عادل عبدالمهدی، گزینه‌ای که این روزها از نزدیک شدن وی به سِمت نخست وزیری عراق یاد می‌شود.

از روز گذشته تا کنون خبرهای زیادی در مورد به توافق رسیدن فراکسیون‌های بزرگ عراق بر سر کاندیداتوری عادل عبدالمهدی برای سمت نخست وزیری این کشور منتشر می‌شود، خبری که اگر صحت داشته باشد می‌تواند مشکل چند ماه عراق برای انتخاب نخست وزیر و غیره را حل کند.

در حالیکه خبرگزاری‌ها خبر از انتخاب عبدالمهدی به عنوان گزینه مورد توافق فراکسیون‌ها برای سمت نخست وزیری عراق می‌دهند، امروز (دوشنبه) خبر دیدار عبدالمهدی با مراجع تقلید در این راستا توسط وی تکذیب شد.

لازم به ذکر است در روزهای گذشته بعد از انتخاب محمد الحلبوسی به عنوان رئیس پارلمان، حسن الکعبی نیز از ائتلاف سائرون به عنوان معاون اول و همچنین بشیر حداد از حزب دیمکرات کردستان عراق به رهبری مسعود بارزانی به عنوان معاون دوم وی انتخاب شدند که خود بیانگر وجود توافقات پشت پرده می‌باشد.

و اما عبدالمهدی کیست؟

عادل عبدالمهدی المنتفکی سال ۱۹۴۲ در منطقه «البتاوین» در بغداد پایتخت عراق به دنیا آمد. وی از اشراف‌زادگان عراق محسوب می‌شود. پدرش در زمان پادشاهی ملک فیصل اول وزیر بود و در دوره‌ای نیز نماینده مجلس اعیان عراق شد. وی یکی از سیاستمداران و اقتصادانان شیعه عراق به شمار می رود.

عبدالمهدی یکی از مقامات «مجلس اعلای اسلامی عراق» و معاون دبیرکل کنونی این سازمان است. عبدالمهدی از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ یکی از دو معاون رئیس‌جمهور عراق بود و در دولت موقت عراق پس از سقوط صدام حسین رئیس جمهور معدوم عراق وزیر دارایی بود.

در این زمان بود که با دولت آمریکا در مذاکرات مخصوص به لغو بدهی های خارجی عراق شرکت کرد و شماری از کشورهای کمک کننده بین المللی را برای لغو بخش عمده ای از بدهی ها قانع کرد.

وی یکی از کاندیداهای تصدی پست نخست‌وزیری پس از انتخابات مجلس نمایندگان عراق ۲۰۰۵ به شمار می‌رفت که در رأی‌گیری داخلی «ائتلاف ملی عراق» با یک رأی مغلوب نوری مالکی شد.

وی در سال ۱۹۶۹ به فرانسه رفت و با گروه‌های فکری این کشور و نشریات عربی و فرانسوی همکاری داشت.

عبدالمهدی در سال ۱۹۷۰ از اعضای برجستهٔ حزب کمونیست عراق بود. عبدالمهدی در سال ۱۹۷۲ به سوریه و از آن جا به لبنان رفت و تا زمان حمله رژیم اسرائیل به این کشور در آن جا ماند پس از آن بار دیگر به فرانسه رفت و در سال ۲۰۰۳ به عراق بازگشت.

وی برخلاف شایعاتی که وجود دارد، در ایران اقامت نداشته است.

عبدالمهدی در دههٔ ۱۹۸۰ دیدگاه‌های اسلام‌گرایانه پیدا کرده و از طرفداران انقلاب اسلامی ایران شد و به گروه نوبنیاد مجلس اعلای انقلاب اسلامی پیوست.

عبدالمهدی از کودکی با «احمد چلبی» و «ایاد علاوی» دوستی داشت.

عبدالمهدی در سال ۲۰۰۷ از یک ترور جان سالم به در برد، در این انفجار ۱۰ نفر کشته شدند.

 

لطفا برای تداوم فعالیت تحولات جهان اسلام از ما حمایت کنید

 

[maxbutton id=”1″ ] [maxbutton id=”2″ ] [maxbutton id=”3″ ] [maxbutton id=”4″ ] [maxbutton id=”6″ ]

 

در مورد ما بیشتر بدانید: صفحه کمک های مردمی