اندر احوالات نخست وزیر ضدآمریکایی پاکستان!

عمران خان می‌گوید به آمریکایی‌ها اجازه احداث پایگاه نظامی در پاکستان را نداده است و همواره آنها را بابت بمباران مناطق قبایل نشین پاکستان مورد انتقاد قرار داده است. او در پاسخ به پیام تهدیدآمیز کشورهای غربی مبنی بر صدور رأی علیه روسیه در نشست اضطراری مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روز ۱۱ اسفند، گفت: «آیا ما برده شماییم که هر چه می‌گویید انجام دهیم؟ وقتی هند قانون کشمیر اشغالی را نقض کرد آیا هیچ یک از شما تجارت و روابط خود را با هند قطع کردید؟
ما روابط دوستانه‌ای با آمریکا، روسیه، چین و اروپا داریم، وارد هیچ بلوکی نخواهیم شد، زیرا موضع ما بر مبنای بی طرفی است و سعی خواهیم کرد برای پایان دادن به جنگ با همه کشور‌ها همکاری کنیم.»

این مواضع ملی گرایانه، عوام پسند و معتدل ذهن را به سمت شعارهای انتخاباتی وی می‌برد. اما اتخاذ این مواضع برای کشورهایی همانند پاکستان بدون هزینه نیست و دست احزاب و جریان‌های سیاسی غربگرا و میانه‌رو در مجلس نیز بسته نیست. سیاست کلی پاکستان از بدو تاسیس تاکنون همواره بر عدم تنش با قدرت‌های جهانی استوار بوده است.
یکی از علل اصلی این موضع اختلافات آنها با هند و ناامنی ریشه دار در همسایه شمالی آنها یعنی افغانستان بوده است. بنابراین شاکله‌ی اصلی حکومت پاکستان به عمران خان و هر سیاستمدار دیگری، اجازه خروج از سیاست‌های کلان پاکستان را نمی‌دهد. از این رو به نظر نمی‌رسد که عمران خان بتواند در ساختار پاکستان تحولی بنیادینی ایجاد کند. شاید او بتواند از اختیارات رئیس‌جمهور استفاده کند و مجلس را منحل کند و صحنه اعتراضات تدارک دیده شده از سوی آمریکا و جریان‌های غربگرای پاکستان را به باتلاق انتخابات بکشاند اما تصاحب مجدد قدرت از سوی حزب او سخت و دشوار پیش‌بینی می‌شود.

مخالفین عمران خان علیه او تظاهرات گسترده‌ای راه‌اندازی کرده‌اند. دولت او از نظر سیاسی متهم به سوءمدیریت و حکمرانی ضعیف است و از نظر امنیتی با خطر کودتا، انقلاب مخملی، فشار سیاسی و اقتصادی خارجی روبرو است.
علی الحساب عمران خان با انحلال مجلس و انتخابات زودهنگام تا ۹۰ روز آینده به طور موقت از دام دموکرات‌های وابسته به آمریکا فرار کرد. اما روزهای آتی روزهای پرالتهابی برای او خواهد بود. او برای کسب پیروزی مجدد در انتخابات مجلس، به تشکیل ائتلاف های جدید و منابع مالی بیشتر احتیاج دارد.

در مجموع اختلافات سیاسی منجر به امنیتی شدن اوضاع پاکستان در سطح بالایی شده است، و این موضوع برای نهادهای امنیتی و نظامی پاکستان که نقش مهمی در حکومت دارند، خوشایند نیست. پاکستان برخلاف نوع حکومتش (جمهوری اسلامی) هیچگاه برخلاف نظر قدرت‌های جهانی به ویژه انگلیس و آمریکا قدمی برنداشته است. شاید عمران خان بتواند با سیاست‌های ضد آمریکایی و تحریک احساسات ملی گرایانه و عوام پسند پاکستانی‌ها جریانات غربگرا در این کشور را شکست بدهد، اما تغییر بنیادین در ساختار سیاسی پاکستان مولفه‌های دیگری دارد که شاهدی برای آن وجود ندارد. در تحولات آینده پاکستان به این موارد بیشتر اشاره خواهیم کرد…

بیشتر بخوانید:
چشم انداز روابط ایران و پاکستان در پی پیروزی حزب تحریک پاکستان در انتخابات و تأکید این حزب بر روابط مستحکم با ایران
ریاست جمهوری؛ پیروزی دیگری برای حزب تحریک انصاف پاکستان
عمران خان خطاب به اروپا: مگر ما برده‌ی شماییم؟