انتخابات ۲۰۱۸ و بحران مشروعیت الهام علیف

او هیچ رقیبی در انتخابات ندارد، چرا که “شورای ملی” به رهبری “جمیل حسنلی” و حزب “مساوات” به رهبری “عیسی قنبر” این “انتخابات” را تحریم کرده اند. شورای ملی شامل تمام احزاب اپوزیسیون، از جمله “جبهه خلق آذربایجان” و احزاب اسلامگراست.

این احزاب به دلیل برگزاری “انتخابات” زود هنگام به دستور الهام علیف، این “انتخابات” را تحریم کرده اند.

عیسی قنبر رییس حزب مساوات معتقد است، برگزاری زودهنگام “انتخابات”، از این جهت است که دولت علیف خود را با بحرانی روزافزون رو در رو می بیند و با برگزاری زود هنگام انتخابات در سدد است، از تاثیر منفی نارضایتی عمومی ناشی از این بحران بکاهد.

خانواده علیف که از سال ۱۹۹۳ در قدرت هستند، تا کنون برای تثبیت قدرت خود ۳ بار قانون اساسی را از طریق رفراندومهای بحث برانگیز تغییر داده اند.

یکبار برای به قدرت رسیدن الهام علیف، یکبار برای رفع محدودیت تعداد دوره های ممتد ریاست جمهوری به منظور ابدی شدن ریاست جمهوری الهام علیف و یکبار به منظور افزایش دوره ریاست جمهوری به ۷ سال، تا الهام علیف هر ۵ سال یکبار مجبور به برگزاری “انتخابات” نباشد.

حیدر علیف فقید هم برای رسیدن به قدرت، تمام آنچه باید لازم بود را انجام داده بود تا پارلمان جمهوری آذربایجان در سال ۱۹۹۳ شرط سنی را از قانون انتخابات حذف کند.

الهام علیف اکنون پا به انتخاباتی گذارده که همچون سال ۲۰۱۳ به جای شرکت در مناظرات “انتخاباتی”، نماینده خود را به “مناظرات” می فرستد اما این بار “مناظرات” نه به مانند سال ۲۰۱۳ با پرت کردن استکان از طرف “حافظ حاجیف” (رییس حزب تشریفاتی مساوات معاصر)؛ بلکه با تهدید “ارمنستان” به حمله اتمی انجام می شود!

از یک طرف “حافظ حاجیف” خود را برادر الهام علیف می نامد و می گوید؛ مطمئن هستم که علیف در “انتخابات” پیروز می شود و با علم به این پیروزی با او “رقابت” می کند. از طرفی در مناظرات اعلام می کند، بنابر اطلاعاتی که دارد حزب ملی گرای ارمنی “داشناک” قصد ترور خبرنگاران مخالف علیف را در اروپا دارند!

از طرفی کاندیدای دیگر قول می دهد به ارتش “پاکستان” دستور خواهد داد ارمنستان را هدف حمله اتمی قرار دهد، آن دیگری هم نه با علیف که با اعضای شورای ملی در رقابت است و به برگزاری تجمع های اعتراض آمیز طرفداران این شورا معترض است.

چنین “انتخاباتی” قطع یقین یک خروجی بیشتر نخواهد داشت، همان خروجی سال ۲۰۱۳ با این تفاوت که این بار علیف پس از “انتخاب” شدن با بحران مشروعیتی بی سابقه روبرو خواهد شد.

شاید هیچ چیز بهتر از کارتون “گوندوز آقایف” این “انتخابات” را توصیف نکند!