جاده یک طرفه دمشق-ادلب

سیاست ارتش سوریه در مواجهه با گروههای تروریستی، به منظور آزادسازی مناطق درگیر همواره بر به حداقل رساندن تلفات غیر نظامی استوار بوده است.

از مصالحه های مختلف و اجازه به استقرار نیروهای مسلح در کنار مردم به شرط عدم حمله به مواضع ارتش گرفته تا توافق برای خروج مسلحین به همراه سلاح انفرادی خود از مناطق تحت محاصره در این ۵ سال در راستای این سیاست ارتش بوده است.

توافق بر سر خروج مسلحین از مناطق تحت محاصره تنها در “حمص” به لحاظ مقصد عزیمت مسلحین با توافقات دیگر تفاوت داشت. نتیجه تمام این توافقات انتقال تروریستها به استان “ادلب” بود. (در مورد حمص اما مسلحین به حومه شمالی حمص منتقل شدند که آنجا هم تحت محاصره بود.)

در تمام این توافقات مسلحین مایل به عزیمت به جنوب سوریه و مشخصا استان درعا و قنیطره بودند که هر بار با مخالفت ارتش روبرو شد.

ارتش به ۳ دلیل عمده تنها مقصد “ادلب” را در منوی انتخابی مسلحین قرار می دهد:

۱- عزیمت هزاران فرد مسلح به استانهای جنوبی کمکی به تحکیم دیوار دفاعی دمشق نمیکند، چرا که مواضع تروریستها در ادلب بسیار دورتر از دمشق است. اما استقرار مسلحین در درعا و قنیطره عملا آنها راهمچنان به عنوان یک خطر بالقوه برای استان دمشق حفظ میکند.

۲- به علت همجواری با رژیم اشغالگر قدس، در استانهای جنوبی همواره محدودیت هایی برای نیروی هوایی سوریه و روسیه در بمباران مواضع تروریستها وجود داشته و این خود یک مزیت برای تروریستهای این منطقه به شمار میرود.

۳- تروریستهای ارتش آزادی محاصره شده در حومه دمشق به لحاظ خط مشی و میزان تاثیر پذیری از تفکرات جهادی به تروریستهای ارتش آزادی جنوب سوریه نزدیک ترند و تجربه انتقال تروریستهای مستقر در “داریا” واقع در غوطه غربی دمشق به ادلب ثابت کرد این طیف از تروریستها، توسط گروههای جهادی چند ملیتی مستقر در ادلب؛ به عنوان مرتد شناخته می شوند. (کاریکاتوری که در تصویر مشاهده میکنید توسط یکی از خبرگزاریهای معروف مسلحین منتشر شده است. که در آن جبهه فتح الشام تروریستهای داریا را مرتد خطاب میکنند.)

شاهد دیگری بر این مدعا خبر کشته شدن “ابوجعفر الحمصی” (در تصویر) از بارزترین فرماندهان “شهدای اسلام” بود که ماه گذشته منتشر شد.

ابوجعفر الحمصی در تمام سالهای محاصره داریا در این شهرک جنگیده بود و از صدها بمب بشکه ای و ناپالم و … جان سالم به در برده بود اما با ترک داریا و عزیمت به ادلب تنها یک هفته بعد، خبر کشته شدن او منتشر شد.

نکته جالب در خبر مرگ او اما “غرق شدن در رودخانه” بود. آن هم در سوریه که دیگر کمتر کسی به مرگ طبیعی و حوادث از این دست جان میسپارد.