چرایی بی تفاوتی ایران در رویدادهای نخجوان و تالش
به مناسبت درگذشت علی اکرم همت زاده، مردی که آرزوی پیوستن به سرزمین مادری را داشت…
لابی آذربایجان در ایران همواره از موانع اصلی نگاه اصولی به آن سوی مرزهای ارس و آستاراچای هستند. بهانه هایی که آنها همواره مطرح می کنند در طول ۳۰ سال گذشته صدمات فراوانی را به سیاست، امنیت، اقتصاد و فرهنگ ایران وارد کرده است. آنها با نفوذ در ارکان تصمیم گیر و تصمیم ساز کشور همواره مانع اتخاذ رویه های درست بوده اند. اکنون جمهوری اسلامی ایران در قفقاز هیچ قدرت آلترناتیو قابل اتکایی ندارد و همه گزینه ها موقتی هستند.
واصف طالب اف رئیس مجمع عالی جمهوری خودمختار نخجوان و رئیس اجرایی منطقه، علیرغم خواست دولت الهام علی اف پیوندهایش را با ایران محکم کرده بود. وی چهارشنبه هفته گذشته با حضور در باکو مجبور به استعفای اجباری شد. طبق معمول مقام های ایرانی تنها تماشاچی بودند تا پایگاهی دیگر در کنار مرزها برای “تهدید” تاسیس شود.
روز پنجشنبه اول دی ماه نیز علی اکرم همت زاده (همت اف) رئیس دولت خودمختار تالش مغان در سن ۷۴ سالگی در شهر لاهه هلند درگذشت. علی‌اکرم همت‌اف، رهبر جمهوری خودمختار تالش-مغان در جنوب خاوری منطقه خاک جمهوری آذربایجان فعلی بود که در جریان ماجراهای پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در سال ۱۹۹۳ در این منطقه اعلام خودمختاری کرد. اما پس از یک سری از اتفاقات سیاسی و نظامی، در نهایت در تاریخ ۲۳ اوت سال ۱۹۹۳ بر اثر حمله نیروهای دولت باکو و خودداری علی‌اکرم همت‌اف از درگیری مسلحانه، جمهوری خود مختار تالش مغان ساقط شد و همه رهبران آن از جمله همت‌اف دستگیر و زندانی شدند. وی پس از تحمل ۱۰ سال حبس از زندان آزاد و به هلند پناهنده شد و سرانجام در این کشور درگذشت.
بررسی اینکه چگونه دولت جمهوری اسلامی ایران فرصت‌ها را از دست می دهد محتاج به یک نمونه تاریخی بود که تقارن این دو رویداد بهانه خوبی برای طرح این موضوع است.
تنش در روابط ایران و آذربایجان
دیپلمات ایرانی که خواست نامش فاش نشود درباره ماجراهای منجر به کناره گیری سید ابوالفضل علی اف «اِلچی بگ» از ریاست جمهوری می گوید: “شیوه نادرست اداره کشور، شکست های پی درپی در جبهه های قره باغ، فرصت طلبی پان ترکهای حزب مساوات، وابستگی بیش از حد به ترکیه در کنار ترویج پان ترکیسم تخیلی و تهدید همسایگان، دولت آذربایجان را در شرایط سختی قرار داده بود. نقشه ای ترسیم شده بود که بخشی از خاک کشورهای ایران، روسیه و گرجستان را قسمتی از قلمرو جمهوری آذربایجان معرفی می کرد. الچی بگ علنا از سقوط حکومت ایران و استقلال مناطق آذری نشین ایران با نام آذربایجان جنوبی سخن می گفت.“
اصل ماجرا این بود که تجربه اقدامات تحریکات الچی بگ برای تجزیه آذربایجان، مقام های بلند مرتبه را نگران کرده بود. او در سفر علی اکبر ولایتی به باکو در حالی که مست بود از عبور فاتحانه نادرشاه افشار از روی پل خداآفرین و شکوه آذربایجان سخن می گفت.
گروهی از طرفداران اندیشه پان ترکیسم به صورت خودسر از ایران به جبهه های جنگ قره باغ رفته بودند و پس از دریافت سلاح از نیروهای وابسته به دولت با ارمنی ها می جنگیدند.
واکنشهای داخلی به الچی بگ
صورت حسین اف وزیر دفاع به گنجه رفته و علیه او کودتا کرده بود. علی اکرم همت اف با استعفا از معاونت وزارت دفاع، نیروهای تیپ لنکران را از جبهه قره باغ فرا خوانده بود و در هفت رایون تالش نشین (لنکران، ماساللی، آستارا، لریک، یاردیملی، جلیل آباد و بیله سوار) هم مرز با ایران اعلام خودمختاری کرد. حتی رایون نفت چالا در همسایگی لنکران هم می خواست به ترکیب این منطقه خودمختار بپیوندد.
استقرار حیدر علی اف
حیدر علی اف رئیس مجلس آذربایجان در چنین شرایطی با حمایت سفارت جمهوری اسلامی ایران از نخجوان به فرودگاه باکو آمد و با اسکورت شبه نظامیان گروه دامون، یکسره به ساختمان مجلس رفت. الچی بگ با رای نمایندگان از ریاست جمهوری برکنار و حیدر علی اف کفیل ریاست جمهوری شد. چند ماه بعد انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد و حیدر علی اف رئیس جمهور شد.
ارتش منظم نبود و نظامیان ارتش، داوطلبان و مردم محلی با نیروهای چریک ارمنی و ارتش ارمنستان می جنگیدند. حیدر علی اف تمایل به استقرار ارتش واحد داشت و از شبه نظامیان جبهه خلق، نیروهای وابسته به وزارت دفاع، گروه دامون، صورت حسین اف و علی اکرم همت اف خواست تا از دولت مرکزی پیروی کنند اما آنها قبول نمی کردند.
پادرمیانی سفارت ایران
علی اکرم همت اف به‌خاطر سیاست ضد دین و قوم پرستی پان ترکها در پایتخت می خواست در این منطقه یک دولت خودمختار مستقر کند. بخشهایی از نیروهای تابع دولت به سمت لنکران حرکت کردند و مسیر ارتباطی به سالیان را بستند. سوخت، گندم و سایر نیازمندی ها از باکو به مناطق تحت اداره شورای تالش مغان نمی رسید اما این مناطق با ایران هم مرز بود و دو پایانه مرزی آستارا و بیله سوار و بندر لنکران را در اختیار داشت.
سفارت جمهوری اسلامی ایران در چنین شرایطی با او در لنکران رایزنی کرد. همت اف از ایران تقاضای حمایت سیاسی و ارسال گندم و نیازمندی ها را داشت تا پس از زمستان بتواند انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کند. نیت اصلی او این بود که پس از روند قانونی، یک رفراندوم برای جدایی از ترکیب آذربایجان و الحاق به ایران هم برگزار کند.
ایران در چنین شرایطی همت اف را با تضمین به باکو دعوت کرد و او پای میز مذاکره با علی اف نشست. حیدر علی اف یک قول شفاهی برای قبول خودمختاری این منطقه و به رسمیت شناختن حقوق قومی تالش ها را داد، مشروط بر اینکه نیروهای تیپ لنکران که خوب می جنگیدند باز هم به جبهه های در حال سقوط قره باغ بازگردند.
نگرانی حیدر علی اف
حیدر علی اف از نیروهای شبه نظامی لنکران و گنجه نگران بود و می ترسید که همت اف و حسین اف به سمت باکو حرکت کرده و دولت را سرنگون کنند. نیروهای تحت فرمان همت اف به جبهه قره باغ رفتند ولی علی اف دستور حمله به لنکران را صادر کرد! همت اف به پادگان واحد ۱۷ نظامی در لنکران رفت و از اعضای دولت موقت و باقیمانده نیروهای شبه نظامی خواست تا دست به اسلحه نبرند.
سکوت سفارت ایران
سفارت ایران در باکو در ابتدای کار علی اف قدرت زیادی داشت. رئیس جمهور آذربایجان بنا به خواست ایران سفیران ترکیه و آمریکا را دیپورت می کرد و پیش از آن در نخجوان همکاری خوبی با ایران داشت. جمهوری اسلامی ایران در چنین شرایطی قرار گرفته بود؛ اما پس از حمله نیروهای ارتش آذربایجان به لنکران اقدامی برای جلوگیری از دستور حمله و آزادی اعضای مقامات دولت موقت تالش مغان انجام نداد. از این رو، تعدادی از اعضای دولت تالش مغان به ایران آمدند و مدتی با مقام های ایرانی رایزنی کردند اما بدون نتیجه به روسیه و اروپا رفتند…
نمایندگان علی اف مذاکراتی با صورت حسین اف در گنجه برگزار کردند که نهایتا او هم با حمله نیروهای دولتی و درگیری مسلحانه سرکوب شد. علی اف از گروه دامون خواست به وزارت کشور بپیوندند اما آنها در جبهه ها از کسی دستور نمی گرفتند و البته آنها نیز به سرنوشت مشابهی دچار شدند و سرکوب شدند.
در آن دوره، تاکید گروهی از کارشناسان و تصمیم گیران ایرانی این بود که نباید ثبات داخلی و قدرت دولت این کشور را تضعیف کنیم!
نظریه تجزیه، ابزار لابی آذربایجان
پیشنهاد ایجاد یک دولت مختار در ترکیب این کشور و یا الحاق منطقه تالش مغان به ایران مورد قبول وزارت خارجه نبود. مناطق آذری و تالش نشین در مرز دو کشور جمهوری آذربایجان و ایران به هم پیوسته اند. تعداد تالش های حاضر در دوطرف مرز چندان زیاد نبود و از نظر جمعیتی و پراکندگی جغرافیایی قوم کوچکی هستند اما آذری های ایران و آذربایجان جمعیت و پراکندگی قابل ملاحظه ای دارند.
تحلیل کارشناسان وزارت خارجه این بود که اگر تالش ها را بپذیریم ممکن است که غرب سفیدرود در گیلان و قسمتهایی از مناطق اطراف اردبیل در خلخال، نمین و مشگین شهر (استان اردبیل امروزی) در خطر تجزیه قرار بگیرند و تالشهای دو طرف یک کشور مستقل ایجاد می کنند. همین اتفاق سپس در مورد آذری ها روی می دهد و مناطق وسیعی از شمال غرب تا نزدیک مرکز کشور ممکن است از ایران تجزیه شوند.
دومینوی تجزیه
تحلیلگران از یک دومینو سخن می گفتند که ممکن است از یک نقطه شروع شود و سپس به سایر اقوام برسد. تنش ژئو پلتیک اقوام جدا شده ایران در دو سوی مرز سیاسی همه را نگران کرده بود. موضوع جدایی آذری ها، کردهای غرب ایران، عربهای خوزستان و جنوب، لرها، ترکمن ها و بلوچها هم در تحلیل آنها گنجانده شده بود. ریشه تحلیل آنها جدایی طلبی سالهای پس از انقلاب اسلامی بود و مثال کردستان را پیش می کشیدند. تحلیل و تفسیرهایی که در نهایت باعث دور ماندن و جدایی نه تنها تالش مغان از میهن اصلی، بلکه دور افتادن سرزمین های اران نیز شد و اکنون پس از گذشت سالها، نتیجه آن تصمیمات اشتباه را می‌توان به وضوح لمس کرد.
چنانچه به گفته های دیپلمات مذکور دقت کنیم، سخن از رویدادهای سال ۱۹۹۳ (۱۳۷۲) تالش مغان همچنان بوی تازگی می دهد. از سوی دیگر، ناگاه خواننده به یاد عدم پخش مستند حیدر علی اف می‌افتد که لابی آذربایجان با توجیه حفظ روابط دو جانبه و جلوگیری از فشار به مردم جمهوری آذربایجان مانع از پخش آن شدند. این لابی که در ابتدای تشکیل خود خدمت بزرگی به دولت آذربایجان کرده، اکنون نیز مانع ایجاد هرگونه ابزار فشار علیه توهمات دولت مستقر در باکو شده است؛ و نتیجه این لابی گری چیزی برای ایران نبوده است جزء: باز شدن پای رژیم صهیونیستی به شمال مرزهای شمال غربی ایران!
دیدگاه
با سپاس از این مقاله خواندنی
سال‌هاست که درباره لابی جمهوری آذربایجان در ایران می‌شنویم و می‌خوانیم که سی و چند سال است سیاست خارجی کشور را به گروگان گرفته‌اند. متاسفانه کوچکترین اشاره‌ای به این که اعضای این لابی چه کسانی هستند نمی‌شود. این لابی شامل چه کسانی است که نه نامشان منتشر می‌شود، و نه کسی در جمهوری اسلامی یارای مقابله با آنان دارد.
این چه لابی قدرتمندی است که حتی ورود پهپادهای اسرائیلی، جاسوس‌ها، و تیم‌های خرابکاری و ترور از جمهوری آذربایجان هم ذره‌ای به موقعیشان لطمه نمی‌زند و همچنان در سیاست‌های کلان جمهوری اسلامی اثرگذارند؟
لطفا در این باره روشنگری کنید.
تا کی باید بنشینیم و نظاره‌گر از دست رفتن منافع کشور در خطه شمال غرب باشیم؟ با این روند کنونی، صددرصد ضربه‌ها و آسیب‌های بزرگتری به منافع ملی ما وارد خواهد شد.
من حرف آقا آرمین را قبول دارم این لابی هارا معرفی کنید بیشترازاین ضربه نخوریم
معرفی کردن یه مسئله هست مسئله بعدی این که کلا این جریان لابی نفرات وابسه به این جریان رو کلا از این مملکت بندازیم بیرون
در برابر ضربات باکو به ایران نهایت واکنشی که نشون دادیم این بوده که یکی از مسئولان رفته اونجا و با سند و مدرک بهشون گفته این کار شما بوده!!!
فقط همین
تاریخ این مناطق درسته
اما نقش روسیه هم تو قفقاز و تاجیکستان نمیشه دست کم گرفت والا توان نظامی از همه این جمهوری ها بیشتره
اگر یک حزب و یا جمعیتی درون مناطق درخواست کمک کنه میشه تسلیحشون کرد زد
مثلا تسلیح آرتساخ و آذری های قره باغ بعنوان یک پایگاه و بعد مثل صعده یمن شروع کنند تا گنجه باکو و تالش و دربند و لنکران برن
یا حزب نهضت تاجیکستان
سلام.بنظرم لابی وجود نداره،احتمالا مستند حیدر علی اف اشاره داره به اصالت کردی ایشون و تاسیس گروهک پ ک ک ، و روشن شدن خزعبلات پان ترکی علی اف برای همین فعلا نمایش مستند به عقب افتاده،بهر حال هر چی مقدار تنش بین دو کشور کمتر باشه به نفع کشور قدرتمند تره.بهر حال ایران ایستاده تا باکو قدمی به سمت زنگه زور برداره اون موقع مشخص میشه که لابی هست یا نه
هان این حرفت نشنیده میگیریم میگیم یا نمیدونی چه خبرا یه خودت به نفهمیدن میزنی وگرنه چرا تو کلی زمان این همه فرصت سوزی اتفاق نمیفتاد سر جریان جنگ ایران امریکا تو خلیج فارس امریکا داشت میومد امام میگفت بزنید یه جماعت دور امام میگفتن نه اخرش امام با قدرت گفت بزنید وگرنه حرف اون جماعت بود که حیثیت ما میرفت سر اون ایران گفت من تغییر تو مرز ها رو نمیپذیرم بعد اون حرف رژیم باکو مگه نرفت حمله کرد به خاک ارمنستان ایران چیکار کرد هیچی شک نکن استان سیونک ارمنستان رو هم بگیره ایران هیچ غلطی نمیکنه شما هی شیره بمال سر خودت که نه بابا اوضاع گل و بلبل همه چی ارومه ما چقدر خوش بختیم
در ظاهر فرصت سوزی بوده ولی ما از خیلی مسائل پشت پرده خبر نداریم،الان هم ممکنه این شیطنت های الهام برای کشیدن ایران به جنگ باشه،مثل روسیه و اکراین،چین و تایوان. بهر حال میتونه باتلاقی باشه برای ایران. یه نگاه به تایوان بنداز ببین امریکاییها از کی شروع کردن به تسلیح تایوان.
درباره تجمع شوشا
اورخان محمد اف درباره بازی گردانان پشت پرده می گوید: “دولت های ایالات متحده آمریکا، انگلستان، فلسطین اشغالی (اسرائیل) و آذربایجان چه با جنگ و چه با توافق می خواهند این کریدور را بسازند و از آن بهره برداری کنند. آنها در این مرحله تجمع فعالان محیط زیستی شوشا را تدارک دیده اند.”
میبینی برادر، همش بازیه تا خط انرژی از جایی که غربی ها میخوان رد بشه
سریال مختار دیدی یا نه یه سری چیزا اونجا گفت که بنظرم واقعا حق بود یکی از اون مسائل که بهش اشاره شد این بود که چطور مسلم که کلی ادم و از بزرگان کوفه پشتش بودن یهو پشتش خالی میشه تنها بی کس انطور مظلومانه کشته میشه بعضی وقت ها باید سکوت کرد بعضی وقت ها باید وارد عمل شد فقط مسئله اینجاست که اگه سکوت کنی چه عواقبی داره چه مزایایی داره اگه وارد بشی چه مزایایی داره چه عواقبی داره بعدشم شما خودت اشاره کردی به تایوان چین روسیه اکراین کار ندارم ولی برو تاریخ جنگ چین تایوان بخون میفهمی چین کلا کارش این بوده که کلا این تنش بمونه
درود بر رسانه تحولات جهان اسلام. تنها رسانه ای هستید که رک و و واقع نگرانه تمام خطرات آذربایجان شمالی که قطعه جدا شده از خاک ایران هست و لابی نفوذی آنها در داخل ایران رو مطرح میکنید دست مریزاد.
سلام خسته نباشید به شما فقط میخواستم بگم لعنت به یک مشت احمق بی عقل که شدن مسئول این مملکت تاریخی یه مشت کارشناس احمق تر از اون ها که فقط بلدن از این وضعیت مملکت دفاع کنن به جای اینکه به اصل موضوع این لابی هایی که مملکت منافع مملکت رو گره زدن به یه سری توهمات که اینکار رو بکنید چیز اونکار بکنید چیز حالا ما چیزی بگیم میگن یا وطن فروشید یا خائن به وطن هر چی هم بگیم میگن مملکت تو پیچ تاریخی چندین سال همین چرت و پرت ها رو میگن ما کلی فرصت داشتیم دهن دشمنانمون رو سرویس کنیم سر جنگ قره باغ که میتونستیم همون موقع جلوی فاجعه خاندان علیف بگیریم عین ماست فقط نشستن نگاه کردن سر جنگ اخر قره باقم گفتن قره باق خاک اسلام حالا بیایید خاک اسلام تحویل بگیرید میتونستیم با استفاده از ریشه های تاریخی که داریم نفوذ خودمون رو تو اسیای میانه زیاد کنیم که نکردیم به جاش بقیه اومدن جای ما رو گرفتن اینقدر به این کار ادامه بدید اخرشم ما مردم ضربه ندونم کاری این جماعت میخوریم این جماعت بالا اولین نفرات هستن که چمدون به دست عین موش فرار میکنن فقط منافع خودشون مهمه نه مردم ما که فاتحه این مملکت خوندیم با این سیاست بازی لابی گری که شده البته شک دارم این مطلب من درج بشه ولی چیزی بود که باید میگفتم
بی تجربگی و سستی برخی مقامات و ضعف های به وجود آمده حاصل از جنگ تحمیلی باعث اشتباهات زیادی در مورد قضیه آذربایجان شده است. هنوز هم دیر نشده است برگردانید خاک جدا شده از میهن را.
این ها ممکن است در ایران لابی داشته باشند لابی قدرتمندی هم داشته باشند اما این سوال مطرح می شود که ما اگر از جریاناتی داخل جمهوری آران حمایت کنیم و به وسط میدان بپریم چه خروجی خواهد داشت ؟ امروز جمهوری آران , مستقیم و غیرمستقیم در امور داخلی ما دخالت می کند این ها شروع کننده و ادامه دهنده این وضعیت هستند ما اگر کوچک ترین حرفی از گروهی یا اشخاصی داخل این جمهوری بزنیم آنوقت طبیعتا دخالت آن ها در امور داخلی ما توجیه می شود و چون رسانه دارند همه چیز را هم مهندسی می کنند که ما اصلا داریم جواب دخالت های آن ها را می دهیم و اصلا گم و گور می شود که چه حکومتی شروع کننده و ادامه دهنده بوده ته این قصه هم کاسه کوزه ها سر ما خراب می شود چون رسانه نداریم آنطرف مرزی ها سرکوب می شن سرکوبی که حالا دلایل قاطع و جهانی پسند هم برای دولت بادکوبه دارد یک موفع هم بخوایم وارد کار میدانی بشیم نیرویی آنطرف نداریم این طرف مرزی ها هم تاثیر می گیرند من خودم آذری هستم ما آذری ها احساسی هستیم ۴ تا کلیپ حرفه ایی و چاخان احساسی آنور بسازن داخلمون چپ شده زیاد خواهیم داشت ! مگر ندیدین دفعه پیش , تو اردبیل (زادگاه پدری و مادری من) و تبریز شلوغ شد اونم به نفع علیفی ها ؟ شلوغی که احساسیه اما دردسر داره نکته بعدی اینه که ما امروز به اندازه کافی درگیری داریم و بحث اقتصاد و معیشت الویت بیشتری داره که کریدور شمال جنوب می تونه به چنین هدفی کمک مهمی بده من نمی خوام بگم آن ها داخل ایران لابی دارند یا ندارند اما این قضیه را بیشتر شامل هوش و منطق می بینم و صبر بخش مهمی از هوش و منطقه ما نمی توانیم با ژانگولربازی مسئله قفقاز را به نفع خودمان بچرخانیم ما حتما نیاز داریم که اولا مشکلات فعلی داخلی خود را حل کنیم و وضعیت معیشت و اقتصاد , اشتغال زایی , مسکن و … را حل کنیم تهدیدهای خارجی را هم باید کم کنیم به ساحل آرامش برسیم چون اینجوری وارد گودی می شیم که نگران ضربه از پشت خواهیم بود هر چیزی وقتی داره دومین نیاز ما رسانس اینکه با مردم حرف بزنیم سومین نیاز اینه که به مردم حداقل امکانات و خدمات مثل راه را بدیم بعضی مناطق آذری نشین ما حتی راه درست حسابی هم ندارند که البته در حال ساخته امکانات و خدمات و زیرساخت های خوب ریل , آب و فاضلاب , برق پایدار و … کمک عالی می ده به سرمایه اجتماعی و اعتماد و رضایت مردمی که مردم ببینند و بچشند که زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران و در کنار و اتحاد با سایر اقوام می توانند بهترین زیرساخت ها و خدمات و امکانات را داشته باشند ضمن اینکه این کارها را می کنیم بنشینیم به این کمین که آن ها دچار خطای راهبردی شده وارد سیونیک بشن اینجا می شود چیزی که در دنیا پذیرفته نیست و برای ما حق بین المللی دفاع از خود ایجاد می کند تو فضای بعد چنین اتفاقی می توانیم به سمت برگرداندن نخجوان هم حرکت کنیم آن ها امروز ۲۴ ساعته زر زر می کنند صبح الطلوع تا بوق سگ ژانگولر پیاده می کنند که ما را تحریک کنند ما یک اشتباه بزرگی کنیم چرا ما اشتباه کنیم ؟ ما می شینیم هم مشکلاتی را حل می کنیم هم برای بعضی امور مثل همان زیرساخت هایی که اشاره شد وقت می خریم حتما نیازه که با مردم راحت تر صحبت کنیم و رضایت مردمی را روی بیشترین حد ممکن داشته باشیم و بعد منتظر می مانیم به اینکه آن ها خریت خود را به دنیا نشان بدن امروز ما اگر تحریک بشیم و کار شتاب زده ایی کنیم همین روسیه ایی که مستقیما با خود ناتو می جنگه و همین چینی که با آمریکا گلاویزه همه با هم تو این موضوع یک پیکره واحد می شن علیه ما بلاشک پس بهتره صبور باشیم بزنگاه تاریخی مورد نیاز خواهد رسید آمریکا هم رو به افوله و یک بازه ایی هم ایجاد خواهد شد برای انتقال قدرت در دنیا .
سلام بعضی از نکاتی که گفتی بشدت قبول دارم در مورد زیر ساخت اون موارد کاملا درسته حرفت شکی درش نیست ولی یه نکته بود که خودتم اشاره کردی خودت گفتی روسیه وارد جنگ با اکراین شده و نحوه شروع اشتباه جنگ روسیه کار ندارم ولی این توجه کن روسیه چرا حاض شد تلفات نیروی انسانی هزینه های سنگین نظامی برای چنین جنگی داشته باشه وضعیتی که روسیه توی اکراین داشت مشابه وضعیت ما توی قفقاز چون ناتو امریکا داشتن اومده بودن بیخ گوش روسیه حالا حساب کن دشمن ما اومده بیخ گوشمون دیگه خودت کلاه خودت قاضی کن
متاسفانه همانطور که فرمودند عدم برنامه و پاسخ مناسب از طرف ایران
باعث شده که طرف مقابل هر روز جسورتر شود
انها و اربابشان که هنوز هفتاد سالگی خود را تازه جشن گرفته اند اذرباییجان و اربابش زمانی جزیی از این سرزمین بوده اند
طرح و برنامه برای کشور گشایی داشته باشند
اقای ولایتی که همین چند وقت پیش گفت ما با اذرباییجان از ملت و شیعه هستیم و دشمنی با انها معنی ندارد
ما هم می گوییم ما با ملت اذرباییجان مشکلی نداریم اما حکومتشان فرق دارد
یاد و خاطره جناب سرهنگ علی اکرم همت زاده را زنده نگاه می داریم و امیدواریم روزی استان تالش جدا مانده از مام میهن بسوی سرزمی اصلی آن یعنی ایران الحاق شود همانطور استان اران و شروان،استان نخجوان ،استان ایروان،استان تفلیس ،و استان دربند و استان اوستیا و… این سرزمینها با پیوستن به آغوش مادر آرام می گیرند…
علی اکرم همت اف یا همت زاده سرهنگ نظامی نبود. کارمند اداره حمل و نقل و عضو جبهه خلق شاخه لنکران بود که در جریان استقلال قدرت زیادی کسب کرد. بخاطر رشادت در جنگ قره باغ و سازماندهی واحد ۱۷ نظامی لنکران درجه مایور میلیشیا گرفت.
یبار برا همیشه این لابی بی وطن رو معرفی کنید،ایران در همه جا از همه ملتهای مظلوم دفاع کرده چرا به پاره وطن خودمون که میرسه ،بهشون کمک نمیشه ؟؟،
این عده از پخش یمستند جلوگیری کردن پس لطفا نگویید ایران مستقل است ،
ایران جلو ابر قدرتها ایستاد جلو یغمارباز رو نمیتونه بگیره ؟
اونم کشورکی که بارها ازش بکشورمون تجاوز شده و لانه تروریست واسراییل
،اقایان مسئول اینا هموطنن که گیر الهام باکو افتادن
اگر کشوری کوچکترین تجاوزی کنه ایران باقدرت عکس العمل نشون میده نذارید بیشتر از این ما تحقیر بشیم و این لابیها رو اسمشونو بمردم بگید یا برخورد کنیدیا مردم برخورد کنن