آذربایجان در سوریه به دنبال چه چیزی می‌گردد؟
کانال تلویزیون دولتی “آذ تی وی” جمهوری آذربایجان ۲۴ اردیبهشت مستندی از استان ادلب در شمال غربی سوریه پخش کرده است. این مستند نشان می‌دهد که چگونه سه خبرنگار این شبکه از طریق خاک ترکیه وارد خاک سوریه شده و گزارش خود را در اردوگاه های آوارگان، شهر ادلب و خطوط مقدم با ارتش سوریه تهیه کرده اند. این مناطق تحت تسلط دولت نیستند و گروهای مسلح حاضر در این منطقه از جمله تحریرالشام آن را اداره می‌کنند.
وفا آقابالایوا خبرنگار زن آذ تی وی همراه با جاوید تصویربردار این شبکه و عبدالله شریف عکاس خبرنگار به وضوح حضور خود را با انتشار عکس در صفحات اجتماعی تایید کرده اند.
این مناطق طبق توافقنامه آتش بس تحت نفوذ ترکیه هستند و نیروهای ارتش این کشور در مناطق تماس مستقر شده اند. گذرگاه های مرز ترکیه راه تماس این مناطق با جهان خارج هستند و طبق قوانین بین المللی ورود به این مناطق بدون اجازه دولت سوریه غیرقانونی است.
این اقدام در حالی صورت گرفته است که دولت آذربایجان ورود خبرنگاران خارجی را به منطقه قره باغ کوهستانی ممنوع کرده و اعلام کرده شهروندان خارجی وارد شده به این منطقه را تحت پیگرد قانونی قرار می‌دهد. این رویه تا جایی پیش رفته بود که در جنگ ۴۴ روزه سال ۲۰۲۰ میلادی، دولت آذربایجان در جریان جنگ از همه خبرنگاران خارجی خواست تا این منطقه را ترک کنند وگرنه آنها را هدف قرار می‌دهد. این رویکرد آذربایجان هم پس از گزارش راکت باران شهر خان کندی (استپاناکرت) توسط خبرنگاران شروع شد.
همین واقعه و تهدید خبرنگاران مبنی بر آتشباری به سوی آنها و پیگرد قضایی سبب خروج خبرنگاران به دلیل رعایت قوانین و مرزهای حاکمیتی شد. ویکتور پگوف خبرنگار وارگونزو روسیه که خبرنگار جنگ است تا پایان نبردها منطقه را ترک نکرده بود و به کار خود ادامه داد. وی در آغاز آتش بس همراه با تیگران کشتی گیر ارمنستانی، در خط تماس شوشا (شوشی) ۱۰ نظامی آذربایجانی زخمی گرفتار درون دره را نجات داد. امین موسایف درجه دار تکاور نیروی زمینی ارتش آذربایجان از جمله این افراد است که به بیمارستان خان کندی منتقل شد و در اولین مبادله اسیران آزاد شد. دولت آذربایجان اکنون به هر بهانه ای این نظامی را جلوی دوربین ها می‌برد اما رسانه های دولتی این کشور با نفرت از خبرنگار روسی نام می‌برند.
اکنون وضعیت به گونه ای است که دولت آذربایجان حتی از کریدورهای رسمی هم اجازه ورود خبرنگاران به قره باغ کوهستانی را نمی‌دهد. عاملی هم که تا امروز نتوانسته مانع ورود ویکتور پگوف به ناگورنو کاراباخ شود هم به جز زبان زور روسیه چیز دیگری نیست.
حال بیایید همین رویه را درباره سوریه شبیه سازی کنیم. چنانچه دولت سوریه گروه خبری آذ تی وی را تهدید به مرگ می‌کرد، یا از آنها می‌خواست خاک سوریه را ترک کنند دولت آذربایجان چگونه با مسئله برخورد می‌کرد؟
بیایید این فرض را گسترده تر کنیم. چنانچه در اثر درگیری احتمالی خطوط تماس شبه نظامیان مسلح با ارتش سوریه صدمه ای به آنها می‌رسید دولت چه جوابی به مردم می‌داد و چه روایتی و با چه منطقی ارائه می‌کرد؟
حال اگر دولت سوریه پیگرد قضایی این افراد را آغاز کند، آیا دولت آذربایجان حاضر است به قانون تن دهد و فرستادگان خود را به دادگاه های کشور سوریه و یا محاکم بین المللی بسپارد؟
دولت آذربایجان همواره حضور نیروهای شبه نظامی مخالف دولت سوریه در جنگ قره باغ را تکذیب کرده است. آیا گفتگو با نیروهای تحریرالشام در استان ادلب سوریه که در فهرست گروه‌های تروریستی جای گرفته به معنی تایید حضور آنها در جنگ ۴۴ روزه سال ۲۰۲۰ است؟
بی بی سی عربی در روزهای جنگ یک مصاحبه از یک شبه نظامی سوری را منتشر کرده بود که نشان می‌داد این فرد همراه با همقطاران خود در نبرد حاضر بوده است.
اگر این فرضها را مطرح کنیم پیروزی در جنگ قره باغ تنها با حضور نظامیان ارتش آذربایجان رخ داده یا اینکه گروه‌های شبه نظامی و ارتش های خارجی، نیروهای ارتش ارمنستان، شبه نظامیان ارمنی بومی و غیر بومی را شکست داده اند؟
آیا این گزارش خبری قدردانی از حضور نیروهای تحریرالشام در جنگ دوم قره باغ است؟
این پرسش‌ها را باید دولت آذربایجان پاسخ بگوید و نگارنده از هر پاسخی خودداری می‌کند!
دیدگاه