شرکت روسی RoboAvia از پهپاد انتحاری کلین (Klin) که در ماه‌های اخیر وارد خدمت ارتش روسیه شده است و ویدیوهایی از عملکرد میدانی آن هم منتشر شده بود رونمایی کرد.

بر اساس اسناد منتشر شده توسط وزارت جنگ آمریکا، شرکت TC Technology Solutions LLC مستقر در آلاسکا، قراردادی به ارزش ۲۴ میلیون و ۱۶۷ هزار دلار برای ارائه خدمات فنی در زمینه سامانه ارتباطی Link-16 جنگنده‌های F-15 نیروی هوایی سلطنتی عربستان سعودی دریافت کرده است. این قرارداد در قالب برنامه فروش نظامی خارجی (FMS) به امضا رسیده و اجرای آن تا پایان مارس ۲۰۳۱ در خاک عربستان تکمیل خواهد شد.

سامانه اچ کیو-۹ (هونگ‌چی-۹) سنگ بنای پدافند زمین‌پایه جمهوری خلق چین است که از دهه ۱۹۹۰ تا به امروز توسط شرکت علوم و صنعت هوافضای چین (CASIC) توسعه یافته است. این سامانه از نظر عملکرد استراتژیک با MIM-104 پاتریوت ایالات متحده و سامانه‌های S-300/S-400 روسیه قابل مقایسه است. سامانه مذکور با توجه به مشخصات خود، می‌تواند بخشی از نیاز عملیاتی ایران را نیز مرتفع سازد و از همین حیث مورد توجه ویژه قرار گرفته است.

پهپاد Orbiter-5 محصول شرکت دفاعی آروناتیکس رژیم اسرائیل، یک سامانه‌ هوایی بدون سرنشین تاکتیکی است که با هدف انجام مأموریت‌های چندمنظوره در شرایط پیچیده نظامی طراحی شده است. این پهپاد با بهره‌گیری از ارتباط ماهواره‌ای قابلیت‌هایی فراتر از پهپادهای سبک تاکتیکی ارائه می‌دهد و در عملیات‌های نظامی و امنیتی نقش مؤثری ایفا کرده است.

وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران در اردیبهشت ۱۴۰۴ از موشک بالستیک سوخت جامد قاسم بصیر با برد ۱۲۰۰ کیلومتر رونمایی کرد. مطابق انتظار، همانند دیگر موشک‌هایی که از کاونده بصری استفاده می‌کردند و از پسوند «بصیر» برخوردار بودند (نظیر نصربصیر، ذوالفقاربصیر و…) این موشک نیز به کاونده بصری مجهز شده و این‌گونه در بخش نهایی پرواز خود تا اصابت به هدف، به هیچ‌گونه سامانه ناوبری بیرونی (مانند ناوبری ماهواره‌ای و…) متکی نیست و این مزیت در واقع موشک را نقطه‌زن می‌کند!

پرتو آهنین یا Iron Beam یک سامانهٔ پدافندی انرژی مستقیم در ردهٔ سلاح‌های لیزری با انرژی بالا (HEL) است که برای رهگیری و انهدام طیفی گسترده از تهدیدات هوایی کوتاه‌برد — شامل راکت‌ها، خمپاره‌ها و پهپادها — طراحی شده است. این سامانه به‌دست صنایع دفاعی رافائل و با همکاری وزارت دفاع رژیم اسرائیل و شرکت البیت سیستمز توسعه یافته است. پرتو آهنین با ارائهٔ مفهوم «شلیک نامحدود» و هزینهٔ عملیاتی تنها چند دلار برای هر شلیک، به‌عنوان مکملی حیاتی در معماری چندلایهٔ دفاع موشکی رژیم صهیونیستی عمل می‌کند؛ معماری‌ای که تاکنون بر سامانه‌های پرهزینه‌تری چون گنبد آهنین، فلاخن داوود و پیکان متکی بوده است.

نورثروپ گرومن RQ-4 گلوبال هاوک نوعی هواپیمای بدون سرنشین اطلاعاتی، نظارتی، و شناسایی (ISR) در ارتفاع بالا و با مداومت پروازی طولانی (HALE) است که قادر است در تمام شرایط آب و هوایی، روز یا شب، دیتای جامعی از مناطق جغرافیایی گسترده گردآوری کند. وظیفه اصلی گلوبال هاوک، پشتیبانی از نیروهای رزمی در طیف گسترده‌ای از عملیات‌ها، از جمله شرایط اضطراری، و زمان جنگ یا حتی امدادرسانی در بلایای طبیعی است. حضور مداوم این پهپاد شناسایی اطلاعاتی پیشرفته در آب‌های جنوبی ایران ما را بر این داشت تا به‌صورت تخصصی تر به این پهپاد بپردازیم. برای آشنایی بیشتر با RQ-4 گلوبال هاوک و جانشینش با این مقاله همراه شوید.

با توجه به تحولات منطقه‌ای و افزایش روز افزون تنش‌ها در در سطح منطقه و بین الملل و افزایش حضور نظامی ناتو و آمریکا در منطقه قفقاز، بررسی و تحلیل توان نظامی جمهوری آذربایجان به‌عنوان یکی از بازیگران اصلی منطقه قفقاز بیش از هر زمان دیگری ضروری به نظر می‌رسد. در مقاله پیش رو تلاش شده است تا زوایای مختلف نیروهای مسلح آذربایجان با نگاهی منصفانه مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد.

شرکت آمریکایی Griffon Aerospace از پهپاد جدید خود با نام MQM-172 Arrowhead رونمایی کرد؛ این پهپاد تقریبا دقیقا یک کپی از پهپاد ایرانی شاهد-۱۳۶ است. البته این اولین نسخه آمریکایی کپی شده از شاهد-۱۳۶ نیست. شرکت SpektreWorks نیز چند ماه گذشته نمونه ای از کپی شاهد-۱۳۶ را با عنوان لوکاس عرضه کرده بود.

پهپاد هرمس ۹۰۰ که در نیروی هوایی رژیم اسرائیل با نام کوخاو (Kochav) به‌معنای «ستاره» شناخته می‌شود، یک سامانه‌ چندمنظوره در رده‌ی پهپادهای با ارتفاع پروازی متوسط و مداومت پروازی بلند (MALE) به شمار می‌آید. هرمس-۹۰۰ از جمله نخستین پهپادهای اسرائیلی است که به طور مستند قادر به حمل محموله رزمی است. این پهپاد همچون سایر اعضای خانواده پهپادی هرمس، توسط صنایع البیت سیستمز توسعه یافته است.

صنایع نظامی رافائل رژیم اسرائیل در جریان نمایشگاه هوایی پاریس ۲۰۲۵ از دو نوع پهپاد رهگیر با نام های هانتر ایگل و گوست هانتر رونمایی کرد.

پهپاد ایتان (IAI Eitan) که در نیروی هوایی اسرائیل با نام عبری «استوار» شناخته می‌شود و با عنوان هرون تی‌پی (Heron TP) برای بازار صادرات عرضه شده، حاصل گذار حساب‌شده از تمرکز سنتی بر نظارت تاکتیکی مرزی به سمت فرافکنی قدرت در عمق جغرافیایی است؛ این تغییر از سامانه موفق هرون-۱ به عنوان یک پهپاد ارتفاع متوسط با ماندگاری بالا (MALE) به پهپاد ایتان، به‌عنوان پلتفرمی از کلاس ارتفاع بالا با ماندگاری بالا (HALE) حاصل شده است. وجود چنین پهپادی در نیروی هوایی اسرائیل نشان میدهد که رژیم صهیونیستی از دیرباز به‌دنبال توسعه توانمندی‌هایی برای انجام ماموریت‌های راهبردی بلندبرد بوده است.

دکترین سنتی هوایی که از زمان نظریه‌پردازان اولیه مانند جولیو دوئه و بیلی میچل شکل گرفت، بر مجموعه‌ای از اصول بنیادین استوار بوده است. این اصول، که برای دهه‌ها بنیان ساختار و عملیات نیروهای هوایی بزرگ جهان بوده‌اند، بر این فرض کلیدی بنا شده‌اند که “هر کس آسمان را کنترل کند، عموماً سطح زمین و دریا را نیز کنترل می‌کند”. بر اساس این پارادایم، قدرت هوایی یک نیروی ذاتاً راهبردی و عمدتاً تهاجمی است که هدف اصلی آن کسب “برتری هوایی” به عنوان اولین و ضروری‌ترین گام برای دستیابی به پیروزی در هر جنگی است. این دکترین، موفقیت‌های چشمگیری را در جنگ‌های قرن بیستم، از جنگ جهانی دوم تا عملیات طوفان صحرا، رقم زد و این باور را تثبیت کرد که یک نیروی هوایی قدرتمند می‌تواند با نابود کردن نیروی هوایی دشمن و زیرساخت‌های آن، راه را برای پیروزی نیروهای زمینی و دریایی هموار سازد.

ناو هواپیمابر USS Harry S. Truman هشتمین عضو از کلاس «نیمیتز» در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکاست؛ این شناور به‌عنوان هشتمین نمونه از مجموع ده ناو کلاس نیمیتز، جایگاهی کلیدی در ناوگان هواپیمابرهای آمریکا دارد و از ارکان اصلی توان عملیاتی جهانی این نیرو به شمار می‌رود. همچنین، این ناو نهمین هواپیمابر با پیشران هسته‌ای در تاریخ نیروی دریایی آمریکا محسوب می‌شود که پس از یواس‌اس اینترپرایز (CVN-65) وارد خدمت شد.

بمب جی‌بی‌یو-۵۷ نوعی بمب هدایت‌شونده سنگرشکن غیرهسته‌ای متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده است. این سلاح برای نفوذ به اهداف سخت و مدفون در عمق زمین طراحی شده و قوی‌ترین بمب غیرهسته‌ای سنگرشکن در زرادخانه آمریکا به شمار می‌رود. این بمب در حال حاضر فقط از بمب‌افکن‌های B-2 و B-52 و سپس B-21 قابل پرتاب است.