«اتحاد المجاهدین» یک گروه شبهنظامی جدید در پاکستان

به گزارش پایگاه تحلیلی-خبری تحولات جهان اسلام، در ۲۲ فروردین ۱۴۰۴، سه گروه شبهنظامی فعال در مناطق قبیلهای پاکستان شامل تحریک لشکر اسلام پاکستان، شاخه حافظ گل بهادر از تحریک طالبان پاکستان و حرکت انقلاب اسلامی پاکستان، با انتشار بیانیهای مشترک، تشکیل اتحاد المجاهدین پاکستان را اعلام کردند.
این سه گروه که پیش از این از اراده تشکیل یک اتحاد جهادی سخن گفته بودند، در بیانیه جدید خود اظهار داشتند که این اتحاد با هدف افزایش هماهنگی عملیاتی و تقویت توان تبلیغاتی شکل گرفته است.
پیش از این، بیانیههای لشکر اسلام پاکستان با نام صلاح الدین ایوبی و تولیدات رسانهای این گروه از سوی رسانه السیف منتشر میشد. در اتحاد جدید، شخصی به نام محمد الحسن به عنوان سخنگو و صدای غزوه الهند به عنوان رسانه رسمی معرفی شد. البته آنچه به طور مشخص به عنوان رسانه این تشکل جدید ظهور کرده، صدای حق میباشد.
توزیع جغرافیایی فعالیتهای این اتحاد منطبق بر مناطق حضور گروههای تشکیلدهنده آن است. تحریک لشکر اسلام پاکستان عمدتاً در منطقه خیبر اجنسی به ویژه منطقه تیراه فعالیت دارد، در حالی که گروه حافظ گل بهادر در بخشهای مختلف وزیرستان شمالی مستقر است.
جغرافیای عملیاتهای این اتحاد تا کنون به صورت زیر توزیع شده است:
منطقه وزیرستان شمالی ۵۳ درصد حملات
خیبر ایجنسی ۳۴ درصد
وزیرستان جنوبی ۹ درصد
سایر مناطق ۴ درصد
تاکتیکهای عملیاتی:
تکتیراندازی ۴۲ درصد
کمین و حمله به کاروانها ۲۳ درصد
استفاده از مواد منفجره ۱۵ درصد
حملات پهپادی ۱۲ درصد
سایر روشها ۸ درصد
الگوی زمانی حملات نشان میدهد که بیشترین عملیات در فاصله ۲۵ تا ۲۹ فروردین رخ داده و عمدتاً در ساعات روز بین ۸ صبح تا ۴ بعدازظهر انجام شدهاند.
در ارزیابی راهبردی این گروه میتوان به قابلیتهای عملیاتی اشاره کرد که شامل بهرهبرداری مؤثر از جغرافیای منطقه، استفاده از سلاحهای با دقت بالا و توانایی اجرای عملیات همزمان در چند جبهه میشود.
با این حال، محدودیتهایی نیز وجود دارد از جمله وابستگی به حمایتهای محلی، چالش در تأمین پایدار تسلیحات و آسیبپذیری در برابر عملیات اطلاعاتی.
از نظر تأثیرات امنیتی، این اتحاد موجب افزایش هزینههای عملیاتی برای نیروهای امنیتی پاکستان شده، ثبات مناطق مرزی را تحت تأثیر قرار داده و چالشهایی برای سیاستهای امنیتی اسلامآباد ایجاد کرده است.
تشکیل اتحاد المجاهدین پاکستان نشاندهنده تحولی در الگوی فعالیت گروههای شبهنظامی در منطقه است. با وجود توانمندیهای عملیاتی قابل توجه، تداوم فعالیت این اتحاد به عوامل متعددی از جمله حفظ انسجام درونی، توانایی تأمین منابع و واکنش نیروهای امنیتی پاکستان بستگی خواهد داشت. روند آتی تحولات این گروه نیازمند رصد دقیق تحولات میدانی و تغییرات راهبردی در منطقه است.
دیدگاه