بارگاه قدس تو، برتـر ز عرش کبریاست
تا خدا دارد خدایی کعبه دل‌های ماست

ای مـــزارت کعبـــۀ دل، تربتت، بیـت‌الحـــرام
تا تـو را – یا فاطمه! – در شهـر قم باشد مقام

ازخراسان می‌دهد هر صبح،خورشیدت سلام
گویــی از قبـــر رضـــا، بــر اهــل قم آید پیام:

هر که چون«میثم»به خاک این حرم صورت بهشت،
روز محشـر می‌شـود واجـب بــرای او بهشت