ویدیو| مستند «جنگ، دوربین، من» تصویری تازه از مدافعان حرم افغانستانی در سوریه

دانلود مستند : «جنگ، دوربین، من»

مستند «جنگ، دوربین، من» تصویری تازه از مدافعان حرم افغانستانی در سوریه است و ساسان فلاح فر تهیه‌کنندگی و کارگردانی آن را بر عهده دارد.

در این مستند راوی که یک فیلمبردار افغانستانی است با دوربین به خط مقدم نبرد با تروریست‌های داعش می‌رود و یکی از عملیات‌های مهم لشکر فاطمیون و سلحشوری مدافعان حرم افغانستانی را به تصویر می‌کشد.

ساسان فلاح فر درباره ساخت این مستند گفت: اصل و مغز این مستند بچه‌های رسانه‌ای فاطمیون هستند، مدافعان رسانه‌ای در جبهه‌های نبرد سوریه که از آخرین نفس‌های داعش فیلم‌برداری می‌کنند.

وی تصریح کرد: «جنگ، دوربین، من» روایت بی‌واسطه‌ای از مجاهدت رسانه‌ای آن‌هایی است که با دوربین‌هایشان به جنگ با دشمن می‌روند و علاوه بر ثبت تصاویر برای باقی ماندن در تاریخ به ما نشان می‌دهند که چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است.

فلاح فر افزود: این مستند که در حدود ۳ تا ۵ ماه تولیدشده، سوژه شخص محور ندارد و سوژه اصلی دوستانی هستند که این تصاویر را گرفته‌اند، کسانی که نمی‌بینیمشان اما آن‌ها برای حمایت و حفاظت از ما و اعتقاداتمان تا دل دشمن پیش می‌روند.

وی گفت: در این فیلم تصاویر ویژه‌ای از این رشادت‌ها وجود دارد، مثلاً اینکه درصحنه‌ای فیلم‌بردار آن‌قدر به دشمن نزدیک می‌شود که تیر به کنار دوربین اصابت می‌کند و خاک بلند می‌شوند.

فلاح فر با بیان اینکه #فاطمیون گروه اثرگذاری در سوریه است که نقش مهمی در جبهه مقاومت ایفا می‌کند و در تازه‌ترین رخداد مرتبط یعنی آزادی بوکان نیز حضور مؤثری داشته است، افزود:

این گروه متشکل از مبارزان رشیدی است که ما بعضاً در محله‌هایمان در کنار آن‌ها زندگی می‌کنیم و نسبت به آن‌ها بی‌توجه و گاها کم‌لطف هستیم، این مستند نشان می‌دهد که افرادی که شاید ما نگاه اشتباهی نسبت به آن‌ها داشته باشیم چه اتفاق‌های بزرگی را رقم می‌زنند.

این کارگردان گفت: در جریان تولید این مستند معنی واقعی رشادت را دیدم و لمس کردم، در این فیلم شخصیتی به تصویر کشیده شده که از ناحیه پا مجروح است و حاضر به ترک جبهه نیست، مشتاق است که برگردد و به مبارزه ادامه بدهد، این ویژگی مجاهدین است و دلم می‌خواست این ویژگی را نشان بدهم.

فلاح فر اضافه کرد: برایم بسیار ارزشمند است، اینکه در دنیایی که همه می‌خواهند سر هم را کلاه بگذارند و روی شانه هم بایستند، هنوز این افراد وجود دارند و می‌شود آن‌ها را به‌عنوان الگو به جامعه معرفی کرد.