جنگ یمن و اسرائیل؛ اقدامات و محدودیت‌ها

موجودیت ارضی رژیم اسرائیل به‌دلیل عمق استراتژیک و جغرافیایی بسیار محدود، همواره در معرض تهدیدات دائمی قرار دارد؛ از این رو بخش عمده ای از تمرکز و تلاش رژیم برای مقابله و یا کم‌رنگ‌تر کردن این واقعیت هزینه می‌شود. پدافند هوایی نقشی کلیدی در تامین این خواسته‌ی حیاتی ایفا می‌کند. ارتش اسرائیل با تلاش‌های چندین ساله و با کمک‌های متحد استراتژیک خود یعنی ایالات متحده آمریکا توانسته است اکنون تبدیل به یکی از مجهزترین و آماده‌ترین ارتش‌ها در عرصه پدافند هوایی در منطقه شود.

رژیم اسرائیل همواره خود را در معرض تهدیدات موشکی و پهپادی دیده‌ است و به این درک از واقعیت دست یافته‌اند که برای مقابله با این تهدید جدی تلاش و هزینه گزافی بپردازند. آنها پس از جنگ ۳۳ روزه نیز به ضعف نیروی زمینی و هوایی خود پی بردند و تلاش خود را برای تجهیز و آمادگی در جنگ های بزرگتر دوچندان کردند.

صهیونیستها در سالهای گذشته بارها اشاره کردند که تهدیدات جدیدی برای آنها در یمن خلق شده است و در این زمینه باید اقدامات جدید و جدی شود. این تهدیدات مسلما متوجه جنبش انصارالله بود که در شعارهای خود علنا یهود را نفرین می‌کرد و در مواضع سیاسی و نظامی خود مشکل اصلی منطقه غرب آسیا را وجود یک رژیم جعلی در فلسطین اشغالی می‌دانست.

اما آنچه که اسرائیل و انصارالله را از مواجهه دور نگه داشته است، موقعیت جغرافیایی است. همان طور که مقامات انصارالله در ابتدای جنگ در نوار غزه عنوان کردند، عربستان و اردن به لحاظ جغرافیایی میان آنها و فلسطین قرار گرفته‌اند و برای کمک رسانی نظامی به فلسطین محدودیت جغرافیایی شدیدی وجود دارد.

البته اسرائیل از سالهای ابتدایی تهاجم ائتلاف سعودی به یمن، علیه انصارالله اقدامات زیادی را انجام داده است که این اقدامات شامل مشارکت در اجرای سیستم تحریم های هوایی، دریایی و زمینی علیه یمن، مشارکت در حملات هوایی، کمک های مستشاری به امارات، کمک های اطلاعاتی در دریای سرخ، اشغال برخی جزیره ها و پایگاه های نظامی در جنوب یمن و… بوده است. این اقدامات اسرائیل در حالی انجام گرفت که انصارالله در طول این سالها هیچ اقدام نظامی و امنیتی مستقیمی علیه منافع اسرائیل انجام نداده بود. هرچند برخی رسانه‌های صهیونیستی اجرای حملات پهپادی ناشناس به کشتی های اسرائیلی در آبهای دریای عمان و دریای عرب را به انصارالله منتسب کردند اما حقیقت ماجرا این بود که انصارالله در اجرای این حملات مشارکتی نداشت و اتهامات رسانه های صهیونیستی بعضا توسط خود آنها رد و تکذیب می‌شد.

اما نقطه عطف این تقابل، در ۱۵ مهر ماه (۷ اکتبر ۲۰۲۳ میلادی) یعنی پس از آغاز جنگ در نوار غزه شکل گرفت. حملات هوایی سنگین و جنایات وحشیانه اسرائیل در نوار غزه واکنش گروه‌های مقاومت اسلامی به ویژه انصارالله را برانگیخت و ارتش یمن به پیروی از سخنرانی تاریخی سید عبدالملک بدرالدین الحوثی در ۱۸ مهر ماه، اولین عملیات موشکی و پهپادی خود را علیه مواضع اسرائیل در فلسطین اشغالی اجرا کرد. تعداد این عملیات ها به شش حمله موشکی و پهپادی در تاریخ های ۲۷ مهر ماه، ۵ و ۹ و ۱۰ و ۱۱ و ۱۶ آبان ماه افزایش یافته و انصارالله اعلام کرده است که تا توقف حمله اسرائیل به نوار غزه این دست حملات را ادامه خواهد داد.

اسرائیل معتقد است که حملاتی که از مبدأ یمن و عراق انجام می‌گیرد برای برهم زدن تمرکز ارتش آنهاست اما آنها پاسخ به این حملات را به زمان دیگری موکول می‌کنند. این یعنی اسرائیل به محض فراغت از جنگ در نوار غزه، انتقام ویژه‌ای را برای مقاومت در عراق و یمن تدارک خواهد دید. بنابراین گروه‌های مقاومت نباید از این جنبه مشارکت در جنگ علیه اسرائیل غافل شوند و کینه توزی یهودی‌ها را دست کم بگیرند. تشکیل نیروهای ویژه در تیپ القدس در ارتش یمن برای مقابله با این وجه از عدوات اسرائیل شروع خوبی است اما کافی نیست و در صورتی که اسرائیل از مهلکه نوار غزه جان سالم به در ببرد، باید برای موج فتنه انگیزی و هجوم آنها در یمن و دیگر مناطق غرب آسیا آماده بود.