جاده یک طرفه دمشق-ادلب
سیاست ارتش سوریه در مواجهه با گروههای تروریستی، به منظور آزادسازی مناطق درگیر همواره بر به حداقل رساندن تلفات غیر نظامی استوار بوده است.
(آنچه که زیر میخوانید، بازخوانی یادداشتی از دو سال پیش با عنوان: جاده یک طرفه دمشق-ادلب ۹۵/۰۹/۱۳ میباشد)
سیاست ارتش سوریه در مواجهه با گروههای تروریستی، به منظور آزادسازی مناطق درگیر همواره بر به حداقل رساندن تلفات غیر نظامی استوار بوده است.
از مصالحه های مختلف و اجازه به استقرار نیروهای مسلح در کنار مردم به شرط عدم حمله به مواضع ارتش گرفته تا توافق برای خروج مسلحین به همراه سلاح انفرادی خود از مناطق تحت محاصره در این ۵ سال در راستای این سیاست ارتش بوده است.
توافق بر سر خروج مسلحین از مناطق تحت محاصره تنها در “حمص” به لحاظ مقصد عزیمت مسلحین با توافقات دیگر تفاوت داشت. نتیجه تمام این توافقات انتقال تروریستها به استان “ادلب” بود. (در مورد حمص اما مسلحین به حومه شمالی حمص منتقل شدند که آنجا هم تحت محاصره بود.)
در تمام این توافقات مسلحین مایل به عزیمت به جنوب سوریه و مشخصا استان درعا و قنیطره بودند که هر بار با مخالفت ارتش روبرو شد.
ارتش به ۳ دلیل عمده تنها مقصد “ادلب” را در منوی انتخابی مسلحین قرار می دهد:
۱- عزیمت هزاران فرد مسلح به استانهای جنوبی کمکی به تحکیم دیوار دفاعی دمشق نمیکند، چرا که مواضع تروریستها در ادلب بسیار دورتر از دمشق است. اما استقرار مسلحین در درعا و قنیطره عملا آنها راهمچنان به عنوان یک خطر بالقوه برای استان دمشق حفظ میکند.
۲- به علت همجواری با رژیم اشغالگر قدس، در استانهای جنوبی همواره محدودیت هایی برای نیروی هوایی سوریه و روسیه در بمباران مواضع تروریستها وجود داشته و این خود یک مزیت برای تروریستهای این منطقه به شمار میرود.
۳- تروریستهای ارتش آزادی محاصره شده در حومه دمشق به لحاظ خط مشی و میزان تاثیر پذیری از تفکرات جهادی به تروریستهای ارتش آزادی جنوب سوریه نزدیک ترند و تجربه انتقال تروریستهای مستقر در “داریا” واقع در غوطه غربی دمشق به ادلب ثابت کرد این طیف از تروریستها، توسط گروههای جهادی چند ملیتی مستقر در ادلب؛ به عنوان مرتد شناخته می شوند. (کاریکاتوری که در تصویر مشاهده میکنید توسط یکی از خبرگزاریهای معروف مسلحین منتشر شده است. که در آن جبهه فتح الشام تروریستهای داریا را مرتد خطاب میکنند.)
شاهد دیگری بر این مدعا خبر کشته شدن “ابوجعفر الحمصی” (در تصویر) از بارزترین فرماندهان “شهدای اسلام” بود که ماه گذشته منتشر شد.
ابوجعفر الحمصی در تمام سالهای محاصره داریا در این شهرک جنگیده بود و از صدها بمب بشکه ای و ناپالم و … جان سالم به در برده بود اما با ترک داریا و عزیمت به ادلب تنها یک هفته بعد، خبر کشته شدن او منتشر شد.
نکته جالب در خبر مرگ او اما “غرق شدن در رودخانه” بود. آن هم در سوریه که دیگر کمتر کسی به مرگ طبیعی و حوادث از این دست جان میسپارد.
دیدگاه
بله نظام اسد خیلی به فکرکشته نشدن مردم هست،خخخخخ
حالاباادلب میخوان چیکار کنن ،از لاذقیه تا جرابلس درشمال حلب میخوان چیکارکنن؟!دههاهزار مسلح و موردحمایت ترکیه؟!
هر جایی که به معاهده انتقال رسیدند حداقل شصت درصد غیر نظامیان تصمیم به ماندن در مناطق دولت گرفتند مثل حلب که سی هزار نفر رفتند و صد و پنجاه هزار نفر ماندند. در التل بیش از صد هزار نفر ماندند و تعداد افراد منتقل شده به ادلب طبق برخی امار ها زیر هزار نفر بود. و…تا جایی که جمعیت کل منطقه ادلب در حال حاضر حتی با حساب تروریست های خارجی و خانواده هایشان کمتر از جمعیت شهر دمشق است.
اون حیوانات همین حالا هم دارن خودشون خودشونو میکشن. من موندم این ها که شهر ادلب رو نمیتونن جمع کنن که کوچکتر از بعضی محله های شهر حلبه چطور میخواستن کشور جمع کنن؟؟ ? ? ?
باید کردهای رانده شده از شمال و شیعیان رو در دمشق که مرکز قدرته مستقر کنن
جالب هست این ابوجعفر الحمصی در مراحلی از جنگ در دمشق بخصوص حمله به حرم حضرت سکینه از کمک جبهه النصره برخوردار بود و پس از انتقال به ادلب با همان ها به مشکل جدی خورد و چه بسا به دست همان ها کشته شد.
اسرائیل تهدید کرده که میخواد به لبنان حمله کنه!
لطفا یه تحلیل راجع به این قضیه بنویسید!
بنظرتون این حمله چه تاثیری بر جنگ سوریه و یمن خواهد داشت؟
آیا ما هم بصورت مستقیم درگیر خواهیم شد؟