پایان جنجالی پرونده جاسوسی در ادلب
هیئت تحریرالشام اخیراً طی بیانیهای پایان فرایند بازجویی مظنونان به جاسوسی برای بیگانگان را در مناطق تحت سیطره این گروهک تروریستی اعلام کرد.
به گزارش پایگاه تحلیلی خبری “تحولات جهان اسلام” پس از این بیانیه بود که بسیاری از کسانی که به اتهام جاسوسی در زندانهای تحریرالشام محبوس بودند، آزاد شدند. آزاد شدن این افراد و تیراندازیهای هوایی نزدیکان این افراد پس از آزادی آنها به بهانه خوشحالی به یک مسئله اجتماعی بغرنج تبدیل شد. شاید عقده تبرئه از اتهام جاسوسی و همینطور خشم فروخوردهای که در ادلب و اطراف آن وجود دارد، در تبدیل این تیراندازیهای هوایی که از مردم بیگناه قربانی هم گرفت به یک معضل اجتماعی بیربط نباشد.
آزاد شدن برخی از متهمان و دیدار جولانی با برخی از آنها که به مثابه دلجویی تلقی میشود و همچنین اعتراف نسبتاً رسمی نسبت به شکنجههای هولناک معارضان و متهمان در زندانهای جولانی مشروعیت جولانی را در مناطق تحت سیطره تحریرالشام به شدت پایین آورد.
در این بین سرنوشت برخی از چهرههای اصلی که به عنوان افراد نزدیک به جولانی شناخته میشدند از جمله «ابوماریه القحطانی» مشخص نیست، این در حالی است که «ابو احمد زکور» یکی دیگر از یاران حلقه اول جولانی نیز چندی پیش پس از افشاگریهایی از جولانی جدا شد.
این در حالی است که در ابتدای سخن پیرامون جاسوسی برای بیگانگان نام «ابو ماریه القحطانی» از همه بیشتر برده میشد، کسی که حتی در برخی رسانهها گفته شد که زیر شکنجه کشته شده است.
برخی منتقدان جولانی معتقدند که این بازی جولانی برای خلاص شدن از دست کسانی بود که او نسبت به آنها بیم داشت. برخی معتقدند که آنچه در ادلب میگذرد به تعارض نیروهای نظامی از یک سو و نیروهای امنیتی تحریرالشام بازمیگردد. اما در هر صورت آنچه در مناطق تحت سیطره تحریرالشام میگذرد به ویژه پرونده جاسوسی که در ابتدا نفی شد و در ادامه پذیرفته شد و بسیاری از افراد تحریرالشام به خاطر آن به زندان افکنده شدند و حالا بسیاری از آنها آزاد شدند، مشروعیت جولانی را سخت دچار تزلزل کردهاست و برخی از افراد این پرسش را مطرح میکنند که اگر سرنوشت نزدیکان جولانی شکنجه بوده، پس زندانیان معارض جولانی چه سرنوشتی داشتهاند؟ این در حالی است که برخی نیز خود جولانی را بزرگترین جاسوس برای بیگانگان تلقی میکنند.
در چنین فضایی است که تظاهرات شبانه و نسبتا آرام مردم تحت سیطره تحریرالشام که از سال گذشته آغاز شده بود در حال حاضر به تظاهراتی با جمعیت بیشتر و با شعارهایی تندتر و با فریادهایی بلندتر با نقشآفرینی زنان در روز صورت میپذیرد.
دیدگاه