آماری از پایگاه‌های ترکیه در خاک عراق + تاریخچه ورود ارتش ترکیه به عراق
تاریخچه ورود ارتش ترکیه به شمال عراق به سال ۱۹۸۲ و توافق بین این دو کشور برمی‌گردد. طبق این توافق به ترکیه اجازه داده شده است تا عمق ۲۰ کیلومتری وارد شمال عراق شود.
بعد از این توافق در سال‌های ۱۹۹۲، ۱۹۹۵، ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ ارتش ترکیه چندین بار مرزهای شمال عراق را پشت سر گذاشت و به‌ویژه در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ ترکیه نیروهای خود را در اقلیم کردستان عراق مستقر کرد و با موافقت حزب بارزانی (پارتی دمکرات کردستان) چندین پایگاه در مناطقی از استان دهوک ایجاد کرد.
توافقنامه هماهنگی مرزی که در سال ۱۹۸۳ بین دو کشور عراق و ترکیه امضاء شده بود، بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ توسط عراق متوقف شد که به همین دلیل در این سال‌ها ترکیه نیز عملیات خود در خاک عراق را متوقف کرد.
طبق آمار رسمی و غیر رسمی در حال حاضر تعداد نیروهای ارتش ترکیه در شمال عراق بیش از ۳ هزار نفر می‌باشد.
بعد از ورود تروریست‌های داعش به عراق و اشغال بخشی از این کشور در سال ۲۰۱۴، ترکیه بیش از ۱۲۰۰ نفر از نیروهای خود را به بعشیقه منتقل کرد که این موضوع اعتراضات داخلی و خارجی فراوانی در پی داشت.
همچنین ارتش ترکیه در سال ۲۰۱۸ با پیشروی ۳۰ کیلومتری در اقلیم کردستان عراق نیروهای ویژه خود را وارد روستاهای برمیز و شاپان در منطقه سیدکان و برادوست کرد.
طبق آمارهای منتشر شده ارتش ترکیه در حال حاضر دارای ۳۶ پست نظامی در استان دهوک است که ۹ پست نظامی آن در محدوده منطقه عمادیه، ۲۴ پست نظامی در مناطق زاخو و هفتنین و ۳ پست نظامی دیگر نیز در زناری کیسته در کانی ماسی قرار دارد. همچنین ارتش ترکیه ۶ پایگاه نظامی در عمادیه، زاخو و بعشیقه و دستکم ۳ پایگاه اطلاعاتی در خاک عراق دارد.
آمار برخی از مهمترین پایگاه های نظامی ترکیه در خاک عراق به شرح ذیل است:
– پایگاه نظامی کانی‌ماسی بزرگترین پایگاه نظامی ترکیه از نظر تعداد سرباز است که در منطقه کانی‌ماسی در محدوده شهری عمادیه (آمِدی) قرار دارد.
– پایگاه نظامی و لجستیک بامرنه که یک فرودگاه نظامی نیز می‌باشد؛ یکی از بزرگترین پایگاه‌های لجستیکی ترکیه و بزرگترین دستگاه اطلاعاتی این کشور در خاک عراق محسوب می‌شود.
– پایگاه نظامی سیری در منطقه شِلادزه در محدوده عمادیه.
– پایگاه نظامی گَلی سَرزِر در محدوده عمادیه.
– پایگاه نظامی کوپک در محدوده عمادیه.
– پایگاه نظامی قمری در منطقه برواری و جنوب کوه متین.
– پایگاه نظامی کوخ‌سپی در روستای اوره در منطقه برواری‌بالا در محدوده عمادیه.
– پایگاه نظامی سینم در منطقه برواری در محدوده عمادیه.
– پایگاه نظامی گِرِبی در روستای بیه در محدوده زاخو.
– پایگاه نظامی گَلی زاخو.
– پایگاه باتیفا یکی از مراکز اطلاعاتی ترکیه در محدوده زاخو.
– پایگاه نظامی شیرت حدفاصل شهرک باتیفا و روستای روبسکی.
– پایگاه نظامی دَری در منطقه باتیفا.
– پایگاه نظامی بعشیقه (زِلکان) بین کوه مقلوب و کوه بعشیقه واقع در شمال موصل که نزدیک به ۹۰۰ نظامی در آن مستقر هستند.
– مرکز اطلاعاتی میت در شهر عمادیه.
– مرکز اطلاعاتی میت در باتیفا در محدوده زاخو.
– مرکز اطلاعاتی میت در شهر زاخو در محله بیداری.
– مرکز اطلاعاتی میت در شهر دهوک در محله گره باصه.
دیدگاه
واقعاً جای یک نقشه خالیه.
به زودی ان شاالله
سلام اقای میرزا می شه یه گزارش یا نقشه ای تیه کنید درباره اینکه کدام یک از مناطق از اقلیم کردستان دست کدام گروه است و این مناطق به چه شکلی اداره می شود باتشکر یا علی
سلام علیکم. نقشه موجود است و متعاقبا منتشر خواهد شد.
سلام از روزی که مناطق کردنشین ایران در جنگ چالدران به اشغال عثمانی درآمد حکومت این کشور یک روز درآرامش نسبی نبوده و در هیچ برهه‌ای سرکوب کردها را تعلیق نکرده وتمام تلاشش جلوگیری از حکومت محلی و یا استقلال کردها بوده اما نتیجه درست برعکس چیزی شد که اونا می‌خواستن.
چی شد کردها تبدیل به مملکتی مستقل شدند؟