و باز هم مذاکرات آمریکا و طالبان در مورد افغانستان
سفر زلمی خلیلزاد و تام وست به قطر و به دنبال آن سفر نماینده قطر به کابل، بیانگر آغاز برنامه‌های جدید آمریکایی‌ها برای افغانستان است.
مذاکرات صلح میان نمایندگان دولت افغانستان و طالبان در سه نوبت و به میزبانی قطر برگزار شد که تنها دستاورد آن برای مردم افغانستان، سقوط حکومت پیشین در ۲۴ مرداد ماه و تسلیم آن به طالبان با هدایت آمریکا بود.
دور اول این مذاکرات در تاریخ ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۹ میان نمایندگان حکومت افغانستان و طالبان در دوحه برگزار گردید که نتیجه ملموسی در پی نداشت و دو طرف فقط توانستند روی چگونگی انجام گفتگوها به توافق برسند.
پس از چند هفته توقف، دور دوم مذاکرات در تاریخ ۲۰ دی ماه ۱۳۹۹ برگزار شد. در این نوبت دو طرف روی موضوعاتی همچون آتش‌بس سه ماهه، ایجاد نظام اسلامی، رعایت حقوق زنان و ایجاد شورای عالمان دینی در افغانستان گفتگو نمودند، اما باز هم به توافقی دست نیافتند.
خراب شدن روابط سیاسی میان افغانستان و پاکستان از یک طرف، فشار های غرب و آمریکا بر دولت افغانستان از طرف دیگر باعث گردید که در مرحله سوم مذاکرات، برنده اصلی این میدان فقط و فقط طالبان باشد. زیرا طالبان هم در میدان جنگ فعال‌تر شده بودند و هم نیروهای ارتش افغانستان دیگر یارای مقابله با آنها را نداشتند.
با این وضعیت نابرابر میدانی، در تاریخ ۱۹ خرداد ماه ۱۴۰۰ دور سوم مذاکرات میان نمایندگان حکومت افغانستان و طالبان تحت تأثیر فشارهای آمریکا بر حکومت افغانستان برگزار گردید که در نتیجه حکومت افغانستان تحت این فشار شدید راضی به رهاسازی پنج هزار زندانی طالب شد. بعدها همین افراد ماشین جنگی آنها را تقویت کرده و به روند سقوط حکومت افغانستان، سرعت بیشتری بخشیدند.
در دور سوم مذاکرات دوحه، یک پیمان امنیتی_اطلاعاتی محرمانه میان آمریکا و طالبان به امضا رسیده بود که چگونگی تحویل دهی حکومت افغانستان توسط به طالبان را تضمین می‌کرد و دولت افغانستان در مقابل این تصمیم دست بسته بود. به همین علت حکومت افغانستان و نمایندگان آن در تمام ادوار مذاکرات هیچ اختیاری از خودشان نداشتند بلکه فقط تحت فشار آمریکا به خواسته های طالبان تمکین می‌نمودند.
اکنون که از سقوط حکومت پیشین و حاکم شدن طالبان بر افغانستان بیش از پنج ماه می‌گذرد؛ ملت افغانستان دچار مشکلات شدید معیشتی از سقوط پول تا بیکاری و قحطی مواد غذایی شده است. “زلمی خلیلزاد” نماینده پیشین و “تام وست” نماینده جدید آمریکا در امور افغانستان، در تاریخ ۲۲ دی ماه برای شروع دور جدید گفتگوها با طالبان به قطر رفته است و با “ماجد القحطانی” نماینده ویژه این کشور برای افغانستان دیدار و گفتگو نموده است.
“ماجد القحطانی” پس از دیدار و رایزنی با فرستادگان آمریکا، در سفری چند روزه به کابل رفته و با مقامات طالبان و همچنین “عبدالله عبدالله” رئیس شورای مصالحه ملی در حکومت پیشین، دیدار و گفتگو کرده و آنها را از نظرات جدید آمریکا آگاه کرده است.
این دیدارها و رفت‌وآمدها بیانگر این موضوع می‌باشد که آمریکا نمی‌خواهد دست از سر افغانستان بردارد. آنها هر کاری که لازم باشد انجام می‌دهند تا ناامنی و جنگ در این کشور ادامه داشته باشد.
رسانه‌های غربی این دیدارها را با عنوان “حفاظت از دستاوردهای بیست ساله در افغانستان” و در راستای ایجاد حکومت فراگیر در افغانستان، رعایت حقوق زنان و توسعه اقتصادی در این کشور عنوان می‌کنند، اما ملت افغانستان از مذاکرات با آمریکایی‌ها، تجربه‌های سخت و ناخوشایندی دارند. آنها مقاومت چندین ساله افغانستان در برابر تروریسم و افراط‌گرایی را معامله کردند و با انداختن سرنوشت این ملت در دست طالبان، برای چندمین بار ملت افغانستان را قربانی اهداف شوم خود کردند. با وجود این حجم از خیانت، آمریکایی‌ها باز هم خواب‌های جدیدی برای افغانستان دیده‌اند.
بیشتر بخوانید:
پاسخ به سوالات کلیدی در خصوص افغانستان_شماره سوم (با محوریت توافق آمریکا و طالبان و آینده افغانستان)
یک سالگی توافق طالبان و آمریکا
جزئیات احتمالی توافق آمریکا و طالبان
دیدگاه
من متوجه این همه حجم هجوم به افغانستان نمی شم! الان اکثر حکومت ها دور اطراف ما،یا دیکتاوری یا پادشاهی و ..! ضمن اینکه همگی غربگرا هستن (و اکثرشون هم زوری هستن!) حالا این وسط چرا اینقدر زوم روی افغانستانه؟! الان باکو چطوری حاکمش رو انتخاب میکنه؟! خیلی عدالت و دین توشه رعایت میشه؟! چرا کسی علیه اشون حرف نمیزنه؟! منظورم به همین سبک هجوم اوردن؟! که بگن چرا بچه ها نمی فرستید مدرسه،چرا مساجد رو تعطیل میکنید؟! چرا اجازه عزاداری نمیدید؟!
یا ترکیه! که شبه دیکتاتوری! بی نهایت هم به ما اسیب زده!(به کل منطقه) کلی هم در زمینه تولید فساد و فحشاء و رواج اون در ایران کار کرده! کلی هم به گروهای تروریست کمک میکنه! از داعش تا باقیش! (کاملا در خدمت اهداف غربه!)
باقیشون هم دست کم ندارن از هم!
بله افغانستان،باید ثابت و پایدار بشه! اما حاکمان قبلی که این همه ظلم به مردم خود و منطقه و جهان اسلام کردن دوباره نباید برگردن(مثل همین اسم ها که در مقاله بود) … حاکمیت حال حاضر افغانستان،برای اینکه سیاستش مستقل بشه،و تحت نفوذ کسی قرار نگیره،باید به مردم واقعی افغانستان میدان بده! منظور مسلمان واقعی کسانی که دغدغه دین و خدا و اخرت دارن! اگر قرار باشه،اشرار و لائیک و سکولار و بی دین ها،نژادگرها و قوم گراها، رو بیارن مطمعا از قبل هم بدتر خواهند شد!
افغانستان مسلمان و با خدا (حکومت و مردم) بشدت به سود و به نفع ماست،تا افغانستان لائیک و سکولار یا افراطی(دینی افراطی) .. ! در واقع لائیک و سکولار و قوم گراها و فروشنده ها مواد مخدر و باندها فساد و فحشاء و .. در این ۲۰ ساله سرکار بودن،که کلی کارهای پلید در کل منطقه کردن ..
ضمن اینکه،حکومت حال حاضر افغانستان می تونن با راه اندازی یک انتخابات،یا هرچیزی شبیه به ان،که رای و نظر کل مردم افغانستان دیده و شنیده بشه(به صورت رسمی) اعتبار خودش رو بالا ببره و مردم رو حامی کارهای دولت و کشور افغانستان کنند و اتحاد در کشور افغانستان به وجود بیاره.
کاکا جان،چرا اینقدر اصرار داری که این حکومت به سر کار باشَه؟!
آیا گزینه های بهتری از این ها نبود؟!
این ها از اشرف غنی بدتر،اشرف غنی از این ها بدتر