مقامات آمریکایی مدعی شدند که یک طرح برای ترور ایانات کرانتس نایگر، سفیر اسرائیل در مکزیک با هدایت نیروهای وابسته به ایران طراحی گردید اما پیش از اجرا خنثی شده است.

در این گزارش، اندیشکده FDD (بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها) راهکارهای اجرایی برای مهار صادرات نفت ایران را بررسی کرده است. گزارش تأکید دارد که بازگشت تحریم‌های «اسنپ‌بک» تنها در صورتی مؤثر خواهد بود که بر حلقه‌های کلیدی زنجیره تجارت نفت، شامل بیمه، حمل‌ونقل، بنادر، پالایشگاه‌ها و نظام مالی تمرکز شود. در ادامه به بیان دیدگاه‌های این گزارش در خصوص روند مهار صادرات خواهیم پرداخت.

منابع محلی گزارش دادند که غول‌های نفت و گاز غربی با پشتیبانی سرمایه‌گذاری امارات متحده عربی در حال بازگشت به عراق هستند تا نفوذ ایران را مهار کرده و کنترل راهبردی خود را بازسازی کنند.

این گزارش به بررسی تحرکات تام باراک، فرستاده ویژه آمریکا در امور سوریه و لبنان و نقش او در بازتعریف نظم منطقه‌ای غرب آسیا پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ می‌پردازد. باراک با هدف مهار محور مقاومت، خلع سلاح حزب‌الله، ایجاد دولت فراگیر در سوریه و تشکیل مناطق حائل در مرزهای جنوبی سوریه، تلاش دارد موازنه قوا را به سود رژیم صهیونیستی و آمریکا بازتعریف کند. این پروژه به‌طور کلی به دنبال تضعیف نفوذ ایران و تقویت حضور آمریکا و اسرائیل در منطقه است. در این بحث، به تحلیل اهداف و استراتژی‌های باراک و پیامدهای آن بر لبنان و سوریه خواهیم پرداخت.

این متن به تحلیل پروژه کریدور زنگزور و ورود ایالات متحده به آن از طریق یک شرکت خصوصی می‌پردازد که می‌تواند پیامدهای امنیتی و ژئوپلیتیکی بزرگی برای منطقه قفقاز و فراتر از آن داشته باشد. کریدور زنگزور با هدف اتصال باکو به نخجوان و بهره‌برداری از موقعیت جغرافیایی استراتژیک خود، به ابزاری در رقابت‌های ژئواکونومیک و ژئوپلیتیک تبدیل شده است. ایالات متحده با حمایت از این پروژه، به دنبال کنترل مسیرهای ترانزیتی، کاهش نفوذ روسیه و چین و اعمال فشار بر ایران است. این حضور به‌ویژه در کنار همکاری‌های نظامی با ترکیه و رژیم صهیونیستی، می‌تواند تهدیداتی برای ایران و روسیه به همراه داشته باشد. در این بحث قرار است به ابعاد امنیتی، اقتصادی و استراتژیک کریدور زنگزور و نقش ایالات متحده در آن بپردازیم.

این متن به تحلیل دکترین نظامی و امنیتی آمریکا در غرب آسیا و اهمیت پایگاه‌های استراتژیک نظیر بگرام در افغانستان پرداخته است. ایالات متحده به دنبال کاهش حضور گسترده نظامی و استفاده از نیروی هوایی و نیروهای ویژه برای تأمین اهداف خود در منطقه است، به‌ویژه در مرزهای کشورهای ایران، روسیه و چین. افغانستان با داشتن پایگاه بگرام، نقطه‌ای کلیدی برای دسترسی سریع و مداوم به این مرزهاست. همچنین، به بررسی همکاری‌های نزدیک آمریکا با رژیم صهیونیستی و استراتژی “زمین مسطح” پرداخته می‌شود که به تسلط هوایی و حذف موانع دفاعی در منطقه اشاره دارد. در نهایت، هدف این استراتژی‌ها دستیابی به برتری نظامی در غرب آسیا و تأثیرگذاری بر کریدورهای اقتصادی و سیاسی جهانی است.

نیروهای امنیتی رژیم صهیونیستی، یکی از ساکنان فلسطین اشغالی را به اتهام همکاری با نهادهای اطلاعاتی ایران و جاسوسی بر علیه اسرائیل بازداشت کردند.

مکانیسم ماشه در واقع یک «ترتیب ویژه» در قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) است که به‌همراه برجام طراحی شد تا اگر هر یک از «طرف‌های مشارکت‌کننده» تشخیص داد ایران دچار «عدم پایبندیِ اساسی» شده، بتوانند بدون نیاز به رأی اعضای دائم، «تمام» قطعنامه‌های شورای امنیتِ قبل از برجام را به‌طور خودکار لازم‌الاجرا نماید. در بندهای  ۳۶ و ۳۷ یک سازوکار حل اختلاف چندمرحله‌ای برای پیش‌گیری از ارسال شکایت به شورای امنیت طراحی شده ولی به طور تئوریک، طرف شاکی می‌تواند مستقیماً موضوع را به شورای امنیت ارجاع دهد و از روز ارسال نامه، شورای امنیت ۳۰ روز فرصت دارد یک قطعنامه تصویب کند که «تعلیق تحریم‌ها را ادامه دهد». قطعنامه‌ای که طبعاً با وتوی هر یک از اعضای دائم، از رده خارج شده با پایان مهلت ۳۰ روزه، منجر به بازگشت تحریم‌ها می‌شود. به اجرای تحریم‌ها پس از پایان این مهلت، به طور مرسوم، اسنپ‌بک گفته می‌شود.

قاسم الاعرجی، مشاور امنیت ملی عراق در ۲۸ مهر ماه طی سفری به تهران با علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران دیدار و گفتگو کرد. دو طرف در این جلسه، بر تقویت همکاری‌های امنیتی و اقتصادی، حفظ ثبات منطقه، و پایبندی به توافقات دوجانبه تأکید کردند.

تحولات اخیر در اطراف ایران، اخبار جدید از رسانه‌های رژیم و ابتکار عمل جدید ترامپ در مرز شمالی ایران، همه و همه، خبر از خطری جدی در راستای شروع دوباره کارزار جنگ علیه ایران می‌دهند. تهدیدات علیه ایران به اَشکال مختلف، همیشگی و در برخی موارد، بالقوه وجود داشته‌اند. یکی از این تهدیدات مربوط به انتشار لیست ترور فرماندهان نظامی ایران از سوی رسانه‎های رژیم صهیونیستی است که این‌بار برخی فرماندهان ارتش را نیز شامل می‌شود. بررسی شگرد رژیم صهیونیستی در ترور رهبران و فرماندهان جبهه مقاومت و مقایسه آن با جنگ اخیر علیه ایران می‌تواند دید بهتری به بخش اطلاعاتی و امنیتی کشورمان دهد.

توجه: این مقاله صرفا اطلاعات و آمار اعلامی توسط رسانه های غربی را بازنشر میکند و صحت آمار و اطلاعات آن مورد تایید تحولات جهان اسلام نیست. برای اطلاع از آمار حقیقی جنگ ۱۲ روزه به مقاله ای که تحت عنوان “در جریان عملیات وعده صادق ۳، کدام نقاط در سرزمین‌های اشغالی مورد هدف قرار گرفت؟” منتشر شده است رجوع کنید.

در این مقاله به احصاء و تشریح تهدیدات بالقوه سوریه علیه جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت می‌پردازیم. در این زمینه، ابتدا در یک برآورد راهبردی، فرصت-تهدیدهای ناشی از اقدامات رژیم صهیونیستی در حوزه سوریه را تشریح کردیم؛ زیرا این رژیم مصدر تولید جدی‌ترین تهدیدها علیه مقاومت در جغرافیای سوریه است. اما همان اقدامات، فرصت‌های قابل توجهی را نیز در اختیار مقاومت قرار داده که در قسمت پیشین مورد توجه قرار گرفت.

اقدامات رادیکال رژیم صهیونیستی در حوزه سوریه، شش تهدید و چهار فرصت مهم برای محور مقاومت و جمهوری اسلامی ایران ایجاد کرده‌اند. این موارد ۱۰ گانه عبارتند از تهدیدات شامل ۱) تعمیق انگاره برتری رژیم، ۲) مهره‌گیری بومی از جوامع اسلامی، ۳) تعریف عرصه همکاری با روسیه، ۴) تبدیل سوریه به الگوی منفی برای تضعیف بستر اجتماعی مقاومت، ۵) تهدید بالقوه تجزیه سوریه و ۶) کریدور داوود؛ و فرصت‌ها شامل ۱) مقاومت الگوی موفق ایجاد موازنه در برابر رژیم، ۲) مقاومت سد بزرگ برای دفاع از امنیت همه کشورهای اسلامی، ۳) رژیم صهیونیستی؛ افراطی و غیرقابل مهار، ۴) مقایسه تطبیقی میان کارنامه اسلام مقاومتی و سلفی جهادی. در مقاله پیش‌رو، موارد ده‌گانه فوق به صورت کوتاه تشریح شده‌اند. با ما همراه باشید.

بلوچستان، منطقه‌ای استراتژیک که در مرز ایران، پاکستان و افغانستان قرار دارد به کانون رقابت‌های ژئوپلیتیکی میان قدرت‌های بزرگ مانند چین، روسیه و هند تبدیل شده است. این کشورها بنادر و کریدورهای زیرساختی آن را فرصتی برای مقابله با نفوذ غرب می‌بینند. این منطقه، که با ادعاهای جدایی‌طلبان و نقض شدید حقوق بشر مواجه است، نقش کلیدی در ایجاد یک بلوک جایگزین برای هژمونی اروپا-آتلانتیک ایفا می‌کند و به عنوان چهارراهی برای مسیرهای تجاری، سرمایه‌گذاری‌های استراتژیک و همکاری‌های نظامی میان بازیگران بلوک اوراسیا عمل می‌کند.

وبسایت “TheCradle” اخیراً در گزارشی به ارزش وجودی ایران برای منطقه و خصوصاً کشورهای عرب زبان منطقه پرداخته است. به نظر نویسنده، برای کشورهای عربی، وجود همیشگی ایران پایدار، بسیار بهتر از پیروزی رژیم اشغالگر است. با آتش‌بس موقت که با میانجی‌گری آمریکا میان تل‌آویو و تهران برقرار شده و درگیری‌های مستقیم را متوقف کرده است، کشورهای خلیج فارس با معادله‌ای راهبردی جدید روبه‌رو هستند: ایرانِ تحقیرشده خطرناک است، اما رژیم صهیونیستی پیروز بدتر است.