چرا باید در میدان و کارزار منطقه ای قدرتمند بود؟ + ویدیو

کلیپی که مشاهده می کنید شاید بتواند بخشی از این پرسش را پاسخ دهد؛ حداقل عقل سلیم حکم می کند که سخن فردی که چند پیراهن بیشتر پاره کرده است و تجربیات بیشتری در اختیار دارد را باید پذیرفت و پند گرفت.

در این کلیپ توضیحاتی در خصوص ماجرای خروج تروریست ها از شهر حلب ارائه می شود؛ درست در آن زمانی که رزمندگان اسلام موفق شدند بیشتر شهر حلب را پاکسازی کنند و مسلحین در منطقه ای بسیار کوچک در حصار قرار گرفتند. روس ها و ترک ها در حال انجام معاملاتی با یکدیگر بودند و اگر آن قرار و مدارها پیش می رفت،کشور ایران از معادلات آتی سوریه و منطقه کنار گذاشته می شد و مسائل و مشکلاتی که به دنبال آن پیش می آمد…

اما حاج قاسم سلیمانی که در راس بازوی عملیاتی ایران در خارج از مرزها فرماندهی می کرد با دستور جلوگیری از خروج تروریست ها از شهر حلب به طرف های مقابل فهماند که بدون ایران توافقی صورت نخواهد گرفت و نباید بگیرد. به دنبال این موضوع از ایران بصورت رسمی و محترمانه درخواست شد تا در نشست ها و توافقات آتی که بعدها به نشست آستانه(تاکنون چندین نشست آستانه برگزار شده است) معروف شد شرکت کند و حضور داشته باشد.

در واقع در دنیای امروز و جامعه بین الملل، واقعیت ها آنطور نیست که به نظر می رسد و بر خلاف عوام فریبی ها و ظاهرسازی هایی که در قالب حقوق بشر و قانون های سفت و سخت به نمایش گذاشته می شود؛ قانون، تعیین کننده ی اصلی معادلات جهانی و منطقه ای نیست و بلکه تنها قدرت است که حرف اول را می زند و هر کشوری که بتواند قدرت بیشتری از خود نشان دهد و قدرت بیشتری را در اختیار بگیرد؛ می تواند در جوامع بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشد و از حقوق خود به درستی دفاع کند.

قدرت مولفه های گوناگونی دارد که توضیح آن در این مجال نمی گنجد، با این وجود ذکر این نکته لازم است که مشخصا قدرت نظامی یکی از اصلی ترین و موثرترین مولفه های قدرت می باشد و ایران با توجه به سابقه تاریخی و فرهنگی که در منطقه غرب آسیا دارد نسبت به رقبای خود با فاصله بسیاری زیادی پیشتاز است و زمانی که این موضوع وجود دارد چرا کشور ایران نباید از این مولفه ی مهم بهره نبرد و استفاده نکند؟!

قدرت سیاسی و قدرت نظامی تکمیل کننده ی یکدیگرند و زمانی قدرت چانه زنی سیاسی ایران بالاتر خواهد رفت که در آن سوی میدان قدرت نظامی ایران نیز بالا باشد و دستاورهای سیاسی اخیر ایران نیز نشئت گرفته از همین واقعیت است.

هرچند که این موضوع (با توجه به سیاست های اسلامی و انسانی ایران) با مسائل ارزشمندی مانند دفاع از حرم و دفاع از مقدسات هم پوشانی دارد، اما این موضوع در واقع جدای دفاع از مقدسات می باشد و جا دارد که تحلیلگران و تصمیم سازان این حوزه به این بخش از ماجرا بیشتر بپردازند و این موضوع را برای خواص و عوام بیش از پیش تبیین کنند.