آیا مقاومت عراق در برابر اشغالگران آمریکایی عقب‌نشینی کرده است؟

چند روز پس از آنکه آلینا رومانوفسکی، سفیر آمریکا در بغداد به برخی طرف‌های سیاسی اعلام کرد که ممکن است آمریکا رهبران گروه‌های عراقی و در رأس آنها شیخ اکرم الکعبی، دبیرکل مقاومت اسلامی نُجَباء را به‌خاطر حمله به منافع ایالات‌متحده، هدف قرار دهد، کمیته هماهنگی مقاومت عراق بیانیه‌ای منتشر کرد.

در این بیانیه آمده است که توقف عملیات‌ها علیه آمریکا، به منزله پذیرش ادامه حضور غیرقانونی و نامشروع نیروهای آمریکایی در عراق نیست. در صورت تداوم تخلفات آمریکا که تهدید وقیحانه برای هدف قرار دادن یکی از فرماندهان مقاومت (شیخ اکرم الکعبی) نمونه آن است، با پاسخی درخور و مناسبت به وظیفه قانونی و ملی خود عمل کنیم.

بیشتر بخوانید: هشدار مقاومت عراق به اشغالگران آمریکایی!

اما سوالی که پیش می‌آید این است؛ آیا مقاومت از خواسته‌ها و اهداف خود در خصوص اخراج نظامیان آمریکایی از عراق عقب‌نشینی کرده است؟

پارلمان عراق در ۱۵ دی ماه ۱۳۹۸، با رأی قاطع لزوم خروج تمامی نیروهای خارجی از این کشور را تصویب کرد اما بنا به دلایل مختلفی این قانون به مرحله اجرا در نیامده است. پس از بی‌توجهی دولت عراق، بیش از ۱۵ گروه مقاومت و مردمی جهت مبارزه با اشغالگران آمریکایی در عراق تشکیل شد.

بیشتر بخوانید: اینفوگرافیک: گروه‌های مقاومت عراقی

این گروه‌ها تاکنون بیش از ۳۲۲ حمله علیه مواضع و کاروان‌های آمریکایی در عراق ترتیب دادند اما علی‌رغم این حملات، مقاومت عراق موفق به دیکته کردن شرایط به طرف آمریکایی نشد. اگرچه در مقاطع زمانی خاص، دولت سابق عراق و آمریکا مجبور به اقدامات و تصمیمات سیاسیِ نمایشی جهت اتلاف وقت و کاهش اولویت طرح حمله به نظامیان آمریکایی عراق شدند؛ اما این موضوع برای مقاومت عراق کافی نبوده و اهداف آنها تحقق نیافته است.

از آنجایی که چندی قبل، تعدادی از رسانه‌های منطقه‌ای یکی از شروط آمریکا برای توافق با ایران را، توقف حملات علیه نظامیان آمریکایی در عراق عنوان کرده بودند، نگارنده بر این باور است که طرح توقف حملات گروه‌های مقاومت عراق علیه آمریکایی نمی‌تواند بی‌ارتباط با مذاکرات توافق محدود ایران-آمریکا باشد.

به نظر می‌رسد در برخی مسائل سیاسی میان گروه‌های مقاومت عراق اختلاف نظر وجود داشته باشد. در زمینه مقابله با آمریکایی‌ها نیز بحث‌هایی وجود دارد؛ مدیریت این اختلافات و بحث‌ها، نیازمند اشخاصی مانند شهید ابومهدی المهندس است تا با جدیت و اخذ سیاست‌های لازم، گفتگوهای راهبردی میان سایر گروه‌های مقاومت عراق را رهبری کند.

علاوه بر تصمیم‌گیری در عراق، مقامات تهران‌نشین نیز باید راهبرد معینی در این خصوص طراحی کنند تا با تغییر مقامات و اشخاص نیز این روند دچار آسیب نشود. روند اخراج نظامیان آمریکایی نباید با گفتگوهای سیاسی میان طرف‌های مختلف ضربه ببینید؛ اینکه برخی مقامات به این موضوع مهم به عنوان یک اهرم فشار بر آمریکایی‌ها نگاه می‌کنند، نشان‌دهنده ضعف در نگرش سیاسی آنان است.

آنچه در خصوص پرونده عراق ضرورت دارد، تدوین برنامه‌ای جامع، کامل و منظم در خصوص روند اخراج نظامیان آمریکایی از عراق و همچنین تسلیح نیروهای مقاومت و مردمی به سلاح‌های مورد نیاز جهت مقابله مشروع با اشغالگران است.

به هر روی، اخراج آمریکا از منطقه، سیاست راهبردی جمهوری اسلامی ایران می‌باشد. همچنین امام خامنه‌ای نیز همواره بر اخراج اشغالگران آمریکایی از منطقه به ویژه عراق تاکید داشته‌اند؛ بنابراین با توجه به تاکیدات فرمانده معظم کل قوا در خصوص اخراج نیروهای آمریکا از منطقه، این موضوع باید در دستور کار دائمی فرماندهان محور مقاومت قرار گیرد.