دانش نظامی: سامانه دفاع هوایی پاتریوت (MIM-104)

در نسخه های اولیه، این سامانه از رادار آرایه فازی غیر فعال AN/MPQ-53، در نسل بعدی از رادار آرایه فازی غیر فعال AN/MPQ-65 و در جدیدترین نسل این سامانه از رادار آرایه فازی فعال با بکار گیری موارد نیمه هادی GaN به نام LTAMDS استفاده می‌شود.

دو رادار AN/MPQ-53 و AN/MPQ-65 محدودیت زاویه تحت پوشش ۱۲۰ درجه دارند. بنابراین عدم پوشش کامل یکی از نقاط ضعف عمده این سامانه بحساب می آمد؛ اما در نسل جدید رادار، این مشکل حل شده و زاویه تحت پوشش آن ۳۶۰ درجه است.

سامانه پاتریوت بصورت عمده از دو موشک PAC-2 و PAC-3 استفاده می‌کند. البته برای بکار گیری موشک پک-۳ لازم است که رادار از نوع MPQ-65 باشد. موشک های پک-۲ بیش از ۱۰۰ کیلومتر برد دارند و معمولا برای شکار اهداف آیرودینامیک مانند هواپیما، پهپاد، جنگنده، آواکس و… بکار می‌روند و موشک های پک-۳ با برد ۲۰-۳۵ کیلومتری (بسته به نسخه آن) برای شکار اهداف بالستیک و کروز مناسب تر هستند.

در حال حاضر ۱۶ کشور متحد ایالات متحده آمریکا از سامانه پاتریوت استفاده میکنند ؛ عربستان سعودی بعد از آمریکا بزرگترین بکار گیرنده سامانه پاتریوت در خدمت است .

مشخصات عمومی سامانه دفاع هوایی پاتریوت:
حداکثر برد: +۱۰۰ کیلومتر (پک-۲)
برد رادار: +۱۰۰ کیلومتر
نوع رادار: آرایه فازی غیر فعال
باند رادار: باند C
تعداد المان های رادار: ۵۰۰۰
طول موشک : ۵/۸ متر(پک-۲)
وزن موشک : ۹۰۰ کیلوگرم
حداکثر تعداد موشک بارگذاری شده در هر لانچر : ۴تیر (پک-۲) – ۱۶ تیر (پک-۳)
ساخت: آمریکا

بیشتر بخوانید:
دانش نظامی: موشک پدافند هوایی MIM-103C PAC-2
دانش نظامی: موشک پدافند هوایی MIM-104F PAC-3 MSE

مجموعه پوسترهای “سامانه دفاع هوایی پاتریوت” به زبان‌های انگلیسی، عربی، کردی، آذری، روسی برای نشر در شبکه های اجتماعی: