حافظه تاریخی ضعیف سوری ها و آنچه که عثمانی ها بر سوری ها روا داشتند…

سال ۲۰۱۷ دمشق
وقتی در خیابان های دمشق از پرایدهای زرد رنگ می خواهی که به آدرسی در حوالی میدان #المرجه بروی راننده تاکسی سریعا متوجه می شود که اهل دمشق نیستی چرا که اسم متعارف این میدان میدان #شهدا است.

وزارت داخله سوریه در این میدان است و برجک وسط میدان از آثار تاریخی این میدان است همه جور معماری از معماری روم شرقی گرفته تا عثمانی و قوطی کبریت های امروزی در اطراف میدان به چشم می خورد.

الان این میدان ساکت است اما در سال ۲۰۱۱ اینجا هم شلوغ بود احتمالا بعضی از رهگذران امروز ان روزها اینجا فریاد اصلاحات و یا انقلاب سر داده اند و اصلا هم شاید برایشان المرجه یا شهدا فرقی نداشته آنها فقط باید در یک میدان فریاد می زدند حالا چه فرقی میکند شهدا باشد یا المرجه.

شاید حتی فریاد تقدیر از اردوغان و ترکیه هم سر داده باشند…

سال ۱۹۱۵ امپراتوری عثمانی
ترک های جوان (jön türkler) چند سالیست موفق شده اند با حمایتهای دول غربی سلطان عبدالحمید دوم اخرین امپراتور نسبتا مقتدر عثمانی را از سلطنت خلع و عملا زمام امور امپراتوری عثمانی را به دست گیرند آنها که در زمان عبدالحمید ثانی موفق شده اند در دوره “تنظیمات” (اصلاحات) بخشی از شعارهای سه گانه خود را عملی کنند، اکنون به صرافت پایه گذاری ترکیه پس از عثمانی افتاده اند.

سال ۱۹۱۵ مترادف با “کشتار ارامنه” یا “نسل کشی ارامنه” یا “کوچ اجباری ارامنه” است، اسمش هر چه باشد مورد نظر ما نیست.
مدل مد نظر ترکهای جوان یک “ترکیه” واقعیست، ترکیه ای که به اندازه نفرت از ارامنه از کردها و اعراب هم نفرت دارد، ترکهای جوان آموزش زبان ترکی را در تمام ممالک تحت سیطره امپراتوری عثمانی اجباری می کنند.

همزمان اما جهان عرب با دسترسی به اطلاعات روز از طریق جراید و وسایل ارتباط نوین به فکر استقلال و آزادی عربی است.

ترکهای جوان که تا ان زمان تنها رسانه موجود یعنی “منبر” های وعاظ و علما را قبضه کرده است تاب جراید دگر اندیش را ندارد و طی یک “نسل کشی ” سیستماتیک دست به “نسل کشی روزنامه نگاران و دگر اندیشان” جهان عرب می زند.

تنها در دو مراسم اعدام در تاریخ ۲۱ اگوست ۱۹۱۵ و ۶ می ۱۹۱۶ بیش از ۳۰ روزنامه نگار و فعال رسانه ای اهل لبنان و سوریه در میدان المرجه دمشق توسط قصابی به نام “جمال پاشا” از اعضای ترکهای جوان به دار بی عدالتی آویخته می شوند.

تمامی این روزنامه نگاران و فعال فرهنگی به جرم “شورش” و ارتباط با دولت فرانسه اعدام شده اند از معروف ترین انها عبدالحمید الزهراوی روزنامه نگار متولد شهر حمص(در تصویر) که عضو مجلس مشورتی عثمانی هم بوده است.

از آن تاریخ میدان المرجه به دوار الشهدا یا میدان شهدا معروف شد.

جمال پاشا و مصطفی کمال پاشا (اتاتورک) توانستند با تنطیمات(اصلاحات) سه گانه خود عثمانیه را به ترکیه تبدیل کنند و جمهوری جدیدی بنا نهند که تمام زمامداران این جمهوری الی الابد ملزم به پایبندی به شعایر ان هستند شعائری که حاصل تفکرات مصطفی کمال پاشاست، مصطفی کمالی که شالوده تفکراتش در سالهای عضویت در ترکهای جوان شکل گرفت.

و اردوغان هم که ملزم به رعایت این شعایر است…

آیا حمایت اردوغان از حرکتهای به ظاهر آزادیخواهانه در سوریه مخالف این شعائر نیست؟؟؟

۲۱ اگوست ۱۹۱۵ میدان المرجه (شهدا)
اعدام ۱۱ روزنامه نگار و فعال مدنی لبنانی و سوری

می ۱۹۱۶ میدان المرجه(شهدا)
اعدام بیش از ۲۰ روزنامه نگار سوری و لبنانی به دست قصاب جمال پاشا
سمت راست عبدالحمید الزهراوی