جنگ شناختی، که برخی آن را «نسل پنجم جنگ‌ها» می‌نامند، استراتژی پیچیده‌ای است که در آن دشمن تلاش می‌کند با دستکاری ادراک، احساسات و باورهای جامعه هدف، آن را از درون فروبپاشد. این نوع جنگ که ریشه در نظریه‌های روان‌شناسی اجتماعی و علوم شناختی دارد، بر این اصل استوار است که اگر بتوان ذهن و قلب مردم را تسخیر کرد، دیگر نیازی به تسخیر جسم آن‌ها نیست. در این میدان نامرئی، رسانه‌ها به توپخانه سنگینی تبدیل می‌شوند که گلوله‌هایشان کلمات، تصاویر و روایت‌هایی است که به آرامی اما پیوسته، بنیان‌های فکری و احساسی جامعه هدف را هدف قرار می‌دهند.

در عصر اطلاعات، خطوط مرزی میان جنگ و صلح، میان واقعیت و روایت، تار و مبهم شده است. جنگ شناختی، به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین اشکال جنگ نرم، در تلاش است تا بدون شلیک یک گلوله، ذهن و ادراک جمعی را تسخیر کند. این نوع جنگ که در دهه‌های اخیر به ابزاری کلیدی در روابط بین‌الملل تبدیل شده، بر پایه همین اصل استوار است که پیروزی در میدان نبرد امروز، نه در خاک دشمن بلکه در ذهن او رقم می‌خورد. آمریکا، به عنوان قدرت هژمون جهانی، دهه‌هاست که از این ابزار برای تضعیف و سرنگونی حکومت‌هایی که با منافعش در تضاد قرار دارند، استفاده کرده است. از عراق تا لیبی، از ونزوئلا تا اوکراین، نقش رسانه‌های تحت حمایت غرب در شکل‌دهی به روایت‌های مقاومت و تغییر، انکارناپذیر بوده است. ایران اینترنشنال، به عنوان یکی از پرمخاطب‌ترین رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از ایران، الگوی جالبی برای مطالعه این پدیده محسوب می‌شود.