العراق و ما ادریک ما العراق
تحولات در عراق و به طور خاص استان بصره رو به تنش های جدی است. به نظر می آید دیگر بازی خیلی روشن شده است. دوستان از پشت پرده ها می پرسند. به گمانم با اتفاقات این دو روز و به طور خاص امشب، دیگر پرده ها برافتاده است. پشت پرده ای نمانده است… به […]
تحولات در عراق و به طور خاص استان بصره رو به تنش های جدی است.
به نظر می آید دیگر بازی خیلی روشن شده است. دوستان از پشت پرده ها می پرسند. به گمانم با اتفاقات این دو روز و به طور خاص امشب، دیگر پرده ها برافتاده است. پشت پرده ای نمانده است…
به صحنه مواجهه نگاه کنیم تمام مطلب دستمان خواهد آمد.
چه کسی تحریک به حمله می کند؟
چه اماکنی مورد حمله قرار می گیرد؟
چه اماکنی مورد حمله قرار نمی گیرد؟
چه افرادی شتم می شوند؟
چه کسانی مدح می شوند؟
چه شعارهایی داده می شود؟
چه شعارهایی داده نمی شود؟
ده ماه پیش و در روزهای ابتدایی نبرد القائم در یکی از سخنرانی هایم از این روزهای عراق و نبرد شیعی_شیعی در عراق خبر داده بودم و ظرفیت های موجود و تلاش های عملی برای تحقق چنین بحرانی را در آن دیار توضیح داده بودم.
این ها تازه ابتدای بازی است…
اگر طراحان و بازیگردانان اصلی به منافع مطلوب خود دست پیدا نکنند، باید منتظر کشتارهای درون طائفه ای خیابانی در بصره و ناصریه و نجف و کربلا و بغداد و کوت و بابل و حله و العماره و الخ بود…
شرایط بسیار ملتهب است و نمی توان توقع داشت دیگر بازیگران شیعی در قبال بازی آغاز شده از سوی افرادی که علنا دیگران را تهدید به نابودی و حذف می کنند، ساکت و دست بسته بمانند…
طبع انسان عراقی نمی پذیرد. و همین نقطه آغاز انفجار خواهد شد…
این ها بخشی از درد زایمان عراق جدید است. برساخته طبع تمامیت خواه انسان عراقی با طعم بازی گری انگلوساکسون های همیشه در صحنه حاضر…
با توجه به شناختم از وضعیت عراق، علاج تحولات جاری تنها دو چیز خواهد بود. نخست بازگشت مجدد مرجعیت به صحنه اداره بحران…
و للحدیث تتمه…
شب خوش.
یادداشت از: هادی معصومی زارع
دیدگاه
صدر روز جمعه در توییتی خطاب به العبادی با لحنی هشدار گونه گفته است: مثل سلف خود (نوری المالکی نخست وزیر سابق) انقلابی های (معترضان) بصره را پوشالی فرض نکن.
دیگه خودتون قضاوت کنید تذبذب را در یک فرد که دائم در حال ایجاد دودستگی در عراق هست اون هم گاهی در وسط بحران هایی که کشر در حال مبارزه با داعش در نیمی از کشور هست و آقا تصمیم به آشوب در قلب بغداد به بهانه های سیاسی میگیره و حالا هم که به خاطر قدرت کشور را در وضعیت سردرگم نگه داشته و با خود عبادی برای قدرت ائتلاف کرده باز شده اپوزیسیون.
یک همیشه طلبکار و همیشه اپوزیسیون که هیچ نقشی در مشکلات نداره لابد! ولی همیشه در حال نصیحت و تذکر و اعتراض و تهدید دیگران هست.
دوست دارم قدرت را دربست بدند دستش و حتی ارتش را هم. ببینیم عرضه داره اداره کنه یک کوشر ویران شده از حمله غرب و بعد هم بلافاصله داعش که تقریبا هیچ زیرساختی براش به لطف امریکایی ها نمونده و در معرض تروریسم و تجزیه و تخریب و اشغال ائتلاف امریکایی و توطئه عربستان هست یا نه! و یا البته شبیه مشابهاتش وقتی در قدرت باشه هم باز اپوزیسیون هست و خواهد گفت سیستانی نمیزاه! فلانی ها نمیزارند!!
دیگه عادت کردیم. آقای معصومی معمولاً کامل توضیح نمی دهد.