سفر علیف به مسکو؛ قرارداد ۴۳ ماده‌ای امضا شد

جمعه 6 اسفند 1400 - 16:19
https://iswnews.com/?p=63356

خبر امضای پیمان اتحاد میان جمهوری آذربایجان و فدراسیون روسیه مهمترین رویداد منطقه قفقاز طی روزهای گذشته بوده است. الهام علیف در چرخشی آشکار پس از تهاجم روسیه به خاک اوکراین با روسیه متحد می‌شود!

الهام علیف رئیس جمهور آذربایجان، ۲۲ فوریه ۲۰۲۲ میلادی برابر با سوم اسفند وارد مسکو پایتخت فدراسیون روسیه شد. وی در دیدار با ولادمیر پوتین پیمان اتحاد با این کشور را موسوم به «تعامل متفقین» امضا کرده است.

وزارت خارجه دولت آذربایجان نیز متن این قرارداد ۴۳ ماده ای را به دو زبان آذری و روسی منتشر کرده است.

رسانه‌های طرفدار دولت و مستقل آذربایجان به تشریح این رویداد می پردازند و بررسی ابعاد آن به بخشی از برنامه روزانه آنها تبدیل شده است.

این در حالی است که در هفته گذشته امضای رسمی پیمان شوشا میان آذربایجان و ترکیه خبر روز این رسانه ها بود.

مخالفان دولت این کشور از جبهه خلق، حزب مساوات و شورای ملی نیروهای دموکراتیک مخالف این قرارداد هستند و اسلام گرایان آذربایجان هنوز واکنشی در این مورد نشان نداده اند.

سفر ناگهانی رئیس جمهور آذربایجان به روسیه و دیدار با پوتین در پشت میز معروف شش متری کاخ کرملین، پس از ورود نظامیان روسیه به خاک اوکراین و اعلام رسمیت جمهوری های لوهانسک و دونتسک در شرق اوکراین انجام می‌شود.

مقام‌های دولت آذربایجان در موضع گیری خود از مواضع اوکراین در بحران شرق این کشور و مرزهای روسیه دفاع کرده بود. اما با امضای قرارداد و چرخشی معنادار خود را در سمت برنده قرار داده است. هر چند که هنوز استقلال مناطق جدا شده از اوکراین را به رسمیت نشناخته اند.

امضای این قرارداد همه اظهارات مقام های این کشور درباره خروج اجباری نیروهای صلحبان فدراسیون روسیه از قره باغ و هواداری این کشور از ارامنه را کاملا بی اثر می کند.

این پیمان به بقای قدرت خانواده علیف در برابر انبوه مخالفان داخلی و خارجی هم کمک شایانی می کند.

جمهوری شوروی آذربایجان در سال ۱۹۹۰ میلادی از اتحاد جماهیر شوروی اعلام استقلال کرده و در سال ۱۹۹۱ با فروپاشی این کشور مستقل شده است. چنین قراردادی در طول سه دهه رابطه میان دو کشور آذربایجان و روسیه بی سابقه است.

همچنین این قرارداد یک گام بزرگ برای روسیه نیز محسوب می شود و آنها پس از استقلال جمهوری شوروی آذربایجان از اتحاد جماهیر شوروی سابق به یک قرارداد ارزشمند دست پیدا می کنند. البته گام اول این قرارداد در سال ۲۰۲۰ و توافقنامه ترک مخاصمه سه جانبه مسکو برای پایان جنگ ۴۴ روزه قره باغ به دست آمده بود.

اما این همه‌ی ابعاد این توافقنامه نیست و این بخشی از راهبرد دولت آذربایجان در برخورد با دولت های خارجی است. سیاستی که به آن موازنه مثبت حیدرئیسم می گویند و دولتمردان پیرو این سیاست قدرت کشورهای رقیب را در خاک خود هم وزن می کنند.

الهام علیف همچنین طی روزهای گذشته طی گفتگو با شبکه های تلویزیون دولتی این کشور گفته که حاضر است با کشور انگلیس درباره همکاری های مورد علاقه دو کشور به تفاهم برسد. معامله اقتصادی توسعه میدان های نفت، گاز، راهگذر شرق به غرب اروپا به آسیا و مسائل امنیتی از جمله این موارد است. 

البته باید منتظر بمانیم و ببینیم که دولت علیف طی ماه های آینده پای کدام کشورهای مقتدر را به این کشور باز می کند.

مقام های جمهوری اسلامی ایران با اینکه بیش از سه دهه پیش استقلال جمهوری آذربایجان را به رسمیت شناخته اند هنوز موضع مشخصی در برابر دولت این کشور ندارند.

جمهوری اسلامی ایران تاکنون انبوهی از هزینه های سیاسی، جانی و مالی را در جمهوری آذربایجان متحمل شده و دولت حیدر علیف رئیس جمهور پیشین این کشور و پدر الهام را به زحمت بر سر کار آورده و حمایت کرده است. اما با وجود همه این هزینه ها هنوز نتوانسته جایگاه ملموسی در این کشور به دست بیاورد.

  • به اشتراک بگذارید:

دیدگاه

  1. جمعه, ۶ اسفند, ۱۴۰۰ - ۲۱:۱۸

    امروز قبل از این خبرها،تویه ذهنم بود،که این رژیم باکو،احتمالا از قضیه حمله روسیه به اوکراین سوء استفاده خواهد کرد. شما و همه میدونین،احتمالا دارن پیش خودشون توهم میزن! که اگر به همین راحتی میشه یک کشور مثل اوکراین رو تصرف کرد! حتما میشه مرز ارمنستان با ایران رو کامل گرفت .
    بیس و پایه رژیم باکو غربگرایی و اونا از چارچوب ها مشخص غربگرای و نوکری برای اربابان خود دست نمی کشن.منتها قصد دارن،ایران و روسیه و .. رو همین طرح های که شما هم اشاره کردید. فعلا کشورها رو مشغول کنند! تا خودشون مخفیانه به طرح عملیات های خود بپردازن.!

    پاسخ
  2. ناشناس شنبه, ۷ اسفند, ۱۴۰۰ - ۱۷:۱۴

    بسیار ساده انگارانه….
    بهتر است ۴۳ بند را بررسی کنید. دیگر کشوری به نام جمهوری آذربایجان وجود ندارد و بهتر است از همان نام آذربایجان شوروی (یا آذربایجان فدراسیون) برای آن استفاده شود. امضای این قرارداد دفن کامل (به قول نویسنده) حیدریسم بود.
    برخلاف قرارداد موسوم به شوشی، در اینجا بندهایی وجود دارد که هر عمل رژیم باکو را منوط به جلب رضایت مسکو می کند. مثلاً اگر یک کشور خارجی بخواهد کارخانه ای در باکو احداث کند، باید نظر مسکو مثبت باشد (دقیقاً مانند نظر مثبت پایتخت یک کشور در مورد سرمایه گذاری خارجی در یکی از استان هایش).
    درد اصلی علیف ماندن در قدرت بود، که پوتین این شکلات را به او داد. علیف تا سالها در باکو در قدرت خواهد بود (اسماً رییس جمهور اما در عمل استاندار).
    ما هم بهتر است به جای سروکله زدن با نوکر (استاندار) مستقیماً با ارباب (رییس جمهور پوتین) سروکار داشته باشیم. ضمناً برای برخورد متناسب با شان یک استاندار (علیف) پیشنهاد میشود سفارتمان در باکو به عنوان کنسولگری ایران در ایالت باکو (وابسته به سفارت ایران در فدراسیون روسیه) تغییر نام دهد.
    در آخر… قیافۀ فریب خوردگان پانترکسیم و ارابانشان در آنکارا دیدن دارد ها ها ها ها

    پاسخ
  • دیدگاه های شما پس از تایید مجموعه تحلیلی خبری تحــولات جهــان اســلام در سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی توهین، تهمت و افترا باشند منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط باشند منتشر نخواهد شد.