم اگ متوجه معنی سلاح پیشرفته هستید ان هم زمانی که ارتش ملی در تهیه نیاز های اولیه اش گاها به مشکل میخورد.
      خیر چه کسی اعلام کرده است همه مردم متحد هستند؟؟درکشور های ارامش اینطور هست؟؟اما هیچحکومتی در شرایط عادی هم به صرف کمک خارجی سر پا نمیماند اگر در میان مردم پایگاه گسترده مردمی نداشته باشد.مثال هایش در بهار عربی فراوان هست.در حال حاضر بیش از هشتاد درصد سوری های حاضر در کشور در مناطق دولتی اند الباقی هم اکثرا در بخش کرد ها هستند. در کل جهان شانزده میلیون سوری واجد رای هست حتی با حساب داعش و الائده و…که دموکراسی را شرک میدانند چند سل پیش و قبل ازپیروزی ها اسد یازده میلیون رای اورد اینکه در انتخابات ازاد مسلحین شانس رقابت با دولت را ندارند اعتراف خود تروریست ها به کری بود.حتی در بین رهبران اولیه بحران سوریه ماند عروه قنوم هم که از رهبران نبش دانشجویی دمشق بود پس از روشن شدن بحث خارجی و اصلاح خواسته ها الان در مجلس حزب دارند. چه تعداد از کودتا ها و جنگ های داخلی علیه طرف هایی که پشتوانه مردمی داشتند به نتیجه رسیدند؟؟ باید به جزئیات هر مورد توجه کرد دچار اشفتگی نشدن همزمان در مقابل درگیری و نا امنی در مرز ها-درگیری نظامی و تسلیح گسترده-پراکنده کردن اولویت های امنیتی با انتقال و اموزش گسترده گروه های تروریستی تکفیری -انواع فشار های افکار
      عمومی و بین المللی-نفوذ در ارتش و…در کنا بسیاری خواسته های به حق ترکیبی هست که بزرگترین چالش های ممکن را رقم میزند در چنین شرایطی پیش میاید دویست فرد مسلح مناطق چند صد هزار نفری را به چالش میکشند مانند حوادث التل.

    9. ناشناس یکشنبه, ۶ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۶:۵۷

      والا اگه این جنگ از یک جنگ داخلی تبدیل به یه جنگ ملی بشه پیامدهای اون ناگوار هست.
      حکومت مرکزی سوریه در حال حاضر هیچ شانسی در برابر ارتش آمریکا و حتی ارتش ترکیه نداره.

      تعداد مذاکره کننده هم که حالا کاملا در آستانه مشخص هست.
      نکته شماره دو اینکه والا اگه حکومت اسد گوشش به مذاکره بدون اسلحه بدهکار بود که اصلا مخالفین مسلحی بوجود نمی آمد و جنگ داخلی رخ نمی داد.
      سوم هم اینکه بله اگر دولت سوریه تجهیزات، نفرات و اصلا روحیه لازم برای جنگیدن با آمریکا و ترکیه رو داشت خوب می شد و مذاکره بی معنی بود.
      اما در حال حاضر هیچکدوم از این عوامل وجود نداره.

      بعدشم الان ارتش سوریه دست برتر رو داره و عملا هر گونه پیشروی پیشتر در شمال و شرق سوریه بدون درگیر شدن با ترکیه و یا آمریکا عملی نیست…
      بنابر این دولت سوریه یا باید حالا مذاکره کنه و یا هیچوقت…
      والا در صورت عدم مذاکره تنها گزینه جنگ با کردها و شورشی های ارتش آزاد خواهد بود که اینم یعنی درگیر شدن با نیروی هوایی پر شمار و پیشرفته آمریکا و یا نیروی زمینی تازه نفس و مجهز ترکیه که هیچکدوم از این گزینه ها برای دولت مرکزی سوریه به صلاح نیست.

    10. شایان کریمی دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۳:۱۲

      برای پایان دادن به جنگ در بخش هایی مانند بحث کرد ها به احتمال بسیار زیاد جنگ راهکار نخواهد بود اما تا دست پر نباشد مذاکره معنایی ندارد در حال حاضر هم همه در حال تکمیل دست هستند به طور مثال اگر ازادسازی حلب و حوادث یک سال و نیم اخیر به سود دولت نبود مذاکره کاملا بی معنا بود با این پیروزی ها علنا گزینه حذف اسد از حتی گفتار دشمنان برداشته شد. ایجاد این جنگ از جایی به بعد شاید از سال ۲۰۰۹ اجتناب ناپذیر بود نهایتا بشود گفت برخی عملکرد های دولت در یک سال اول روند را تسریع کرد اما اصل در نظر گرفتنش نادیده گرفتن واضحات هست.
      کسی اصلا ذات مذاکره را نفی نکرده اما تا حد ممکن نباید ضعف نشان داد مثلا در بحث جنوب تا حد ممکن باید در درعا هم حاشیه امنیت ایجاد کرد یا با ارایش جنگی به دشمن پالس فرستاد که گزینه هنوز زوی میز هست.

    11. ناشناس دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۵:۲۳

      نه خیر آقا…
      دشمنان اسد گزینه حذف رو کنار نگذاشتن و هنوز پافشاری می کنن

      وقتی افراد مسلح محاصره در غوطه شرقی پیشنهاد دولت رو برای بازگشت به زندگی عادی رد کردند و زندگی و خانه را ترک کرده با زن و بچه و دو چمدان به شمال سوریه رفتن ……
      یعنی می خوان به جنگ تا حذف اسد ادامه بدن و جنگ براشون تموم نشده

    12. شایان کریمی دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۲:۰۱

      دوست عزیز به کلمات دقت کنید گفتم حتی از بیانات لفظی هم در بیان حذف بشار اسد کوتاه امدند طرح و پلن اصلی مد نظر در صورت امکان و طولانی مدت حذف ایران از کل بازی های منطقه ای هم بوده در چهاردهه گذشته منظور این هست که باید به اثرات واضح دست پر در مذاکره توجه جدی کرد زانی باقی ماندن بشار اسد در قدرت حتی با رای مردم هم کاملا و قویا رد میشد .

    13. ناشناس دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۰:۳۹

      حامد
      یادم می آید روز های اول درگیریهای سوریه روزهای که داعش در اوج قدرت بود و کشورهای اروپایی و غربی خود را آماده می کردند تا حکومت داعش را به رسمیت بشناسند اما…
      با ورود ج.ا.ایران و بعد از مدتی روسیه نقشه های غربیها به شکست انجامید.
      اون روزها بعضیها میگفتند:
      ۱- اسد باید فرار کند
      ۲- شورشیها بی رحم و قدرتمند هستند.
      کسی جرئت ایستادن در برابر داعش را نداشت تا زمانی که جوانان ایرانی وارد عرصه شدند و با بصیرت و بینش دقیقی که از اوضاع و نقشه های دشمن داشتند جلوی گروهک تروریستی صهیونیستی داعش با محوریت عبری عربی غربی ایستاند.
      حال….
      بعضیا دوباره میگویند جلوی آمریکا نایستید نمی توانید.
      مگر حزب الله جلوی ارتش مجهز اسرائیل نایستاد و نتیجه چه شد.
      مگر غزه در جنگ ۲۲ روزه نایستاد جلوی یک ارتش کاملا مجهز با آخرین هواپیماهای پیشرفته؟؟
      حال که جوانان محور مقاومت و ضد آمریکا در حال پیروزی بر شیاطین و آمریکا هستند باز بعضیها آیه یاس می خوانند به جای حمایت از مردان دلاور خط شکن که تجهیزاتشان در برابر آمریکا کم است اما باور و اعتقاد راسخ دارند…
      .
      .
      .
      .
      دوستان من
      تاریخ مایه عبرت است.
      یاد جنگ صفین !!
      مالک اشتر تا خیمه فتنه راهی نداشت و با چند ضربه دیگر کار تمام می شد.
      اما بعضیا در جبهه داخل انشقاق و تشکیک درست کردند و مالک برکشت.

      دوستان من……
      تاریخ در حال تکرار است
      ما به نزدیک اردوگاه اسرائیل رسیده ایم چند ضربه دیگر مانده است تا چشم فتنه و غده سرطانی منطقه را بیرون بیاوریم.
      تورا به خدا بچه های خط را تنها نگذارید . نگذارید دوستان شیطان باز فشار بیاورند و مالک بار دیگر برگردد.

    14. ناشناس دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۵:۲۷

      همین نکته رو عرض کنم
      که داعش نه در روزها و هفته های اول بلکه
      تا دو سال بعد از آغاز بحران اصلا وجود نداشت

    15. ناشناس دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۲:۱۳

      والا حامد جان تو زمان جنگ هشت ساله هم از این حرفها زیاد زده می شد. پدر بنده یکی از همین آدمهایی هست که این حرفها رو تو گوشش خوندن که راه قدس از کربلا می گذره… حالا هم فقط جانبازی براش مونده…
      والا ما هشت سال جنگیدیم کشورمون هم چند برابر عراق مساحت و جمعیت داشت… چند سال اول هم از سلاح های آمریکایی شاه استفاده کردیم… آخرش یه بصره رو هم فتح نکردیم چه برسه به قدس…
      والا حرفهایی که شما می زنی بیشتر به یه سخنرانی احساسی شبیه هست تا واقعیات و مستندات…
      کدوم چند ضربه تا در آوردن چشم اسراییل؟
      اسراییل ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلاهک اتمی داره…
      اراده کنه فردا صبح ایران وجود خارجی نداره…

      والا اگه شما داری به شوخی درباره نابودی اسراییل حرف می زنی خوب اون یه حرفیه… برای خنده خوبه اما در عالم واقع ما نه در بخش سلاح متعارف و نه در بخش سلاح نامتعارف توان یه جنگ فراگیر با اسراییل رو نداریم چه برسه به آمریکا.

      به نظرم اگه اسد به پرهیز از مذاکره ادامه بده آخرش سوریه هم تبدیل به یمن میشه…
      شما فقط کافیه نقشه های میرزا جان رو چک کنی تا ببینی داره چه اتفاقی تو یمن می افته…

      والا شاید این دیدگاه منتشر نشه چون حرفهایی زدم که به مذاق همه خوش نمیاد.
      ولی جنگ منطق و حساب و کتاب داره… بله نیروی ایمان و اراده تاثیر داره اما تا حدی… از جایی به بعد تجهیزات، آماد و پشتیبانی، تعداد نفرات، فرماندهی و میزان آموزش نفرات و البته صدها عامل دیگه سرنوشت یک نبرد و یا در حالت کلی جنگ رو تعیین می کنه.

      ارتش سوریه توی نبردهای زیادی به کمک ایران و روسیه برنده شده…
      اما بردن نبردها همیشه به معنای پیروزی در جنگ نیست.
      دولت مرکزی سوریه الان باید بیش از هر زمان دیگری گوش بزنگ و هشیار باشه…

    16. شایان کریمی سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۳:۴۸

      در جنگ هشت ساله نهایت خواسته ایران چه بودو در شعار ها انعکاس داشت؟؟؟کربلا کربلا ما داریم میاییم؟؟تمام کاری که از دست ایران برمیامد در طول جنگ تحمیلی ایستادن جلوی تقریبا تمام دنیا بود و نتیجه اش به ظاهر ۵۹۸ شد. اما اگر ممکن بود به گذشته برگردیم و به همان رزمنده ها بگوییم زمانی راه کربلا که باز میشود و میلیونی به زیارت میرویم که هیچ خود عراقی ها سینی غذا دست میگیرند و استقبال میکنند یا اگر میگفتیم همین امریکا که میگوید صدام حرام زاده ماست خودش با هزینه چند هزار میلیارد دلاری صدام را سرنگون میکند یا جنگجویان عراقی بدر روزی فرماندهان اصلی ترین بخش های ارتش ملی عراق و صاحب بزرگترین ائتلاف های پارلمان میشوند و…نمیخندیدند؟؟؟ تا جایی که خود امریکایی ها رسما گفتند اگر ایران زمان جنگ عراق را میگرفت هم مثل امروز در ان حضور و نفوذ عمیق نداشت به نسبت سایرین بدون هزینه هنگفت بهتر از امرکا میخواستیم عراق رو نگه داریم یا
      بیشتر خرج کنیم؟؟ روزی سوری ها در مقابل عملیات یا حضور ایران و گردان محمد رسول الله چقدر انقولت امدند امروز رسما تقاضا کردند و بازهم نفوذ ایران و امکانات در دسترس مشخص هست همین مورد درمورد وضع لبنان در دهه هشتاد و جولان فالانژیست ها تا حمایت فعلی بسیاری از پیروان سابق حزب از حزب الله و مقاومت. اینها حقایقی هستند که علی رقم تمام کاستی ها رخ دادند بحث پیروزی های مقاومت در منطقه به کنار. گاهی به هزینه نیست امریکا پانصد برابر ایران در منطقه هزینه کرد متحدانش به کنار نتیجه قائدتا باید
      چه میشد؟؟
      اسرائیل اگر میتوانست شکی هست که ایران را نابود میکرد؟؟به تحلیل های خودشان درمورد احتمال جنگ با ایران یا حتی کاربرد گزینه هسته ای توجه کنید حتی از لفظ فرا غیر عقلانی هم استفاده شده یااین دیالوگ که اگر یک موشک ایران به تل اویو برسد احتمالا اسرائیل نابود خواهد شد گفته روزنامه نگار اسرائیلیست ولو اغراق امیز. واکنش های اسرائیل و بی تابی هایش به صراحت نشان دهنده کاملا جدی بودن مساله ست. بحث شروع جنگ با اسرائیل در شرایط فعلی بماند یا نظر خود امریکایی ها درمورد امکان جنگ با ایران زمانی که فقط عراق و افغانستان که ه هیچ وجه با ایران قابل قیاس نیستند هفت تریلیون هزینه برداشتند و بدهی هم به مرزبیست و دو تریلیون رسیده.

    17. شایان کریمی سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۳:۵۴

      یمنی که به معنای واقعی کلمه هیچگونه کمک خارجی دریافت نمیکند و کاملا نابرابر میجنگد با سوریه فعلی قابل قیاس نیست دوره شکست و از دست دادن زمین حداقل از سمت دولت تمام شده ست وو دست از ازادسازی حلب به این سمت مرتب برای مذاکره پر تر شده ست تاریخ مذاکرات منطقه ای در خاورمیانه ده ها بار سرنوشت مذاکره ذلیلانه یا با دست خالی را مشخص کرده حتی در شرایط بسیار بدتر از سوریه فعلی فکر نمیکنم نمود بارز تری برای هوشیار بودن مانند این مورد فعلا مطرح باشد کنار چند ده فاکتور دیگر.

    18. میثم سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۴:۰۲

      اسرائیل هیچوقت به آسیب پذیری الانش نبوده از مثل گندم برشته بالا و پایین پریدن ها تا حضور گسترده تر و قدرتمند تر ایران در منطقه اونم به واسطه حوادثی که قرار بود بازو هاش رو از بیخ قطع و به عربستان تقدیم کنه. مثل زمان جنگ نباید نا امید شد ما کاری که در توانمون هست رو انجام میدیم و مقابل زورگویی می ایستیم همزمان به معنی نفی مذاکره هم نیست ولی تقریبا تمام پیروزی ها با جنگ بدست آمدن یا مذاکره ای که بازم جنگ رکن اصلیش بوده و عامل محکم کننده ش امتیاز هایی که از جنگ های قبلی بدست اومدن.

    19. 55@ سه شنبه, ۳۰ مهر, ۱۳۹۸ - ۱۵:۰۳

      ایا دلیل حمله امریکا به ایران جز کشور گشایی بود در سانی روسیه درباره کمک به سوریه هیچ حرفی نزده تنها گفته که با امریکا همکاری نمیکنه.

    20. عبداله یکشنبه, ۲۴ تیر, ۱۳۹۷ - ۰۱:۱۰

      سلام.وقتی حرف از مذاکره سیاسی میکنی.باید بدونی وقتی به کشورت تجاوز شده باید جنگ کنی.مذاکره یعنی در موضع ضعف بودن و پذیرش شکست.اول بتید جنگ تموم بشه بعد مذاکره

    21. محمد سه شنبه, ۲۳ مهر, ۱۳۹۸ - ۱۰:۰۰

      وقتی گروه حزب الله در برابر اسرائیل با جنگ افزارهای نامتعارف -حمایتهای خارجی نامتعارف – تبلیغات نامتعارف -ثروت نامتعارف – عملیات نامتعارف و… پیروز میشه پس ارتش سوریه هم بر آمریکا و اسرائیل و … پیروز خواهد شد.
      گروه باطل همیشه ترسو هست.

  3. ناشناس دوشنبه, ۷ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۹:۱۳

    الان موعد فتح جولان هم هست آمریکا غلط زیادی می کند اسرائیل بیشتر

    پاسخ
    1. ناشناس سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۰:۱۴

      حامد
      برادر جان راه قدس از کربلا می گذرد امام خمینی دقیقا درست و بجا فرموده اند.
      گفتید راه قدس از کربلا می گذرد اما ما بصره را هم فتح نکردیم، این تحلیل ساده و دور اندیشی نیست؟؟
      *آیا مراسم اربعین را نمی بینید؟؟
      *آیا نمی بینید عربستان با تمام توان و تجهیزات پیشرفته نمی تواند اراده و استقامت یمنیها را نابود کند؟؟
      * نجهیزات مهم است اما حد و اندازه دارد در واقع جنگ، جنگ اراده هاست هر طرف اراده بیشتر داشته باشد پیروز است.
      این که دائما آمریکا میگوید من ارتش برتر دنیا هستم و کسی توان مقابله با من را ندارد بخاطر این است که اراده جنگ در طرف های مقابل کاهش یابد و کسی اراده به دفاع نکند
      اگر نیرو یا کشوری تمام تجهیزات برتر دنیا را داشته باشد اما اراده جنگ نداشته باشد شکست خورده است.
      برادر ناشناس
      به نظرم یکم تاریخ رو بیشتر و با دقت مطالعه کنید
      *آیا در جنگ احزاب در صدر اسلام نیروی کدام طرف درگیر در جنگ بیشتر بود
      در جنگ ۸ ساله که پدر محترم جنابعالی جانباز سرافراز شده اند تجهیزات کدام جبهه بیشتر بود ایران یا عراق با حمایت تمام دنیا؟؟؟
      نظر بنده شبیه به سخنرانی نیست واقعیات میدان نبرد است
      دوستان متاسفانه مرعوب برنامه های تبلیغاتی و تجهیزات نظامی پر زرق و برق آمریکاییها شده اند.
      به مدد امیرالمومنین این جوانان با وعده صادق الهی خواهند توانست در برابر همه دنیا و تجهیزات نظامی باایستد و از حزب و دین خدا دفاع کنند.
      اگر چه نامردیها و زخم زبانها زیاد است اما ما با اعتقاد به خدا و این که عالم محضر خداست پنجه در پنچه آمریکا و اسرائیل خواهیم انداخت و آنها را با عنایت خدا شکست خواهیم داد.
      اگر دشمنان ما تجهیزات فراوان دارند و منطق و عقل هم می گوید که ما خود را تجهیز کنیم و تا جایی که می توانیم اینکار را میکنیم.
      اما دل به تجهیزات نبسته ایم.
      بلکه دل به خدا و اهل بیت بسته ایم
      .
      .
      .
      در آخر
      خدا با مومنین است و برای خدا تا آخر می ایستیم

  4. ناشناس سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۶:۴۷

    در پاسخ به آقای شایان کریمی
    ۱_بحث عراق و سوریه با هم فرق داره ما در اینجا مرادمان سوریه است

    ۲_در سوریه هم داعش طرف حساب ارتش نبوده

    و نیست بلکه طرف اصلی گروههای دیگه مثل
    ارتش آزاد ،النصره ،جیش الاسلام و …هستن

    ۳_مهمترین فرق این گروهها با داعش اینه که اونا

    هدف شون نه تشکیل خلافت اسلامی بلکه رسیدن

    به دمشق است و ساقط کردن دولت سوریه است

    ۳_شما گفتید جنگ چریکی یک وقت در کوهستان

    ها و مناطق صعب و یک وقت در بیابان است

    مناطقی که ارتش آزاد و النصره هستن بیابان که

    اصلا نداره کوهستان هم خیلی کم(شمال
    لاذقیه)۴_شما معتقدید ارتش سوریه به دلیل جنگ
    نامنظم ناتوان است و هواپیما تاثیری نداره،همانطور که ناتو در افغانستان کاری از پیش
    نبرد،سوال اینجاست چرا بعد از ورود روسیه
    هواپیما کارساز شد و الان دولت سوریه خواهان بازپسگیری همه کشوره،پس دلیل درماندگی ارتش
    فرسودگی نیروی هوایی بعد چند سال کار بود

    و گرنه پیروزی های روسیه ثابت کرد جغرافیای
    سوریه مناسب جنگ نامنظم نیست

    ۵_شما با طالبان مقایسه کردید خب طالبان گروهی
    است که در کشوری با جغرافیای سخت و همچنین اگه دیده باشین عمدتا کلاشنیکف دست شونه و سوار موتور در سوریه نیرویی ۷۵ اای ۹۰هزاری که بعضا کاتیوشا تانک و توپخانه داره و در شهرها و روستاهای هموار پایگاه دارن و علنا مناطق رو اداره می کنن،پس جنگ چریکی نیست

    پایان قسمت اول

    پاسخ
    1. Mirza سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۳:۳۶

      درود .
      وقتی بحث به مغلطه گرایی میرسد به ناچار مجبور به حذق و یا عدم انتشار هستیم .

      ۲_در سوریه هم داعش طرف حساب ارتش نبوده
      همین یک بند تمام صحبت های شمارو زیر سوال خواهد برد؛ داعش طرف حساب نبود ؟! تا همین سال گذشته داعش اصلی ترین تهدید علیه ملت سوریه بود .. مشخصا یا تحولات منطقه را از سالهای گذشته دنبال نکردید و یا بعضی از قسمت ها را از عمد نادید میگیرید.

    2. ناشناس سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۶:۰۵

      بنده تحولات سوریه رو از آغاز به طور کلی و طی سه سال گذشته با جزئیات دنبال کرده ام
      اما همه می دانن ارتش سعی در دفاع از مناطق حساس داشت نه بیابان های رقه و دیرالزور
      ۳سال پیش مهمترین پایانه های مرزی با اردن در دست ارتش آزاد بود بیشتر استان درعا را ارتش آزاد گرفته بود شهر درا رو هم از سه طرف محاصره کردن
      ارتش آزاد بود که به سه کیلومتری فرودگاه نظامی الثعله در سویدا رسید و تیپ بزرگ ۵۲ که بزرگترین تیپ جنوب سوریه بود رو تصرف کرد
      دمشق پایتخت هم برای ارتش مهم بود خب داریا جنوب غرب دمشق در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری و قریب فرودگاه نظامی المزه دست ارتش آزاد بود غوطه شرقی و فرودگاه نظامی مرج السلطان و مناطق نزدیک فرودگاه بین المللی دمشق دست هم دست ارتش آزاد بود
      استان حاصلخیز ادلب دست آزاد و النصره و احرار بود
      پایانه های مرزی مهم باب الهوا و باب السلامه هم همینطور
      محله های شرقی حلب هم دست آزاد و النصره بود
      محله های غربی حلب که دست ارتش بود را آزاد و النصره احرار محاصره کردن
      همین گروهها بودن که وارد استان لاذقیه (خاستگاه خانواده اسد)شدن و تا بیست کیلومتری این بندر راهبردی پیش رفتن پس ارتش از طرف آزاد و النصره و احرار و
      گروه علوش بیشتر احساس خطر می کرد چون این گروهها در مناطق حساس و راهبردی حضور داشتن نه داعش
      داعش در بیابان های شرق حمص و رقه و دیرالزور بود

    3. پیمان دوشنبه, ۱ مرداد, ۱۳۹۷ - ۰۳:۲۱

      این دوستمون بیشتره اطلاعاتش درستو میدانی هست،ارتش سوریه شرق رو کاملا رها کرده بود،به بهانه تراکمه جمعیتی.بیشتر آزادسازیهای شرق از تدمرتاالمیادین تیم های حجوم بچه های فاطمیون بودن اونم بخاطر جغرافیایه افغانها که تو این مناطق بهتر مانور میدادن.
      دوستان اینارو از کتابو فیلم نگفتم تجربه شخصی بوده.

    4. ناشناس سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۷

      آقا میرزا هر جا اشتباه و مغلطه بود در جوابیه پاسخ دهید

      نه این که کامنت رو کلا کنار بذارید

    5. شایان کریمی چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۹:۴۶

      عزیزجان طبیعتا سوریه و عراق با هم تفاوت دارند بحثی در این نیست اتفاقا در مواردی که ما بحث کردیم اوضاع عراقی ها بسیار بهتر از سوری ها بود چه فشار بین المللی چه میزان هزینه سنگین مستقیم چه میزان تقابل قدرت های جهانی با قدرت مرکزی یا حتی گسل های مردمی اما همه مشاهده کردند در مقابل داعش به عنوان یک مثال از گروه های تروریستی حاضر در سوریه چه اتفاقی رخ داد؟؟؟ بحث شیوه جنگ خاص گروه های تروریستی در منطقه به شکل نامنظم و غیر کلاسیک تقریبا در تمام موارد مورد اعتراف همه ستبحث قدرت قابل توجه این گروه ها صد ها تحلیل توسط تحلیلگران از تمام سلایق ممکن نگاشته شده است فکر نمیکنم نیازی به بحث داشته باشد انکارش فقط جنبه حرص حقیقت برای ندیدن واضحات رو دارد.

    6. ناشناس پنجشنبه, ۱۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۴:۳۰

      دوست عزیز داعش مثالی از گروههای مسلح دیگه نمی تونه باشه
      چون داعش در بیابان های شرقی سوریه بوده
      منطقه ای بیابانی با تراکم جمعیت کم و همچنین تعداد نیرویی که می شد در این مناطق پنهان کرد اما گروههای دیگه شرایط شان طوری دیگه است
      نبود بیابان و کوه ودره و … ترکام زیاد جمعیت و تعداد زیاد نیروها و وجود توپ خانه و نیروهای زرهی
      جنگ کلاسیک را می توان به شیوه های مختلفی انجام داد اما جنگ نامنظم مشخصات مخصوص به خود رو داره
      مثل وجود جغرافیای طبیعی بیابانی یا کوهستانی برای استتار و فرار از دشمن انجام عملیات ایذایی و حمله به کاروان های نظامی و هجوم به پادگان ها و واردکردن ضربه و فرار…
      به استثنای داعش دیگر گروهها هیچ کدام از این شرایط رو نداشتن چرا ارتش نمی تونه باهاشون بجنگه
      شیوه های جنگی که ایران در جنگ هشت ساله به کار برد هم گاها با روشهای قدیمی فرق داشت
      اما آیا می شه گفت جنگ ایران و عراق چریکی بود؟

    7. شایان کریمی یکشنبه, ۲۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۶:۱۷

      باز هم حرف هاتون بیشتر بجای توجه به مصادیق مطرح شده تلاش برای ادامه دادن ندیدن واضحات هست. طبق نظر شما که کلا محیط سوریه و عراق مناسب جنگ نامنظم نبودند این به کنار چطور داعش جزوی یا فقط یک مثال از سایر گروه های فعال در سوریه نیست؟؟این شیوه نادیده گرفتن واضحات مضحک نیست؟؟گروهی که تا مدت ها در بین گروه های دیگر حل شده بود و در عمل تفاوت خاصی هم بجز بحث امارت با ان ها ندارد مصداق حرف بنده در این بخش نادیده گرفتن فاحش موثر بودن تاکتیک جنگ نامنظم در کنار حمایت های همه جانبه خارجی فشار های سیاسی و بین المللی فعال کردنمرز ها و…بود توسط شما چیزی که مورد تایید همه ست و تکرار شدن نسبی حوادث سوریه در عراقی که عملا با فشار بسیار کمتری دست به گریبان بود گواه اشکار قضیه ست.
      مصداق ترکیبی از عوامل مختلف است تکنیک های جنگ نامنظم در کنار عوامل و فاکتور های زیادی که به ان ها اشاره شد قبلا هم گفته بودم حث اصلا روی این نیست که صرف تفاوت شامل نامگذاری بشود شیوه خاص عملکرد در منطقه شامل به کارگیری فاکتور های مختلف است برای اعمال فشار در کنارش گروه های نامنظم با بنیاد های اکثرا اعتقادی و…

    8. ناشناس شنبه, ۲۶ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۲:۱۹

      داعش هدفش تسلط و خلافت بر منطقه بود.
      موصل و کرکوک و دیرالزور و درعا و حتی از طریق القریطین تا دمشق لشکر کشی کردند در غرب سوریه هم که کوهستانی بود توسط حزب الله شکست خورد. تو یمن هم که الان حظور داره و همچنین افغانستان و حتی حمله در کشوهایی مثل لیبی و مصر و ……

    9. شایان کریمی دوشنبه, ۲۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۱:۴۰

      این حرف درسته ولی ربطی به بحث ما ندارد گفتم اختلاف با سایر گروه ها از جایی به بعد فقط نوع نگاه به قضیه امارت بوده و بس.

    10. شایان کریمی یکشنبه, ۲۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۶:۲۵

      فاکتور هایی که درمورد ارتش سوریه اعمال شد و بار ها به ان اشاره کردم محدود به هیچ گروهی نبودند ارتش با همه انها به طور همزمان روبرو بود تا جایی که طرح براندازی چند ماهه مطرح شد بحث فرای بهره مندی از فاکتور استتار است بلکه ده هامورد هستند که با هم کار میکنند و شالوده های اصلی ان گروه هایی با شیوه جنگ خاص و اعتقادی هستند با رگه های اشکار جنگ نامنظم تفاوت هایش با جنگ کلاسیک واضح است همچنین با مثال ایران در جنگ هشت ساله با عراق. در مقاطعی شیوه جدید جنگی با توجه به منابع غالبا بدون فاکتور های دیگری که نام برده شد اشتباه همان جایگزینی تفاوت با مرحله بسیار جلوتر هست برای نامگذاری کامل.
      قبلا هم اشاره کردم در هر بخش با توجه به متغییر ها و اهداف موجود تلاش برای برقراری توازن ایجاد میشود. برای رفتاری که در قبال داعش توسط دول و جناح های درگیر انجام شد با انچه در مقابل سایر مسلحین پیگیری شد تفاوت دشته و دارد اهداف بلند مدت برای انها هم متفاوت هستند.

    11. شایان کریمی چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۹:۵۸

      طرف حساب داعش در ه سال اخیر به هیچ وجه نمیتوان گفت سایر گروه های تروریستی بودند و نه دولت سوریه بخصوص بعد از اشباع شدن قلمرو داعش عملا هیچ درگیری خاصی بجز در منطقه الباب رخ نداد و نمیتوانست هم
      بین مسلحین و داعش رخ دهد اگر همکاری های دو طرف را فاکتور بگیریم یا مواردی مثل حجرالاسود یا جیش خالد
      بن ولید را. ارتش سوریه در شش یا هفت جبهه سنگین و پراکنده درگیر بود در چنین شرایطی زدن به دل یابان های سوریه قبل از امن کردن نسبی پایتخت خودکشیست کما اینکه چند بار هم در رقه به طور مثال ازموده شد یا حتی در منطقه مهمی مانند پالمیرا

    12. ناشناس پنجشنبه, ۱۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۴:۵۲

      شما می گید یک سال اخیر درگیری باداعش بوده
      اما بنده منظورم اوج بحران است بین سالهای ۲۰۱۲تا۲۰۱۶
      در این بازه ارتش سوریه بیشتر با چه کسی درگیر بود؟
      کدام گروهها به نزوگدیکی کاخ اسد رسیدن؟
      بعدش داعش بیشتر مناطق رو در جنگیدن با ارتش آزاد و النصره به دست آورد
      نمونه آن پایتخت داعش شهر رقه
      در ضمن شما بدون هیچ دلیلی می گید همکاری مسلحین و داعش ؟
      در کدام محفل و در چند سایت و از چند تحلیل گر برجسته چنین چیزی شنیده شده
      آیا حتی یک مورد از ائتلاف و همکاری محکم بین داعش و مسلحین نام ببرید؟
      یک عملیات مشترک بین داعش و مسلحین
      می تونید نام ببرید؟
      یکی از مهم ترین فاکتور های داعش در سوریه این بوده که با هیچ گروهی همکاری نکرده و نمی کند،مابقی گروهها هم هر ازچندی با هم ائتلاف می کنن اما کسی با داعش ائتلاف نکرده ،
      کاری به ایدئولوژی و …
      نداریم اما ….
      آقا میرزا لطفا شما پاسخ بدید؛آیا هماهنگی جنگی و همسویی در جبهه ها طی پنج
      سال گذشته بین داعش و گروههای مثل ارتش آزاد و النصره بوده یا نه؟
      اگر بوده در چه میزان ؟
      لطفا صریح پاسخ بدید

    13. شایان کریمی یکشنبه, ۲۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۶:۵۶

      گر شما واقعا پیگیر حوادث سوریه بوده اید میدانید تقریبا تمام مناطقی که در بخش شرقی پس از جدی شدن مشکل داعش و سایر مسلحین دست به دست شد شامل پیوستن گروه های مختلف به داعش و یا فرار سایرین میشد درگیری در مقیاس سایر درگیری ها در سایر برحه های جنگ سوریه پیش امد؟؟احتمالا شما تغییر رنگی که مثلا در ویکی دیا استفاده میشد از سبز به مشکی را نشانه جنگ تمام عیار در نظرگرفتید. اگر بحث ما طرف حساب بودن طرفین است داعش بجز سه چهار مثال درگیری چندانی با مسلحین نداشت و مرزی هم برای درگیری وجود نداشت تقریبا تمام خط درگیری داعش با قسد بوده یا دولت سوریه. دوست عزیز ندیدن همکاری های واضح ارتش ازاد و النصره قبل از جدایی را انکار میکنید که رسما چیزی از سیر حوادث سوریه گویا نمیدانید یا شیوه انتقال قدرت در بخش شرقی یا ماهیت انتقال افراد بین گروه های در سه سال اول یا بعد از ان.جدا از همه اینها بحث حملات همزمان به جاده ارتباطی حلببا بخش جنوبی چه موارد جزیی و چه بزرگتر با همکاری طرفین. بحث خرید و فروش سلاح و گاها نفت همکاری های واضح بخصوص قبلا در اطراف محور تنف برای عبور مرور امن داعش و…جدای از همکاری های قبل از جدایی داعش از برادر خوانده شدن توسط فرماندهان ارتش ازاد و نماز جماعت در کنار هم و مشارکت کلان و هماهنگ در عملیات ها و…مانور بنده روی همکاری ها نبوده گفتم این را فاکتور بگیریم بجای این به مصادیق توجه بفمایید و پاسخ به انها بدهید داعش در تمام این مدت ده ها یا صد ها برابر انکه با مسلحین درگیر بوده باشد و تعامل هایشان را هم کنار بگذاریم با دولت درگیر بوده ست.

    14. ناشناس پنجشنبه, ۱۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۴:۵۷

      قسمت آخر حرفاتون رو توجه کنید
      پس قبول دارید که داعش در مناطق دور افتاده بود و این مسلحین بودن که نقاط حساس مثل دمش رو تهدید کرده و حلب رو در محاصره داشتن
      پس اولویت ارتش دفاع از این مناطق بود که یعنی رویارویی با مسلحین

      پس جبهه اصلی با مسلحین بود…
      کلا در سوریه بین سالهای ۲۰۱۴تا ۲۰۱۷ علی رغم این که طرف های مختلف درگیری نسبی داشتن اما جنگ دو جبهه اصلی داشت
      ۱_جبهه بین داعش و نیروی دمکراتیک(کردها)
      ۲_جبهه بین ارتش سوریه با النصره و ارتش آزاد

    15. شایان کریمی یکشنبه, ۲۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۷:۰۲

      اگر متوجه ابتداییات حرف و مواضع باشید نیازی به توجیه نیست. مناطق در اختیار داعش دور افتاده نیستند دوست عزیز بلکه دارای یکی از کلیدی ترین بخش ها در اینده سوریه و طرح برای اینده ان بودند از ماده کردن طرح تجزیه و خط لوله مد نظرتا سپردن بخش اعظم قلمرو خود به مسلحین و قسد و همچنین قطع نگاه داشتن راه زمینی تهران بیروت. اما ندیدن واضحات نظامی زمانی که نقاط اساسی درگیر هستند و تعبیر انکه دولت طرف حساب داعش نبوده ست واقعا عجیب است احتمالا انجام یک انتحار نظامی تنها مصداق قابل درک برای این موضوع از نظر شماست زمانی که ده ها هزار نفر از نیرو های مقاومت در درگیری با داعش شهید شدند ندیدن اینها بی نهایت مطلق نگری برای حفظ مطلوب ذهنیتان هست.

    16. شایان کریمی چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۰:۱۸

      اما صرفا بعد از ازادسازی حلب به نتیجه واقعی رسید و تضعیف تدریجی داعش و بستن مسیر اصلی صادرات نفت داعش. بعد از اشباع اصلی تقریبا تمام تقابل داعش در سوریه با ارتش بوده یا نیروی های دموکراتیک نسبت به سایر گروه ها طبیعتا هم داعش گروهی نبود که در طولانی مدت روی ان سرمایه گاری شود قاط حیاتی تر و سرمایه گذاری اینده برای سایر گروه های تروریستی از طرف غربی ها انجام گرفته بود تقابل با همه طرف های تروریستی به نسبت و وقتش معنا دارد. از نظر عملی و تا حد زیادی تئوری تفاوت چندانی بین گروه های تروریستی سوریه وجود ندارد منتقل شدن پیاپی افراد از این گروه ها به یکدیگر شاید بارز ترین مصداق ان باشد اگر عملا تجربه رویارویی با ان ها داشته باشید واضح تر است در میدان درگیری فقط روی امارت است میزان صحت و اعتبار بیانات ظاهری تا امروز بنظر به قدر کافی ازموده شده از زمان برادری داعش و ارتش ازاد تا کوتاه کردن ریش و مو و انتقال به بخش های مختلف.

    17. ناشناس پنجشنبه, ۱۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۶:۲۴

      بنده منظورم نبردهای حساس بود
      لاذقیه حلب و دمشق
      ارتش بیشتر با کدام در گیر بود؟مسلحین یا داعش؟

      درضمن گفتید برادری ارتش آزاد و داعش؟
      تقریبا تمام کسانی که از نزدیک حوادث سوریه رو دنبال می کنن می دانن این ادعای شما حقیقت نداره
      نیازی به توضیح نیست.

    18. Mirza پنجشنبه, ۱۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۸:۴۲

      نکته .
      در سالهای ابتدای جنگ ارتش آزاد و داعش همکاری داشته اند .
      به ماجرای تصرف فرودگاه منغ و حضور فرماندهان این دو در کنار یکدیگر رجوع کنید.

    19. شایان کریمی یکشنبه, ۲۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۶:۰۵

      بهتر هست موقعیتی را نام ببرید که ریسک داعش و خطرش از مسلحین بیشتر بوده ست و دولت کمتر به ان پرداخته باشد. در این مورد توضیح داده شد دوست عزیز اگر کسی حوادث سوریه را پیگیری کرده باشد میداند این حرف از اساس منطقش مشکل دارد

    20. شایان کریمی چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۰:۵۹

      عزیز جان طبیعتا جایی برای جنگ چریکی مناسب تر هست و حتی با گروه های چرکی و جنگ نامنظم سبک میشود کار موثر به معنای واقعی کرد در غیر اینصورت باید به شیوه های دیگر توازن را ایجاد کرد همانطور که در سوریه اتفاق افتاد همزمان بجز فعال شدن گسل های قومی و مذهبی فشار همه جانبه بین المللی درگیر کردن تمام مرز ها انتقال چند صد هزار تروریست و خانواده هایشان به سوریه و هر مدل حمایت ممکن گاها حتی حمایت هوایی تلاش برای ایجاد توازن انجام شد در کنار شیوه خاص جنگ و…تفاوت در حجم حمایت ها و شیوه شان جدا از میزان اهمیت در این دو مثال به همین تفاوت ها بازمیگردد. ارتش سوریه یا هر ارتش دیگری در مقابله با ند ده فاکتور سنگین که قبلا به موارد اصلی اش اشاره کردم با چالش جدی روبرو میشود طوری که پیش بینی های اولیه به چند ماه برای سقوط دولت کشیده بود. در چنین شرایطی نیروی هوایی هم به تنهایی کفایت نمیکند تنها هم به شیوه جنگ نامنظم تروریست ها برنمیگردد این چند ده فاکتور فشار بین المللی و مرز ها و حمایت سلیحاتی و اقتصادی و درمانی و سیاسی-فشار به دولت و….درکنار یکدیگر کار میکنند.قطعا در چنین شرایط فشار همه گانی حضور نیروی هوایی روسیه تاثیر قابل توجهی داشت قدرتش هم با نیروی هوایی سوریه قابل قیاس نیست. در کنار نیروی هوایی وزن سیاسی روس ها نقش در مذاکرات طرفین و کنترل گروه های تروریستی نیز مطح هستند یا بی اثر تر شدن بسیاری از فشار های اساسی که موازنه را شکل میدادند. اگر بحث قدرت گروه های تروریستیست بحثش روشن است

    21. ناشناس پنجشنبه, ۱۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۸:۰۷

      در مورد جنگجویان خارجی
      ۱_شما با استناد به کدام منبع یا مصدر میدانی می گید چندصدهزار تروریست؟
      واضح است این آمار اشتباهه
      ۲_خارجی هایی که به سوریه آمدن اکثریت بزرگشان در صفوف داعش بودن و تعداد کمتری(بین ۴الی ۱۱هزار در صفوف النصره)
      جنگجویان خارجی با توجه به شعار “که داعش سر می داد به این گروه علاقه داشتنخلافت”و داعش هم هیچ وقت به
      نفع دیگر گروههای مسلح نمی جنگید،مراد ما سالهای ۲۰۱۴ت ۲۰۱۷ است

      داعش جنگجویان خارجی را بیشتر یاجنگ کردها می برد یا به عراق
      ۳_ارتش در اعلامیه هایی که برای تسلیم مسلحین پخش می کنه،عموما دعوت به
      مصالحه می کنه،ومی گه دست زن و بچه تون رو بگیرید و برگردید سر زندگی تون،این یعنی این که گروههای مسلح بیشتر سوری هستن نه خارجی
      ۴_اینا به کنار
      آیا فقط مسلحین هستن که از جنگجوی خارجی استفاده می کنن؟
      دولت سوریه این کارو نکرده؟
      چه کسی گروههای مسلح را از القصیر و الزبدانی بیرون کرد

      و آخر این که شما تاکتیک عجیب مسلحین و حمایت خارجی از اونا رو دلایل ناکارآمدی هواپیمای سوریه می دانید
      سوال اینجاست چرا نیروی هوایی روسیه که آمد فورا معادلات جنگ رو تغییر داد
      چرا روشهای مسلحین شکست خورد
      دلیل این است که جنگ سوریه کلاسیک بود
      اما ارتش بدون نیروی هوایی توان مقابله
      با مسلحین رو نداشت که اگه داشت روسیه نمی اومد و اگر جنگ چریکی می بود نیروی هوایی روسیه کارگر نمیشد

      روسیه نه عامل موثر بلکه عامل اصلی پیروزی ارتش بود

    22. Mirza پنجشنبه, ۱۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۹:۱۰

      نکته بند ۴.
      این حق برای دولت قانونی سوریه محفوظ است تا برای حفظ تمامیت ارضی خود اگر لازم باشد از متحدان کمک بگیرد. در همه دنیا همین است.
      موضوع بالا با ورود تروریست های خارجی به سوریه و یا استفاده مسلحین سوری از نیروهای خارجی، کاملا متفاوت است و مقایسه ی این دو، پاک کردن صورت مسئله است.

      نکته بند آخر.
      برای بررسی قدرت هر یک از طرفین ابتدا به ساکن باید مولفه های قدرت را بررسی کرد.
      ارتش سوریه ارتشی کلاسیک و بر پایه آموزش های شوروی بنا و تقویت شده است.
      اما مسلحین بدلیل ظرفیت وجودی گروه های متشدد و کوچک، درست عکس ارتش قرار میگیرد. ضمن آنکه هریک از گروه های مسلح، تجزیه و تحلیل و بحث مختص به خوودش را دارد و اصولا جمع زدن همه ی مسلحین با یکدیگر درست نیست.

      تا یک برهه از زمان نبردهای تلفیق شده ی کلاسیک و پارتیزانی باعث بهبود وضعیت ارتش سوریه شد اما تعدد جبهات مختلف و کمبود نیروی انسانی برای پر کردن خطوط تماس که از مهم ترین دلایل عدم تمرکز و عدم موفقیت ارتش سوریه است و همچنین تجهیز گسترده مسلحین به سلاح های ضد زره؛ عملا دست بالا را از ارتش سوریه گرفت.
      حجم کمک های خارجی بجایی رسید که حتی مسلحین برای هدف قرار دادن نفرات پیاده هم از موشک های ضد زره استفاده کردند! با از دست رفتن مولفه زرهی برای ارتش کلاسیک سوریه اصولا شیرازه ارتش از هم پاشید.
      در چنین مرحله ای مسلما بدون کمک هوایی کار یا سخت تر میشد یا نبردها بشدت به سمت نبردهای فرسایشی و بدون پایان پیش میرفت.

      برای درک بهتر نبرد های سوریه باید این نکته مدنظر قرار بگیرد که “هیچ چیز در سوریه قطعی و یکطرفه نیست” ؛
      نمیشود گفت که مسلحین حتما به صورت چریکی مبارزه میکنند و یا کلاسیک . بهتر است بگوییم تلفیقی از این دو.
      نمیشود گفت که مسلحین فقط بعلت کمک های خارجی موفق به پیشروی شدند. بهتر است بگوییم کمک های خارجی در موفقیت های مسلحین بسیار مهم است.(بود)
      نمیشود گفت که با ورود روسیه بود که سوریه پیروز شد و نبردها برگشت. بهتر است بگوییم روسیه کمک شایانی در بهبود وضعیت جبهه ها کرد.
      نمیشود گفت ….

    23. شایان کریمی یکشنبه, ۲۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۷:۰۸

      جدای از بند چهارم به بقیه میپردازم.
      دوست عزیز برای احتمالا دهمین بار باید اشاره کنم که کوچکترین توجهی متاسفانه به الفاظ ندارید. گفتم انتقال چند صد هزار تروریست و خانواده هایشان!!!شکی در این حقیقت دارید؟؟طبق اماررسمی تا امروز بالای چهل هزار تروریست خارجی فقط در سوریه کشته شده اند!!!بگذریم از بعضی خارجی ها که جزو تروریست ها محسوب نشدند. فقط چهل هزار کشته شک دارید با حساب افراد زنده ای که در برحه خای بودند یا هنوز هستند به همراه خانواده هایشان رقم بالای صد هزار نفر است؟؟؟منظور دسته بندی بین گروه ها نیست اکثر افراد خارجی از کانال های کمابیشمشابه و محل های ترانزیت مشابه و کمک افراد و دول مشابه به سوریه امدند پس در تکمیل فاکتور هایی که عرض کردم تغیری ایجاد نمیکند یا محل مقصد ثانویه که عراق باشد یا سوریه. در ضمن مگر اکثریت
      بومی تروریست ها انکار شد دوست عزیز؟؟طبق معمول برای درک حقایق نیازی به نگاه صفر یا دی هست؟؟

    24. ناشناس پنجشنبه, ۲۴ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۶:۲۲

      بنده به الفاظ دقت می کنم
      وقتی شما می گید چند صد هزار تروریست با خانواده هایشان!
      خب انسان تصور می کند چند صد هزار ترروریست با خانواده هایشان می شن بین ۷۰۰هزار الی ۱میلیون نفر!اگر آمار چهل هزار نفر کشته رو هم بپذیریم
      خب بیشتر اینا به داعش می پیوستن چرا که مسئله”خلافت” برایشان جذابیت داشت،داعش هم علی رغم درگیری های مقطعی با مسلحین و ارتش بشار در کل جنگ اصلی اش با قسد یا عراق بود پس داعش و بیشتر جنگجویان خارجی ارتباطی به جنگ
      مقصد عراق بود وچون عراق ارتباطی با جنگ مسلحین و ارتش نداره نمی شه جنگجویان خارجی رو به صورت عمده عامل فشار به ارتش دانست

      این که شما قبول دارید اکثریت مسلحین سوری هستن پس تو اینجا متفق القول هستیم

    25. شایان کریمی پنجشنبه, ۲۴ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۳:۳۵

      متاسفانه نه خیر نه الفاظ نه مصادیق کلیدی بحث اکثرا دقت نمیکنید.بخشی که پرداختید جدا از ربط کمش به استدلال کلی باز هم ندیدن بخش مهمی از سیر حوادث هست درگیری داعش در حجمش عرض کردم ولو ما هماهنگی های بین مسلحین و داعش را فاکتور بگیریم یا نوعش با مسلحین در مقایسه با ارتش سوریه قابل مقایسه نیست که با یک شکل توصیف شود از نظر جمعیتی اگر چهل هزار ترورست خارجی فقط در سوریه کشته شوند با حساب کسانی که امروز هستند یا در برحه ای بوده اند وو خانواده هایشان به حدود چه رقمی میرسیم؟؟هفت صد هزار نفر مشخصا منظور نیست. متاسفانه باز هم بسیار مطلق و صفر و صدی به حوادث نگاه میکنید در باب چند ده فاکتوری که همزمان به ارتش سوریه اعمال شدند صحبت شد و ارسال اروریست های خارجی یکی از عوامل است و سهمش در افزایش فشار در ادلب و مناطق تحت اشغال داعش کاملا مشهود بود از اهداف اصلی روس ها جلوگیری از بازگشت همین خارجی های مستقر در سوریه بوده است نقش و حجم حضور نیرو های خارجی به عنوان یک فاکتور مشخص هست در بحث عمده مشکلات همه فاکتور ها در کنار هم معنا میدهد و ارسال گسترده نیرو از مرز ها و تامین و تسلیح و درمان انها کاملا در گسترش و حفظ نا امنی موثر بوده ست.

    26. ناشناس دوشنبه, ۲ دی, ۱۳۹۸ - ۰۳:۳۱

      سلام عزیزان ما در زمان جنگ با عراق تعداد تانکهای آماده به عملیل
      ات چند تا داشتیم اگر دقیقا اطلاع داشته باشید این جرات به اس ائیل و آمریکا نمیدهیدکه خودمان رو اینقدر ضعیف .ترسو بدوونیم اگر آمریکا جرات اجرای گزیننه روی میز را داشت نمیگذاشت گنبد آهنین سوراخ بودنش مشخص بشه ترکیه بسوی سلاح روسی بره ره گیری موشکهای یمن پهپادهای یمنی ساقط کننده آرامکو وشکار مدرنترین پهپادش توسط ایران راحم وجور میکرد که دیگر هیچ کشور عاقل ومنطقی سلاح آمریکایی خریداری نمیکرد عکس العمل آمریکا در ترکیه نشانگر پوشالی بودن امریکاس فقط جنگ هست که مشخص میکنه نه مذاکره امریکا برای حفظ وجه خودش با تبلیغ رسانه بین المللی داره خودشو حفظ میکنه که جنگ برداشتن قدرت توخالی آمریکاست

  5. ناشناس سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۷:۱۴

    راستی آقا شایان شما گفتید در بیانات هم از حذف اسد کوتاه اومدن
    اگه منظورتان در مذاکرات است پس چرا با وجود تمام پیروزی ها ی ارتش ،مسیر سیاسی عملانزدیک یک سال بیشتر است تعطیله

    چرا مخالفان در کنفرانس صلح سوچی روسیه شرکت نکردن

    چون حاضر به پذریرش اسد نیستن..

    پاسخ
    1. آوا سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۱:۰۲

      به عمل باشه فکر کنم الان سعودیا به خون بخش‌های زیادی از دولت عراق تشنه ن اما چکار میکنن؟ چیزی که واضحه اینه که اونایی که میشستن و پا میشدن از رفتن بی قید و شرط اسد حرف میزدن و صد ها میلیارد دلار درگیر ماجرا کردن به این نتیجه رسیدن که دیگه یک گزینه سر راست نیست رفتن اسد یا حداقل کوتاه مدت. اعتراف به شکست طرح مسلحین و چند دستگیشون رو ده ها تحلیلگر بهش اشاره کردن یا فکاهه تروریستا داخل عربستان.مسلحین افسارشون اصلا دست خودشون نیست

    2. ناشناس چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۵:۳۰

      دوست عزیز اول اینکه رقم صدها میلیارد دلار بسیار اغراق است و متاسفانه ما ایرانیان که گاها طبع شاعری داریم از آرایه مبالغه زیاد استفاده می کنیم
      ثانیا مسئله کشورهای دیگر نیستن مسئله طرفی است که روبرو وایساده
      گفتم که وقتی مسلحین با وجود محاصره و دیدن مشت ابرقدرتی مثل روسیه و امکان بازگشت به روند زندگی دست زن و بچه رو می گیرن و میرن مناطق دیگه و آوارگی رو به زندگی زیر پرچم دولت ترجیح می دن یعنی چی؟

      یعنی این که شکست های بزرگی مثل حلب و غوطه شرقی وحمص و شمال حمص و فرودگاه ابوظهور و هنوز خللی در تصمیم قاطع مسلحین در سقوط نظام سوریه ایجاد نکرده،یعنی می خوان به جنگ تا سقوط اسد ادامه بدن،
      پس پیروزی های ارتش تاثیری در روند سیاسی نداشته
      نکته ای که تحلیلگران و بعضی دوستان حاضر در بررسی اوضاع سوریه نادیده می گیرن اینه:
      مسلحین تصمیم شان قاطع است،کوتاه بیا نیستن،و به کمتر از سقوط اسد راضی نمی شن
      وگرنه چرا ورود روسیه به جنگ نظرشان را عوض نکرد،چرا از روبه رویی با یک ابرقدرت تسلیم نشدن
      اشتباه پوتین همین بود که فکر می کرد اینا ازز اسم روسیه می ترسن و با چند ماه بمباران سر عقل میان

    3. آوا چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۹:۲۸

      فقط بیش از هفت هزار میلیارد دلار توسط آمریکا جدا از هزینه های ناتو و متحدان منطقه ای خرج شده ترکیه فقط سی تا سی و پنج میلیارد دلار هزینه برای پناهجویان سوریه هزینه کرده تسلیح و درمان و انتقال و آموزش و مستقر کردن گسترده در مرز ها و ورود نظامی مستقیم و عملا دادن تمام هزینه ادلب به عنوان یک کشور مثال مطرحه بگذریم بازم که کل هزینه های چند تریلیون دلاری برای یک طرح واحده که این بخشیشه ندیدنش بیشتر عدم توجه به حقیقت هاست صرفا چون مطلوب شما نیستن. راجب چیزی داریم حرف می‌زنیم که قرار بود چند ماهه یا نهایتا یک ساله تموم بشه الان به جایی رسیده که ده درصد کشورم دستش نیست و شده یه پروژه سوخته حتی متحدان سابق هم دیگه روشون حساب خاصی وا نمیکنن

    4. ناشناس پنجشنبه, ۲۴ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۵:۵۶

      چرا قبل از آمدن روسیه خبری از پیروزی های مهم نبود

    5. آوا چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۹:۳۴

      قبلا میشستن و پا میشدن میگفتن اسد تمام شد معارضین میانه رو و ال و بل الان تمرکز رفته روی کردا به عنوان آخرین شانس! احتمالا کلا یادتون رفته شش هفت سال پیش چی میگفتن الان چی باورم نمیشه اصلا اون موقع یا حتی سه سال پیش شرایط زمینی و سیاسی و بیانیه ها و تحلیلا چی بود؟ الان فقط دو منطقه مونده یکی مرز ترکیه که به مرور فقط بله قربان گوی منافع ترکیه در مرز میشن یکیم درعا کنار گروه های مختلفی که سلاح زمین گذاشتن و صد ها منطقه کلیدی که آزاد شدن مهم نیست بعضی از تروریستا به زبون چی میگن اگه نگن حقوق نمیگیرن مهم چیزیه که عملا محقق میشه و شانسی که به صفر رسیده و گروه هایی که چراغ خاموش دارن حذف میشن

    6. آوا پنجشنبه, ۱۰ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۴:۱۸

      فقط یه چیزی رو فراموش کردم منظور از هفت هزار میلیارد دلار هزینه مستقیم آمریکا در سیر حوادث منطقه ست نه سوریه به تنهایی

    7. ناشناس پنجشنبه, ۲۴ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۵:۵۴

      مسئله این است چرا قبل از آمدن روسیه این چیزایی که شما می گید محقق نشد

    8. آوا پنجشنبه, ۲۴ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۳:۵۴

      معلومه بجز اینکه نظم و قدرت تروریستا تغییر کرده بود قدرت نظامی روسا تاثیر مهمی داشت یا توی اثرگذاشن روی مثلا ترکیه تا به طور کلی کوتاه بیاد نسبت به قبلش یا استفاده از قدرت مذاکره شون. فقط کافی بود یه حلب که هم نماد شده بود هم خیلی کلیدی بود آزاد بشه که دومینووار پیش بره همزمانش داعش هم ضعیف شد. حضور روسیه به قولی همون تعادلی که عربستان و آمریکا میخواستن شکل بدن رو بدجوری ریخت به هم ولی حرف من تغییر حاصل شده بود اصلا ربطی به روسا ندارم که انکار کنم یا بیخود بادش کنم

    9. شایان کریمی چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۱:۴۱

      دوست عزیز لطفا به مصداق حرف یا الفاظ دقت بکنید به ذات خواست ساقط شدن دولت ها در بسیاری موارد نسبت به دول منطقه وجود دارد که بنا به شرایط گاها رو میشود برای بسیاری از افرادی که زندگیشان را رها کرده و به اینجا امده اند بحث اعتقادی یا امرار معاش یا از ان بالاتر مشروعیت وجودیشان وابسته به موضع علیه دولت هست چنین موضعی عجیب نیست بحث روی تغییر است و کسانی که اصلا افسارشان به دست خودشان نیست تصمیم قاطع معنایی ندارد وقتی توان تنفس به دست خودشان نیست میزان اعتبار این بیانیه ها بماند. زمانی رفتن بشار اسد یک پیش شرط اصلی برای هرگونه مذاکره بود در کنار ده ها فاکتور و خواسته دیگر امروز این مورد به شکل واضح تا حدی دور از دسترس هست که به شکل کلامی حتی از بیانات برخی از تندرو ترین افراد حذف میشود یا بحث تعامل مطرح میشود در کنار چند دستگی های فاحش و اجلاس هایی که به گفته برخی حامیانش کمترین مخاطبان را بین گروه های میدانی داراست در مقایسه با شش هفت سال پیش معنای روشنی میدهد که بای کسی که در طول این سال ها دنبال کرده باشد. بحثی که قرار بود دولت را ساقط کند جدا از شکست اعترافی درمورد انتخابات ازاد در میدان هم محدود به هشت درصد کشور میشود که همان هم بیشتر بله قربان گوی کشور های هم مرزش است تا هدف اولیه.چیز که مد نظر است قوی شدن سهم برای مذاکره است تا پیش از این راهکار سیاسی با رفتن اسد شروع میشد و هشت -نه خواسته اصلی که دلیل شروع این بحران در سوریه بود امروزه بسیاری از این اهداف یا حذف شدند یا به حاشیه رفتند. در مورد مساله ای صحبت میکنیم که از سقوط به عنوان پیش شرط به مذاکرات و چند دستگی امروز رسیده ست تفاوتش و ندیدن تغییر بنیادی در بحث سیاسی اش عجیب است یا نگاهی که نسبت به دور نما توسط تقریبا هر تحلیل گری بیان میشود.

    10. شایان کریمی چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۱:۵۰

      بحثمن روی تغییر مواضع و سیر تحولات و اهداف اولیه نسبت به هفت سال پیش و مفهوم مذاکره سیاسی با دست پر است مذاکره بدون این پیروزی ها معنایی ندارد غیر از شکست ده ها مثال منطقه ای حداقل برای ان موجودست. با وجود ماهیت تروریست ها و هزینه ای که برایشان شد و عاملی که در کنار هم نگرشان میدارد هیچکس تا به امروز انتظار به غلط کردن افتادن علنی در مقابل بمباران را نداشته هنوز که هنوز است برخی تروریست ها در خواب و خیال حمله به حلب و دمشق هستند تا چند ماه دیگر بحث چیزی که در عمل میبینیم کاملا به فاکتور های دیگر برمیگرد. بحث اینکه کار تروریست ها را تمام شده بدانیم یا از بیخ هیچ تغییر بنیادی و خاصی در انها نبینیم یا در نخ هایی که اکثر این گروه ها صرفا عروسک هایی متصل به انها هستند نگاه صر و صدی هست.برای درک حقایق نیازی به اینطور دیدن نیست. پیروزی های ارتش گزینه سیاسی مد نظر تروریست ها رو عملا غیر ممکن کرده ست و حالا بحث باقیمانده فقط روی دو سه منطقه ست که گفتم سران حاضر بیشتر بله قربان گویی کسانی شده اند که به مرزشان متصل شد اند.

    11. ناشناس دوشنبه, ۲۱ خرداد, ۱۳۹۷ - ۲۲:۲۴

      مسلحین و سیاسیون اپوزیسیون هفت سال پیش مطالبی را مطرح کردن
      اما امروزه سیاسیون فعلا سکوت ومسلحین فعلا آتش بس کردن سیاست روسیه و دولت سوریه از ۳۳ماه پیش به
      دست آوردن تدریجی دستاوردهای میدانی
      با هدف ایجاد ناامیدی در مسلحین و سوق دادن شان به سمت پذیرش اسد بوده
      که موفقیت های میدانی زیادی داشته اند
      اما آیا به قول شما این دست پر سیاسی تاثیری در مذاکرات داشته؟
      آیا نرمشی در طرف مقابل دیده می شود؟
      فقط گفته می شه کاهش تنش ..
      اما حل مسئله چی؟

      اما این که می گید کسی انتظار غلط کردم از مسلحین نداشت؛باید بگم چرا…
      پوتین انتظار داشت با حملات بی مهابا و بی رحمانه جنگنده ها و بمب افکن های روسی مسلحین(نه داعش) لرزه بر تنشان افتاده وتسلیم مطالبات روسیه و دولت سوریه بشن
      برای همین بعدازچندماههنگامی که تنهامحاصره نیروهای ارتش در
      حلب شکسته شد پوتین گفت:ما زمینه را
      برای راه حل سیاسی آماده کردیم اما اکنون ۳۰ ماه از سخنان پوتین گذشته حلب و
      دمشق و حمص و دیرالزورکاملا دست
      ارتشه و خبری از حل مسئله سوریه آنطور که پوتین گفت نیستبه عبارتی مسلحین
      شاید هر کدام به یکی از دلایل زیر
      یعنی۱_اعتقاد محکم به راه
      ۲_لجبازی و حیثیتی شدن قضیه
      ۳_امیدواری به حمایت(مالی و تسلیحاتی)
      از کشورهای خارج دیگر تسلیم نشدن

      در مورد وابستگی مسلحین به خارج صحیحه
      اما هردو طرف جنگ به خرج وابسته ان
      دولت سوریه هم گوش به فرمان روسیه است و اصلا نمی تواند با هیچ کدام از تصمیمات روسیه سرپیچی کند….

    12. شایان کریمی سه شنبه, ۲۲ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۹:۱۷

      عرض کردم دوست عزیز از طرفی باید توجه کرد داستان طی هفت سال گذشته از کجا به کجا رسیده.روند سیاسی در دو سال اخیر فقط چقدر تغییر بنیادی و اساسی و با چشم انداز کردهو تغییرات عموما غیر قابل برگشت جنگ را به چه صورت مغلوبه کرده یا چه طرح هایی را عملا از دور خارج کرده اند؟؟؟ولو عده ای همچنان بر ادامه به ظاهر یا به واقع پافشاری کنند. تا همین حالا جدا از تعداد افرادی که سلاح تحویل دادند یا به ارتش ملحق شدند و مراکزی که پاکسازی شدند و اولویت های اصلی که تامین شدند در سال سوم بحران به رویا میمانست ندیدن نرمش یا تغییر بنیادین بی انصافیست بعید هست با ان حجم از حمایت و وضع سه سال پیش کسی انتظار تسلیم بی قید و شرط میداشت یا پیروزی کامل در این مرحله. گرچه در عمل بسیاری موارد مهم محقق شدند یا در مسیر قرار گرفته اند.

    13. ناشناس چهارشنبه, ۲۳ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۶:۲۴

      مجددا از آقا میرزا می خواهم در صورت نیاز تعلیق بنویسند و حذف نکنن
      بله مشاهده می شه طی هفت سال داستان به کجا رسیده
      اما حداقل در سه سال گذشته روسیه بوده که صحنه گردان بوده نه ارتش و دولت سوریه
      مسئله اینست
      بعدش عرض کردم مسیر مذاکرات بسته و تعطیل است،چیزی عوض نشده،اصلا مذاکره ای نمیشه فقط می گن کاهش درگیری…همین،اگه تغییر بنیادین صورت می گرفت حداقل نمایندگان مسلحین و دارو دسته ریاض الحجاب به کنفرانس سوچی می رفتن که نرفتن،تغییرات ارضی زیادی شده
      اما نکته این جاست این تغییرات عامل اول و اصلی روسیه بوده
      الان هم ارتش و دولت سوریه از طرف روسیه اسکورت می شن که اگه نشن توان حفظ دستاورد های به دست آمده رو ندارن

    14. ناشناس چهارشنبه, ۲۳ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۹:۲۳

      اونایی هم که به ارتش می پیوندند هم از رو فقره

    15. شایان کریمی پنجشنبه, ۲۴ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۳:۰۲

      همان ماجرای همیشگیست عزیز جان نگاه صفر و صدی کسانی که به دولت میپیوندند از روی فقر است و مثل این برای فهم مسائل نیازی به نگاه صفر و صدی نیست. تروریست ها به هیچ وجه توان بازپسگیری مناطق را ندارند به طور دائم و طرف مقابل هم به خوبی از قضیه اگاه هست کلیت ماجرا به طور کامل برای اینده به سمت و سویی دیگر کشیده شده است نه بازپسگیری که عملا دوره اش به سر امده ست زمانی که مناطق به زیر نه درصد رسیده اند محدود به ماجراجویی ترکیه یا بسته نگاه داشتن تنف. موفقیت نیرو های مقاومت قطعا تحت تاثیر وزن سیاسی و نظامی روس ها هم بوده ست با کنترل نسبی طرفین به دلیل توان دیپلماتیک بیشتر و کمک کلاسیک در شرایط محدودیت سخت افزاری اما تا این حد قطعی نیست بخصوص در بحث بازپسگیری. البته میدانیم درصورت بسته بودن کمک هایی که به تروریست ها میرسد به مدت چند ماه در اکثر مناطق توان مقاومت نخواهند داشت

    16. شایان کریمی پنجشنبه, ۲۴ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۳:۱۶

      در بحث سیاسی بارها اشاره کردم به تغییرات توجه نمیکنید. چه تغییر در اتحاد و ریز گروه های طرف مقابلچه اهداف اولیه و فعلی و چه امکان عملی پیش بردشان در اینده زمانی که هم سرمایه گذاری به سمت دیگری متمایل شده که ان هم خودش سبب دو دستگی تازه ای در طرف غربی ها میشود هم استعداد میدانی دیگر اجازه بلند پروازی به معنای خاصش را
      نمیدهد. در بحث اتحاد برای نابودی محور مقاومت شاهد تغییری بنیادی بودیم همچنین حقایق میدانی بحث کاهش تنشی که تقریبا بدون نفوذ مستقیم امریکایی بوجود امد و نیمی از بخش اولیه اش امروز پاکسازی شده مثالی از تغییر است یا چند دستگی در گروه های سیاسی بین دول غربی و عربی که اکثرشان کوچکترین نقشی در حقایق میدانی ندارند تا بخش های دیگر بحث که چندین بار قبلا به ان پرداخته شده است. در زمانی که صد ها میلیارد دلار برای این بحران هزینه شده است اعتبار کلان دیپلماتیک خرج شده است و چندین ابر قدرت پای کارش امده اند انتظار یک پایان تمام و مطلق در مرحله نسبتا کوتاهی بعد از سنگینی جنگ را داشتیم؟؟؟ مذاکرات سیاسی وقتی طرف مقابل چنین برنامه ریزی کرده ست و بخش قابلتوجهی از اهدافش نیز محقق نشده ست با دست خالی فقط به معنای تبدیل کردن موفقیت های کسب شده به شکست است چون هدف اصرار بیش از حد در این شرایط زیاده خواهی اساسی خواهد بود و تاریخ ده ها بار این را در این منطقه به ما ثابت کرده ست. تااین مرحله تغییر ملموس و نظم نسبی سیاسی-پیروزی اثرگذار در بخش نظامی و غیر بازگشت کردن بخش اصلی طرح ها به اعتراف طرف مقابل در عین تغییر در یک طرفه بودن روند سیاسی و پیش شرط هایش کم نیست و به اینده چشم داریم ذات مذاکره کاملا مفید است اما با شرایطش نه چیزی که خودش ندیدن یا نابودگر دستاورد ها باشد یا زمینه ادامه و تغییر جدید
      جنگ. در بحث هایی مانند قسد به وقتش و به احتمال زیاد چاره ای جز مذاکره در بحث کلان نیست.

    17. ناشناس جمعه, ۱ تیر, ۱۳۹۷ - ۱۰:۳۸

      نگاه صفر و صدی نیست
      اونایی که به ارتش پیوستن عموما جزو مناطقی بود که بیشترین تظاهرات داشتن مثل غوطه
      بعدش شما می گید مسلحین کلا توان بازپسگیری ندارن،اما این تا زمانی است که روسیه دولت و ارتش رو اسکورت می کنه،مسلحین می دانند جنگ بازپسگیری با وجود روسیه سخته،در صورت خروج کامل روسها و مستشاران کشورمان ارتش و دولت توان پایداری در برابر مناطق ده درصدی مسلحین رو ندارند
      خب در مورد وزنه سیاسی هم همان حضور روسیه است
      گفتید مسلحین اگه از خارج کمک نرسه توان پایداری ندارن

      خب معلومه بدون مهمات و اسلحه نمی شه جنگید
      اما مسئله اینه امکانات کدام طرف بیشتره و کدام طرف توان جنگ رویارو داره

      مسلحین از خارج کمک می گیرن اما روسیه مستقیم می جنگه

    18. شایان کریمی سه شنبه, ۲۲ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۹:۲۹

      مسیر راه حل سیاسی و تغییر مواضع نسبت به سیری که در چند سال گذشته طی شد مشهود هست تغییر دیالوگ ها و اشکار شدن اینکه مسلحین در ابعاد اصلی دیگر حکم مهره سوخته در اینده نزدیک در خوشبینانه ترین حالت دارند با کنترل کمتر از ده درصد خاک و محدود به مرز هایی که بزرگترین شهرش کوچکتر از بعضی محله های حلب است. بنده بعید میدانم تصور پوتین چنین چیزی بود وقتی صد ها میلیارد دلار توسط چندین کشور در قضیه خرج شده هست و انرژی اساس و طرح های سنگین پیاده شده و پشتیبان جدی خارجی دارد چنین چیزی ابعاد بیشتری از این دارد که با بمب خالی
      حل شود. اما میزان وزنه سیاسی از سمت روسیه چه درمورد مهار نسبی ترکیه مقدار بیشتری به حاشیه رادن امریکا نسبت به قبل در قبال ترکیه و…مشخص هست زمانی هم که درمورد جنگی حرف میزنیم که شصت و اندی کشور در ان دخیل اند انتظار استقلال عمل طبیعتا مطرح نیست اما بازهم میان گروه هایی که اکثرا تمام مشروعیتشان و امکان ادامه حیاتشان در مخالفت و ادامه جنگ است در حالی که دیگر حمایت مردمی راهم ندارند به سودکشور هم تقریبا هیچ کار نمیکنند و…تفاوت زیاد هست روی درصد و نوع وابستگی به خارج.

    19. ناشناس چهارشنبه, ۲۳ خرداد, ۱۳۹۷ - ۰۶:۵۹

      شما از کدام مسیر سیاسی حرف می زنید(البته تا این لحظه،مادر مورد آینده قطعی نظر نمی دیم)
      مسیر سیاسی تعطیله
      مذاکرات آستانه فقط کاهش درگیریه نه راه حل سیاسی
      فعلا مذاکره ای در کار نیست
      این که مسلحین کمتر از ده درصد در اختیار دارند
      خب الان باید ارتش و دولت قدرتمند تر باشن پس روسیه عقب نشینی کنه و ارتش تنها بره این ده درصد رو پس بگیره(در صورت عدم دخالت روسیه کشورهایی مثل ترکیه عربستان دخالت نمی کنن چون می دونن ارتش کاری ازش بر نمیاد)پس بگیره
      حالا باز پسگیری سرزمین ها از مسلحین به کنار
      ارتش حتی سرزمین هایی که به کمک روسیه گرفته رو نمی تونه در برابر مسلحین حفظ کنه
      تصور پوتین همین بود وگرنه منظور از آماده کردن زمینه بررای حل سیاسی یعنی چه؟
      قبلش مسلحین با توجه به امیدواری به ساقط کردن دولت از طریق نظامی می گفتن باید اسد بره…
      پوتین آمد بمباران کرد مسلحین رو به عقب راند تا آنها قبول کنند که تصرف دمشق و لاذقیه وحلب شدنی نیست و بشینن مذاکره که نشد…
      بعدش شما می گید صدها میلیارد دلار‌‌ …
      دوست عزیز با
      بیست میلیارد دلارمی شه
      ۱۰۰۰تانک آبرامز ۵۰یا ۶۰ جنگنده و هفتاد تایی هلیکوپتر خرید…
      مسلحین چی دارن که اینقدر هزینه شون بشه
      از کدام این که می گید سی چهل کشور دخالت داشتن در نظر بگیرید کمک شون در چه حدی بوده؟
      اون شصت اندی چی کارا می کرون؟
      بیانیه چه تاثیری در جبهه داره؟
      شما می گید وزنه سیاسی روسیه ؟
      وزنه سیاسی کجاست وقتی مسلحین در به در شده که ده درصد سوریه دست شان است دعوت روسیه برای شرکت در کنفرانس سوچی رو رد کردن؟
      همچنین در مورد میزان مشرولیت و حمایت مردمی؛اگر بگوییم ارتش کلاسیک در برابر گروههای جنگی نامنظم مجبوره از مناطقی(دور افتاده)عقب نشینی کنه در سته(البته بنابر گفته شما وگرنه من قبول ندارم جنگ سوریه نامنظم باشه)
      اما وقتی دو سوم پایتخت توسط مسلحین محاصره بشه و راه بین استان ها قطع بشه و مسلحین به چند کیلومتری کاخ رئیس نظام برسن و دومین شهر بزرگ محاصره کامل بشه قابل توجیه نیست
      و تنها نتیجه گیری که می
      شه کرد اینه که دولت پایه
      های مردمی اش لنگ است

    20. شایان کریمی پنجشنبه, ۲۴ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۳:۲۶

      عزیز جان چرا روسیه نباید دخالت کند؟؟؟اگر روسیه دخالت نکند عربستان و امریکا دخالت نمیکنند؟؟؟؟یا اتفاقا بی نهایت حریصانه تر طرف خود را سنگین ترمیکنند تا بیشتر امتیاز بگیرند؟؟در چند سال اول روس ها به رفتن بشار اسد هم راضی بودند موضع دول خلیج فارس که بسیار هم متحد تر از امروز بودند چه بود؟؟؟عربستان و ترکیه و…بحث منافع خودشان و صد ها میلیارد هزینه و توان دیپلماتیکشان وسط است کاری به بود و نبود روسیه در بحث کلانش ندارند ولو یوفو ها ان را تهدی کنند.یک حقیقت ساده ست.این را شوخی در نظر
      میگیریم. وزن سیاسی روسیه را در تغییرات واضحی که در مذاکره و تغییرات در یک طرفه بودن ماجرا به راحتی میتوان دید یا مناطق کاهش تنش و محار نبی ترکیه که زمینه بسیاری پیروزی ها در شمال بوده ست و به تبعش پیروزی در جنوب و مرکز کشور. حوادثی مانند غوطه یا حلب بدون وزن دیپلماتیک روس ها جدا از بحث نظامی هرگز با هزینه فعلی پیش نمیرفتند یا بسیاری خطرات خنثی نمیشدند. درمورش قبلا بیشتر توضیح داده شد بیشتر تکرار نمیکنم

    21. شایان کریمی پنجشنبه, ۲۴ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۳:۵۷

      درمورد هزینه های طرفین فقط یک فقره هزینه برای پناهجویان بنا به اعلام ترکیه بیش از سی میلیارد دلار بوده ست بگذریم تقریبا تمام هزینه اموزش و درمان و تسلیح و بخش قابل توجهی از هزینه اداره بخش شمالی تروریست ها را نیز به عهده داشته اند همچنین هزینه افزایش حضور و فعالیت ارتش رو و داخل مرز طولانی با سوریه یا ضرر های اقتصادی قطع رابطه و…اکثر موارد قابل تعمیم به چندین کشور دیگر هستند همچنین بگذریم داستان سوریه خودش بخشی از یک طرح جامع تر هست که ان را در نظر نمیگیریم.
      درمورد شرایط پیش امده در بدو حوادث سوریه بخش های کوتاهی قبلا توضیح داده حوادث
      نیز خلق الساعه پیش نمیایند بدون خطا از سمت طرفین این در جای خودش قضاوتتاتن بدون درک شرایط ابتدای بحران در سوریه ست یا خدای ناکرده استدلال سازی برای یک مطلوب
      قبلی.دولت هایی با پشتیبانی مردمی حتی فقط ب نا ارامی در ارتش و نفوذ در ان توسط دول دیگر سرنگون شدند این فقط یک مورد از چندین و چند فاکتوری بود که دولت به طور همزمان با ان ها درگیر شد به شخصه هیچ مورد مشابهی در تاریخ معاصر برایش به خاطر ندارم.در چنین شرایط سنگینی که به شخصه و میدانی در جریان مدتی از ان در سال اول بودم
      بدون داشتن پشتوانه مردمی کوچکترین شانسی برای هیچ دولتی وجود ندارد بخصوص که کمک های بین المللی خاصی نیز تا مدت ها نشد به شکل موثر. مواردی که بیان کردید نماینده همان دوره اول جنگ است وگرنه در حال حاضر هشتاد درصد مردم سوریه در مناطق دولتی زندگی میکنند و جمعیت دمشق و حومه به تنهایی شاید تا هفت برابر ل منطقه ادلب باشد و از بسیت درصد باقی سیزده درصد در مناطق کرد ها ساکن اند. بسیاری از حتی پرچمداران حوادث ابتدایی سوریه مانند عروه قنوم از رهبران جنبش دانشجوییی دمشق پس از انجام شدن بخش هایی از مطالبات و خوابیدن گرد و خاک ها به سمت دولت امده اند تروریست ها به جایی رسیدند که در شهرک صد هزار نفری التل کمتر از دویست عضو برایشان ماند در مجموع اگر به داعش و القائده و کسانی که دموکراسی را شرک میدانند هم حق رای دهیم در جهان حدود شانزده میلیون سوری واجد رای دادن هستند و بشار اسد در انتخابات قبل ده و نیم میلیون رای اورد که با پیروزی های اخیر در دور بعد تکلیفش مشخص است در ضمن اینکه در انتخابات ازاد شانس پیروزی برای طرفی غیر از دولت دور از انتظار است اعتراف نماینده معرضین به کری بود. نتیجه گیری اینچنین ناقص و بخصوص زمانی که بنیانش بر اموریست که چند سال است تغییر داشته منطقی نیست.

    22. ناشناس جمعه, ۱ تیر, ۱۳۹۷ - ۰۷:۳۸

      ۱_دخالت ترکیه و عربستان از گروههای مسلح به صورت حمایت مالی و یا تسایحاتی بوده
      اما روسیه مستقیم وارد جنگ شده و این دو با هم فرق دارن
      ۲_هیچ کجای بحران روسیه قانع به برکناری اسد نبوده و نیست که اگر بود جنگ تمام می شد
      ۳_راجع به آنچه وزن سیاسی روسیه خواندید
      باید گفت درسته اما مسئله نه تاثیر بلکه اینست که روسیه عامل اصلی پیروزی ها بود که جریان جنگ رو عوض کرد

    23. Mirza جمعه, ۱ تیر, ۱۳۹۷ - ۱۱:۳۸

      ۱. درست نیست.
      تزریق نیروی انسانی یا همون تروریست های فراوان به داخل خاک سوریه توسط کشورهای مذکور یکی از بدیهی ترین موارد جنگ سوریه بود(و هست) و این غیرقابل انکار است. پس این دو کشور فقط حمایت مالی و لجستیکی نکردند..
      بصورت ساده، تروریست و فرماندهان اجنبی وارد خاک سوریه کردند، ایران به درخواست سوریه برای مقابله با هجوم دشمنان نیرو وارد کرد؛ از سقوط دولت سوریه جلوگیری شد؛ در ادامه و میانه ی راه روسها مستقیما وارد جنگ شدند.

      ۲. چرا روسیه باید قانع به برکناری اسد می بود؟ اصولا روسیه چنین حقی نداشت و ندارد و نکته ی مهم تر آنکه برکناری اسد کمکی به اتمام جنگ نمیکرد و نمیکند.
      بله اگر منظور شما از اتمام جنگ این است که با کنار رفتن اسد کشورهای مرتجع منطقه و آمریکا از بهم ریختن بیشتر کشور سوریه و از کمک های انسانی-مالی-لجستیکی به تروریست های داخلی و خارجی دست برمیداشتند یا حداقل کمرنگ ترش میکردند؛ بله این موضوع قابل بحث است اما این دلیل خوبی برای کناره گیری نیست و باید جلوی کشورهای ظالم ایستاد و باج نداد.
      مثالش واضح هست؛ عده ای به جان و مال و ناموس شما تعرض کرده اند و در حال ادامه ی آن هستند و حالا از شما خواستارند که اگر دوست دارید از ادامه تعرض جلوگیری کنیم پس فلان کار را انجام دهید.. عقل سلیم قبول نمی کند.

      مشکل بعدی در این خصوص اصولا خود گروه های مختلف مسلح در کشور سوریه است. به فرض کنار رفتن اسد دولت به دست چه کسانی می افتاد؟! اصولا خود مسلحین از اختلافات شدید داخلی رنج میبرند و در سالهای اخیر و نبردهای خونین درون گروهی بین این گروه های تندرو و تکفیری به وضوح این موضوع را نشان میداد و می دهد و ارتش آزاد تا همین اواخر و حتی هم اکنون از قدرت و اختیار پایینی برای تاثیر گذاری در معادلات درون کشوری برخودار است (و بود).
      بله اسد کنار میرفت تا زمام امور کشور بدست یک عده معلوم الحال خشک مذهبی تکفیری می افتاد و کل منطقه در لجن زار و گرداب بیشتری فرو می رفت … تدبر هم خوب است…

      ۳. بارها گفتیم و این بار هم می گوییم؛ در نبرد سوریه هر یک از گروه های حامی دولت سوریه، بخش و نقش منحصر به فرد خود را دارد و یکی بدون آن یکی هیچ وقت موفق نمی شد و نمی شود. روسیه نیز در همین چارچوب قرار میگیرد. روسیه بدون محور مقاومت موفق نبود و محور مقاومت هم بدون پشتیبانی روسیه موفق نبود. هر یک از گروه ها نقش های خود را در زمان های مشخص و لازم ایفا کردند و می کنند و تقدم و تاخر در این مسئله به معنای برتری یکی بر دیگری نیست.
      مثال ها برای این مورد بسیار است؛ مثالهایی که نشان دهد روسیه عامل اصلی پیروزی ها نبود و نیست و یا مثالهایی که نشان دهد محور مقاومت هم همواره عامل اصلی پیروزی ها نبود … بلکه ایفای نقش هریک از گروه ها در زمان های مشخص وتعیین شده؛ عامل پیروزی مشترک اتحاد روسی-سوری-مقاومت شد. و در این مجال نمی گنجد.

    24. ناشناس جمعه, ۱ تیر, ۱۳۹۷ - ۰۸:۰۰

      منظور من هزینه های نظامی بود،سی میلیارد کمک به آواره ها چه ربطی به جبهه داره؟
      بعدش سلاح هایی که به مسلحین دادن سبک یا نیمه سنگین بود
      قطع رابطه اقتصادی هم مردم ضرر می کنن و ارتش صدمه ای نمی بینه
      نمونه اش عراق زمان صدام و اکنون کره شمالی
      در ضمن هر دو طرف خطاهایی داشتن اما بنده حرفام با در نظر گرفتن کل بحران از ابتدا بود
      حتی اعتقاد دارم ریشه های جنگ به نیم قرن پیش بر می گرده
      گفتید دولتهایی با پشتوانه مردمی با تلنگری در ارتش سقوط کردن
      احتمالا مصداق شما دکتر مصدق است که باید گفت ارتش طرفدار وی نبود و طرفدار شاه بود
      در سوریه هم سرداران و فرماندهان دست چین حافظ اسد بودن پس بدنه ارتش وفادار ماند و این شانس اسد بود
      بعدش گفتین دولتی بدون پشتوانه مردمی حتی با حمایت خارجی هم شانسی برای بقا نداره
      یعنی صدام حسین بیشتر مردم عراق قبولش داشتن؟
      یا نه قوه نظامی دستش بود
      عامل همان قدرت نظامی بود بعدش دولت سوریه تا مدت ها کمک خارجی نگرفت یعنی چی؟
      خب تا مدت ها مخالفین هم یا تظاهرات می کردن یا فقط کلاشنیکف داشتن.
      پس دولت نیازی به کمک نداشته
      آیا عروه قنوم نماینده همه معارضین بود؟
      چیزهایی که راجع به موقعیت نظامی طرفین گفتم هم راجع به پاییز ۲۰۱۵ بود نه دوره اول جنگ

    25. ناشناس جمعه, ۱ تیر, ۱۳۹۷ - ۱۰:۰۳

      شما چطور معتقدید %۸۰مردم در مناطق نظام هستن،از جمعیت ۲۷میلیونی سوریه ۲میلیون و دویست هزار نفر کرد هستن که بجز حداکث دویست هزار اون دو میلیون یا در مناطق قسد هستن یا درع فرات و شاخه زیتون یا آواره پس دو میلیون کرد خارج مناطق نظام اند همچنین جمعیت ادلب با احتساب آوارگان ۱ونیم میلیون،دو میلیون آواره در ترکیه دو میلیون لبنان و دو میلیون جمعا در در عا و اردن و با احتساب عراق و اروپا حدود ده میلیون میشه
      پس هشتاد درصد در مناطق نظام نیستن
      بعدش این که در مناطق نظام هستن نمی شه نتیجه گیری کرد طرفدار نظام اند

    26. ناشناس جمعه, ۱ تیر, ۱۳۹۷ - ۱۰:۴۲

      این که گفتید مخالفین به جان کری گفتن دولت پیروز خواهد شد
      خب این یعنی مشروعیت دولت رو قبول دارن

      پس چرا مستقیم نمی رن دمشق برای صلح با دولت

      پس این قضیه صحیح به نظر نمی رسه

    27. شایان کریمی دوشنبه, ۴ تیر, ۱۳۹۷ - ۱۲:۲۷

      در باب موقعیت نظامی طرفین با تمامی مصادیق مورد بحث و تقریبا اشاره به تمام برحه های مهم جامعیت داده شده ست. عروه قنوم یک مثال است دوست عزیز در کنار صد ها حزب دیگری که بعد از ازادی احزاب ثبت نام کردند و برخی هم به قدرت رسیدند بررسی بکنید موضع بسیاری از همین افراد را در ابتدای بحران. بحث میزان بدنه مردمی دولت هست و همچنین بدنه مردمی تروریست ها و مسلحین. اگر منظور شما نمایندگانی هستند که از ابتدای بحران تا کنون تقریبا هیچ نقشی در معادلات میدانی هم نداشته اند که بحثش مشخص هست حتی در مناطق در کنترل مسلحین بماند سایر بخش ها اگر هم بحث اکثریت است در بحث جمعیتی به شدت در اشتباه هستید جمعیت اوارگان حاضر در لبنان نصف امار شماست و همچنین افراد مهاجر به لبنان از چه گروهی بوده اند؟چه تعداد از مهاجرین به عراق زیر مجموعه دسته بندی شما هستند و دو بار محاسبه شدند؟جمعیت استان درعا و قنیطره روی هم پیش از جنگ به زور شاید به یک میلیون نفر میرسید با احتساب کسانی که امروز هم در مناطق دولت هستند و میدانیم اهالی پناهنده در اردن هم تقریبا همه شان اهالی سه استان سوریه هستند به چه ترتیب هست؟در اوج گستردگی مناطق تروریست ها یعنی برهه ای که شش درصد جمعیت در مناطق داعش در نظر گرفته میشدند نهایت سهم تروریست ها از جمعیت هشت درصد افراد حاضر در کشور بود امروز چگونه ست؟؟اگر با حساب امروز بگیریم برای افراد حاضر در کشور سوریه به رقمی حوالی همان هشتاد درصد جمعیت میرسیم که در مناطق دولت زندگی میکنند با هرکدام از طرف ها که بسنجیم تکلیف مشخص هست بخصوص برای تروریست ها. اگر هم به امار سازمان ملل بپردازیم برای تخمین پنج میلیون سوری خارج از کشور و سه نیم میلیون نفر در مناطق سایر گروه ها بگذریم از افرادی که سوری نیستند باز هم شاهد حدود هفتاد درصد جمعیت پیش از اغاز بحران در مناطق دولتی هستیم در شرایطی که بدترین برحه ها پشت سر گذاشته شدند حتی اکثر افرادی که اواره میشدند به مناطق دولتی میامدند.
      در زمانی که حتی در پایتخت نیرو های امنیتی به مویی بند بودند تنها حلقه گم شده ی که میتوانست کار دولت را تمام کند و در بسیاری مثال های دیگر در نبود سایر حلقه ها هم اثرش را گذاشته بود همراهی اکثریت مردم با گروه ها مخالف بود.

  6. ناشناس سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۳۹۷ - ۱۶:۰۸

    راستی آقا میرزا قسمت دوم حرفای بنده در جواب به آقا شایان رو پخش نکردین هنوز
    اکه ایرادی داشت متذکر شوید تا بازنویسی کنم

    پاسخ
  7. ناشناس پنجشنبه, ۱۳ دی, ۱۳۹۷ - ۰۵:۱۵

    دولت سوریه و مردم سوریه مخصوصا کردها باید با هم متحد باشند وگرنه آمریکا و روسیه هیچ فرقی با هم ندارند و نه امریکا و نه روسیه دلشان به حال آن ها نمی سوزه و فقط به فکر منافع خودشان هستند.

    پاسخ
  8. مسعود دوشنبه, ۱۹ فروردین, ۱۳۹۸ - ۱۴:۱۴

    با تشکر از سایت خوبتون خواستم به اطلاع برسونم که در نقشه هاتون نام سرزمین های اشغالی رو به زبان عبری نوشتین لطفا اونها رو به اسم اصلیشون و به زبان عربی بنویسین تا جریان خیج فارس نشه ممنون از زحماتتون

    پاسخ
  9. ناشناس چهارشنبه, ۵ تیر, ۱۳۹۸ - ۱۲:۵۹

    حضور نیروهای تروریست و گستاخ و متجاوز و جنایت کار شیطان بزرگ در سوریه بدون هیچ مجوز و موافقت دولت قانونی سوریه و حتی سازمان دست نشانده استکبار جهانی موسوم به ملل متحد بوده و حتی تشکیل مناطق به اصطلاح کاهش تنش توسط قوای بیگانه غیر قانونی و بی اعتبار است. باید دولت سوریه با بسیج ملی حملات نظامی و چریکی خود را علیه نیروهای بی شرف آمریکایی تا قطع پای کثیف آنها از این سرزمین اسلامی انجام دهد.

    پاسخ
    1. محمد سه شنبه, ۲۳ مهر, ۱۳۹۸ - ۱۰:۴۶

      سازمان دست نشانده ((سازمان ملل) بهترین و پر محتواترین قسمت متن بود
      چون “” همیشه “” مظلومین و ستمدیدگان را محکوم کرده ودر برابر آمریکا و اروپا و متجاوزان کوتاه اومده و کرنش کرده

  10. keyvan جمعه, ۱۱ بهمن, ۱۳۹۸ - ۲۲:۰۳

    شما چرا آمریکا رو بزرگ میدونید این آمریکاست که خودسرانه سوریه رو اشغال کرده و از دست پرورده های تروریستش حمایت میکنه ،اگر آمریکا نمیترسید با اردوغان تبانی نمیکرد ،ترکیه هم الان در جند جهت داره میجنگه بیشتر از این رو نمیتونه مدیریت کنه،حقیقت اینه که هیچکس نمیتونه جلوی ارتش سوریه برای پاکسازی تروریستها از خاکش رو بگیره بقیش حرف مفته

    پاسخ
  11. ناشناس سه شنبه, ۱۳ اسفند, ۱۳۹۸ - ۰۹:۵۹

    کشورهای اسلامی را می خواهد ضیف کنند به جون هم بیندازند و از آب گلالود ماهی بگیرند ایران را با عربستان و ترکیه می جنگانند اسرائیل در ه حاشیه قارار می گیرد

    پاسخ
  12. Mm پنجشنبه, ۱۵ اسفند, ۱۳۹۸ - ۰۰:۳۰

    اینو کدوم ور دلمون باید بزاریم بابا شما بالا را تموم کن تکلیفت روشن کن بعدی بیا پایین تا بتونی با حملات این گانگستر ها مقابله کنی

    پاسخ
  13. Ail شنبه, ۲۳ فروردین, ۱۳۹۹ - ۰۶:۰۸

    روسیه. چون. خودش. رو ابر. قدرت. خودش. رو پدرخوانده میداند روسیه برای سوریه

    پاسخ
  14. ناشناس یکشنبه, ۴ خرداد, ۱۳۹۹ - ۰۷:۵۳

    بیچاره سوریه ایا چیزی برای زندگی دارند گوشت قربانی چه وحستناکه هر کسی بیاد تو مملکت ادم وبرا ش بزرگتری کنه وبعدش عیر از ایران بخواد ادعای ارث کنه خدا بداد مردم سوریه برسه

    پاسخ
  • دیدگاه های شما پس از تایید مجموعه تحلیلی خبری تحــولات جهــان اســلام در سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی توهین، تهمت و افترا باشند منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط باشند منتشر نخواهد شد.