موتور ماهواره‌بر رافع، پیشرفته ترین موتور سوخت جامد مرحله اول ایرانی + ویدیو

موتور سوخت جامد رافع دارای بدنه کامپوزیتی از جنس کامپوزیت فیبر کربن است و تا حدود ۱۰۰ بار فشار را تحمل می‌کند. استفاده از فیبر کربن در ساخت بدنه، وزن مرده موتور را بشدت کاهش داده و نسبت Structural Ratio حدود ۱۰ درصد را فرآهم می‌کند و راه را برای ساخت موشک‌ها و ماهواره‌برهای سبک با نسبت جرم محموله به جرم کل بالا را هموار می‌کند.

طبق بررسی انجام شده، آزمایش در سکوی تست سوخت جامد افقی در مختصات ۳۶.۲۱۷۷۰۱۲ ۵۵.۳۶۲۲۱۲۳ در پایگاه شاهرود انجام شده است.

با توجه به طول ۲۸ متری سکو، طول موتور رافع ۹ متر و قطر آن ۱/۲۵ متر مطابق با قطر استاندارد موشک های خانواده شهاب-۳، قدر، سفیر و… اندازه گیری شده است.

طبق ویدئو منتشر شده نازل این موتور از نوع متحرک انعطاف پذیر (Flexnozzle) برای کنترل بردار رانش مشابه موتور مرحله دوم سلمان استفاده می‌کند. مزیت استفاده از نازل متحرک، عملکرد پیشرانشی مناسب‌تر در مقایسه با مکانیزم بردار رانش مبتنی برJet Vane در موشک سوخت جامد سجیل و ماهواره بر ذوالجناح است.

نزدیک ترین موتور سوخت جامد به موتور رافع را می‌توان موتور GEM 46 دانست که با فشار محفظه ۱۰۵ بار، تراست حدود ۶۰ تن و ضربه ویژه ۲۴۲ ثانیه در سطح دریا و جنس بدنه کامپوزیت فیبر کربن و ضریب سازه حدود ۱۱ درصد ارائه می‌دهد.

موتور مرحله اول رافع می‌تواند در ماهواره‌بر قاصد ۲ که یک ماهواره بر سبک است مورد استفاده قرار گیرد؛ اما به دلیل ابعاد و عملکرد این موتور، قابلیت بکارگیری در یک موشک قاره‌پیما کوچک مانند موشک MGM-134 Midgetman یا یک موشک رهگیر خارج جو مانند موشک GBI مورد استفاده قرار گیرد .

با توجه به مشخصات موتور GEM 46 مشخصات موتور رافع بصورت زیر تخمین زده می‌شود:
وزن: ۱۲.۵ تن
ضریب سازه: ۱۰ درصد
ضربه ویژه (شرایط شاهرود): ۲۵۰ ثانیه
طول: ۹ متر
قطر: ۱.۲۵ متر
زمان سوزش: ۶۵+ ثانیه
حداکثر تراست: ۶۸ تن