کشورهای ساحلی دریای کاسپین: اجازه حضور نظامی را به کشورهای دیگر نمی‌دهیم!
به گزارش پایگاه تحلیلی خبری “تحولات جهان اسلام” ششمین نشست سران کشورهای ساحلی دریای کاسپین در شهر عشق آباد، پایتخت ترکمنستان برگزار شد.
ششمین نشست سران کشورهای حاشیه دریای کاسپین، با حضور سران کشورهای روسیه، ایران، قزاقستان، ترکمنستان، جمهوری آذربایجان در شهر عشق آباد، پایتخت ترکمنستان در روز چهارشنبه ۸ تیر ماه برگزار شد.
در حاشیه این نشست، حجت الاسلام و المسلمین رئیسی، رئیس‌جمهور ایران با ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه، قاسم جومارت توکایف رئیس‌جمهور قزاقستان، سردار بردی محمداف رئیس‌جمهور ترکمنستان و الهام علی اف رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان جداگانه دیدار و گفتگو کرد. تصاویر گفتگوی نزدیک، در آغوش گرفتن و روبوسی رؤسای جمهور دو کشور ایران و روسیه در این نشست خبرساز شده است.
طبق اظهارات مقامات ایرانی، علاوه بر رژیم حقوقی دریای کاسپین، همکاری بین کشورها در حوزه حمل‌ونقل، ترانزیت، تجارت، مدیریت منابع زنده، حفظ محیط زیست و ممانعت از حضور بیگانگان و همچنین گفتگوهای دوجانبه محور این سفر بوده است.
به گفته‌ی سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه، رهبران کشورهای ساحلی بر اجرای توافقنامه گسترش همکاری مابین پنج کشور تاکید کرده و بر عدم اجازه حضور نظامی در دریای کاسپین به کشورهای غیر ساحلی توافق کرده‌اند.
لازم به ذکر است که نخستین دور از نشست سران کشورهای ساحلی دریای کاسپین، در سال ۱۳۸۱ ه.ش و به دعوت “صفر مراد نیازف” رئیس جمهور وقت ترکمنستان در پایتخت این کشور برگزار شد و در پنجمین دور از این نشست‌ها، کنوانسیون رژیم حقوقی دریای کاسپین به امضای سران این کشورها رسیده بود.
پی نوشت: بر اساس نقشه‌ها و قراردادهای تاریخی و همچنین مصوبه سازمان ملل متحد، نام رسمی و بین‌المللی دریای شمالی ایران دریای “کاسپین” است. نام “خزر” یک نام محلی و برگرفته از نام یک قوم بیگانه و جنگجو در برهه‌ای از تاریخ است که در قسمت هایی از استپ های شمال غربی دریای کاسپین می زیسته اند.
اکنون نیز هیچ قومی خود را به آنها منتسب نمی‌کند و هیچ کشور یا منطقه‌ای در حومه‌ی سواحل این دریا نیز به این نام وجود ندارد.
از سوی دیگر کاسپی ها نام مردمانی بود که در حاشیه جنوبی این دریا (ایران کنونی) زندگی می کردند. بر اساس اسناد تاریخی نام قزوین نیز تغییر یافته و برگرفته از نام کسپین است. نکته جالب توجه اینکه هم اکنون نیز در استان گیلان، افراد چشم آبی، کاس و کاس چوم خطاب می شوند و این موضوع اشاره به مردمان کاسپی دارد.
از این رو نام درست این دریا، دریای کاسپین است و نام خزر عملا بی معناست. استفاده از نام دریای مازنداران نیز بسیار بهتر و درست تر از نام خزر است. نهادهای مربوطه از وزارت خارجه تا رسانه‌های داخلی موظف هستند تا نام حقیقی و صحیح “کاسپین” را برای این دریا به کار ببرند و از خود تحریفی و انجام چنین اشتباه فاحشی خودداری کنند.
در جنوب برای نام خلیج فارس مبارزه می شود و در شمال نام دریایی که به نام یک قوم ایرانی است، بدست خود ایران تحریف می شود. شگفتا! از این همه سهل انگاری!
دیدگاه
افراد متخصص بادی لنگوئیج!! یا زبان بدن!! نظری درباره زبان بدن پوتین در دیدار با رئیسی ندارن؟؟ به ویژه تصویر آخری پایین سمت راست!!
بسیار عالی است ان شای الله فرهنگی شود همه رسانه ها به جای نام جعلی تورکی یهودی خزر نام بین الملی کاسپین را به کار برند
سپاس از پی نوشت بسیار زیبا و راست شما دارم.دو نام دریای کاسپین و مازندران درست است.چون کاسی ها و آسی ها و آمارد ها نخستین مردمان بومی کرانه های این دریا هستند.
رفته رفته با آمدن قزاق ها و قرقیزهای آلتایی و ترکمن ها و اوزبک های ترکی و همچنین اورالی های میانه سیبری در آمیختگی آنها با داهیک ها و دربیکها و هیرکانی ها در خاور و آذری ها و تات ها و تالش ها در باختر این دریا مردمان بومی در جمعیت آنها ذوب شده و دیگر بومیان کهن در ناحیه گلستان و مازندران و گیلان و تالشان و لزگیستان آذربایجان ماندند و به دلیل شرایط کوهستانی و جنگل و دریا ویژگی های خود را نگه داشتند.با توجه به کشاورزی هشت هزار ساله و کشت برنج و گندم در کنار دریای مازندران و پرورش گاو کوهان دار در میان این مردم و خویشاوندی این مردم با ایلامی ها و دراویدی ها و بلتی ها و زنگباری ها این مردمان جزو انسانهای بازمانده نخستین و از گروه های سرشاخه نژادی بازمانده در کوه ها و دشت‌های دور افتاده جهان و اوراسیا هستند.
دانشمندان روسی با بررسی مردم نیوخ و گیلیاک در خاور دور روسیه دریافتند از جهت زبانی و نژادی می‌توان آنها را تک خانواده زبانی و نژادی و بازمانده توده انسان نخستین نامید.چون از واژه های سانسکریت تا تبتی و چینی و زنگی در زبان آنها یافت شده است.همچنین پیدا شدن کاسه ها و لگام های مشابه میان مردم سیچوان چین و مردم کاشی سیلک کاشان و آماردهای مازندران و کاسپی های گیلان نشان از پیوستگی نژادی و فرهنگی و یا داد و ستد میان مردمان این دو سرزمین دارد.