روابط آمریکا و طالبان که از حمایت محتاطانه و غیر مستقیم در دهۀ ۱۳۷۰ هـ .ش آغاز شد، با وقوع حملات یازدهم سپتامبر، وارد مرحلۀ تقابل نظامی شد و سپس به مسیر مذاکره و مصالحه و اکنون به مسیر تعامل تاکتیکی، مشروط و هدفمند رسیده است. در این روابط، اگرچه طالبان پس از به قدرت رسیدن مجدد در سال ۱۴۰۰ در تلاش برای تعمیق آن بوده است اما آمریکا، تعاملات محدود و مشروط، هم‌زمان با حمایت مالی و انتقاد در برخی حوزه‌ها از حکومت طالبان را دستور کار قرار داده است و شواهد موجود نیز حاکی از تداوم این وضعیت، حداقل در کوتاه‌مدت است. بدیهی است که تلاش طالبان برای تعمیق روابط با آمریکا، اقدام‌های واکنشی چین، ج.ا.ایران، روسیه و … را به دنبال خواهد داشت.

پرواز شناسایی یک پهپاد ناشناس (احتمالا آمریکایی) در آسمان شهر قندهار، پایتخت معنوی گروه طالبان و محل سکونت ملا هبت الله آخوندزاده، رهبر این گروه موجب نگرانی ساکنان این شهر شده است.

طبق گزارش رسانه‌های محلی در شمال افغانستان، ملا فاضل مظلوم، معاون وزیر دفاع طالبان، اخیرا در یک جلسه با ملا راشد، فرمانده امنیتی استان بلخ در ۷ خرداد ماه، به خطر امنیتی استان بدخشان اشاره کرده و خواهان خلع سلاح فوری فرماندهان محلی در استان بدخشان شده است.

در پی تشدید ناامنی‌ها و ادامه حملات تروریستی در ایالت خیبر پختونخوا در غرب پاکستان، کابینه این ایالت به ریاست علی‌ امین گنداپور، سروزیر این ایالت با صدور بیانیه ای خواستار بازنگری فوری دولت فدرال پاکستان در سیاست های اتخاذ شده درباره افغانستان شد.

بر اساس اظهارات مقامات آمریکایی، اقامت موقت بیش از ۱۴ هزار پناهجوی افغان به پایان رسیده است و آمریکا نیز به دلیل شرایط افغانستان از آنها حمایت نخواهد کرد. اکثر این مهاجرین از نظامیان و کارکنان دولت پیشین افغانستان هستند که به دنبال خروج نظامی آمریکا از افغانستان در سال ۱۴۰۰ به آمریکا منتقل شدند.

ملا نیک محمد ملنگ، از فرماندهان پشتون تبار طالبان توسط ملا هبت الله آخندزاده، رهبر این گروه، به سمت فرمانده امنیتی طالبان در استان بدخشان منصوب شد.

در پی عملیات انتحاری یک عامل ناشناس در نزدیکی شعبه بانک کابل در شهر قندوز، پنج نفر جان باخته و شش نفر دیگر زخمی شدند.

به‌تدریج با تشکیل دولت طالبان در سال ۱۴۰۰ هـ .ش و اعمال برخی قوانین نظیر ممنوعیت تحصیل دختران و همچنین نوع حکمرانی و چگونگی ارتباطات این گروه با جامعۀ بین‌الملل، اخبار منتشر شده پیرامون اختلاف‌های درونی طالبان افزایش یافت. کارشناسان حوزه افغانستان در خصوص سطح این اختلاف‌ها اتفاق نظر ندارند؛ برخی این اختلاف‌ها را صرفاً در حوزۀ دیدگاه و بعضاً عملکرد دانسته و بر تبعیت‌پذیری کامل اعضای طالبان از ملا “هبت‌ا… آخندزاده” رهبر طالبان تأکید دارند. برخی دیگر نیز اختلاف‌های مذکور را بنیادی و مبنایی دانسته و معتقدند که در صورت تداوم وضعیت کنونی، اختلاف‌های این گروه در آیندۀ نزدیک منجر به نزاع داخلی می‌شود. نوشتار حاضر تلاشی برای رفع ابهامات ذکر شده پیرامون سطح اختلاف‌های درونی طالبان است. لذا در ادامه، به بررسی سطح اختلاف‌های درونی حکومت طالبان پرداخته می‌شود.

سخنگوی طالبان اظهارات دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا درباره حضور چینی‌ها در پایگاه هوایی بگرام و لزوم انتقال تسلیحات نظامی باقیمانده در افغانستان را رد کرد.

پس از روی کار آمدن طالبان در افغانستان در سال ۱۴۰۰ هـ .ش، پاکستان که بیش از سه دهه از این گروه حمایت و پشتیبانی کرده بود، تلاش‌هایی را برای افزایش وابستگی افغانستانِ تحت تسلط طالبان به خود در حوزه‌های سیاسی، نظامی، امنیتی، اقتصادی و … آغاز کرد. این افزایش وابستگی می‌توانست پاکستان را در راستای تحقق راهبرد گسترش حوزۀ نفوذ خود در افغانستان در رقابت با کشورهای منطقه (به‌ویژه هند) و همچنین رفع نگرانی ایشان در خصوص عدم هماهنگی دولت کابل در موضوعاتی مانند خط دیورند و مدیریت آب‌های جاری از افغانستان به پاکستان، یاری رساند.

پس از حوادث سهمگین و سریع سوریه برخی از احتمال اعزام نیرو از سوی طالبان به سوریه سخن می‌گویند.

در پی انفجار تروریستی در مقر وزارتخانه امور مهاجرین در شهر کابل، خلیل الرحمان حقانی، سرپرست این وزارتخانه و چند تن دیگر کشته شدند.

وزارت دادگستری آمریکا از دستگیری یک جوان افغانستانی به اتهام برنامه‌ریزی برای حمله تروریستی در روز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خبر داد.

یک رسانه هندی در گزارشی مدعی شد حمزه بن لادن، پسر اسامه بن لادن زنده است و در حال احیای قدرت گروه تروریستی القاعده در افغانستان است.

در نتیجه حمله تروریستی عامل انتحاری داعش به منطقه قلعه بختیار واقع در ناحیه ششم کابل، دستکم شش غیرنظامی از جمله یک زن جان باخته و دهها نفر دیگر زخمی شده‌اند.