پرسش مخاطب: آیا پاکستان روابط با ایران را معامله می‌کند؟
روابط ایران و پاکستان پس از انقلاب اسلامی در سیاست خارجی دو طرف دارای اهمیت بالایی بوده است؛ اما این روابط به دلایل متعدد در هیچ مقطعی به سطح بالا و استراتژیکی دست نیافته است. با این تفاسیر بعید بنظر می‌رسد که دو طرف روابط خود را درگیر حوادث زودگذر و یا تغییرات سیاسی در یک کشور کنند.
به طور کلی روابط سیاسی هر کشور با کشور دیگر دارای چارچوب و سطوحی مختلف است که میزان آنرا عوامل متعددی می‌تواند مشخص کند. آنچه که می‌تواند روابط دو کشور را تحت تاثیر قرار دهد تضاد منافع، تهدید امنیت و مسائل کلانی از این دست می‌باشد.
در خصوص مسائل مرتبط به پاکستان و ایران در ماه‌های اخیر، دو موضوع برجسته شده است که منجر به ضدایرانی تلقی شدن مواضع پاکستان در مطالب و نظرات مختلف شده است:
۱- تحولات اخیر افغانستان و روی کار آمدن طالبان
۲- تنش آفرینی‌های اخیر جمهوری آذربایجان برای ایران
در خصوص مسائل افغانستان بایستی گفت که شروع رایزنی‌های ایران و پاکستان به پیش از سقوط دولت اشرف غنی برمی‌گردد و تقریبا در اکثر گفتگوهای چندجانبه سیاسی و… دو کشور یکدیگر را شرکت داده‌اند و همکاری‌های متعددی در مسائل سیاسی مرتبط با افغانستان صورت گرفته است. بنابراین علاوه بر اینکه ادعای تقابل سیاسی دو طرف در افغانستان صحت ندارد، بلکه همکاری دو طرف در این زمینه برجسته بوده است.
پاکستان این را می‌داند که طالبان در حال حاضر شرایط مطلوبی ندارد و آینده حکومت آنها در افغانستان مشخص نیست. بنابراین برای کنترل شرایط منطقه به همکاری و نقش‌آفرینی ایران و سایر همسایگان افغانستان نیاز دارد. از طرفی دیگر امضای قرار داد ۲۵ ساله ایران و چین منجر به خوشبینی پاکستانی‌ها به افزایش سطح روابط با ایران شده است. قطع به یقین پاکستان حجم میلیاردی روابط اقتصادی خود با ایران را فدای خواسته‌ها و سیاست‌های ضدایرانی یک کشور یا گروه نخواهد کرد.
در خصوص برگزاری رزمایش مشترک پاکستان با ترکیه و جمهوری آذربایجان نیز باید گفت که بخشی از درآمد دولت پاکستان از طریق فروش تسلیحات و خدمات نظامی است. پاکستان از شرکت در رزمایش‌های گذشته با کشورهای جنوب خلیج فارس و همچنین شرکت در مانورهای ائتلاف سعودی درآمد نظامی قابل توجهی کسب کرده است. در واقع رزمایش نظامی برای ارتش پاکستان بیشتر جنبه اقتصادی و تبلیغاتی دارد و شرکت در برخی از این رزمایش‌ها از جمله رزمایش با ترکیه و جمهوری آذربایجان در همین راستاست.
در مجموع روابط ایران و پاکستان همانند هر روابط دیگری، دارای چارچوب خاص خود است. سطح این روابط را اشتراکات و نیازهای دو طرف مشخص می‌کند و در طول سال‌های اخیر کمتر پیش آمده است که کشور یا گروهی اشتراکات و نیازهای خود را در قبال نمایش و وعده‌های سیاسی کشورهای کوچک معامله کند.
بر این اساس ارتباط پاکستان با طالبان و رزمایش با جمهوری آذربایجان مهم است اما اینکه پاکستان از این موضوعات خرد به دنبال اتخاذ سیاست‌های کلان ضدایرانی باشد تفکری غلط است.
دیدگاه
بنظر من،پاکستان،بیشتر روی هند متمرکز! و اون رو دشمن اصلی خودش میدونه! همچنین سرگرم مسائل کشمیره! شاید یکی از دلیل کمتر مواضع میگیره و در یک حالت خنثی به سر می بره،نسبت به حوادث،همین تمرکز روی هند و کشمیر باشه!
پاکستان به نوعی از هند می ترسه(با جمعیت ۱ میلیاردی که داره) لذا ترجیح میده،باقی مسلمان رو کنار خودش ببینه! و سیاست دوری از همه مسلمان رو پیش نگیره،که در مقابل هند تنها بمونه!
ضمن اینکه پاکستان کشور فقیر هم هست،اینم شاید یکی از دلیل که ترجیح میده،سیاست مخالفت با کشورهای مسلمان رو پیش نگیره! و به مسائل کلی بسنده کنه!
رژیم باکو،اما متاسفانه،از خودش احساس تعادل نمی کنه! یک حالت،بی هویتی و بی وطنی و هیچی داره! و از ایران هم خوشش نمیاید،و ترس داره! (ترس از بازگشت به ایران!) غرق در فساد هستن!… با همین فرمون بره،جلو نابودی کل کشورش حتمیه! مخصوص الان که شاه راه ترانزیتی(ایران) از اونجا جدا کرده! و اگر یک سری حرکات مشابه دیگه هم ایران انجام بده! بدون جنگ و خون ریزی! رژیم باکو محو میشه!
پاکستان مرکز تولید تروریست هستش، یک نمونه اش هم شبکه حقانی که طالبان افغانستان رو اداره میکنن.