برنارد لوی چهره مرموزی که در هیاهوی همه پرسی اقلیم کردستان عراق پنهان شد!

با نگاهی گذرا به عمق رخدادهای حساس منطقه به روشنی میتوان حضور برنارد را مشاهده کرد، از افغانستان گرفته تا سودان، از مصر گرفته تا تونس و لیبی، از بوسنی تا اوکراین و … او همه جا حضور دارد !

در اتاق شورشیان ضد معمر قذافی، در کنار احمد شاه مسعود، در کنار رهبر شورشیان سودان جنوبی و… در آخرین حضور مهم خود در منطقه در اقلیم کردستان عراق در روز همه پرسی و دیدار با خاندان بارزانی ها ..

برنارد هنری لوی، خود را یک یهودی پرافتخار معرفی می کند و جدای از بیش از چهل سال کار فکری و عملی که در کتاب های فراوان و مقالات پرشمار مطبوعاتی با موضوعاتی متنوع و به روز نمود یافته است، کارنامه وی را می توان با سه شاخصه اصلی مرور کرد:

۱- مخالفت همه جانبه با مظاهر سیاسی و فقهی اسلام
لوی که در سال ۲۰۱۰ از سوی نشریه اسرائیلی جروزالم پست، چهل و پنجمین چهره پرنفوذ یهودی دنیا معرفی شده و طرفدارانش مدعی هستند بزرگترین متفکر حال حاضر فرانسه است، در یکی از آخرین کتاب هایش یعنی «عصر تاریکی چپ: مقابله با بربریت جدید» نشان داده است که درباره اسلام گرایی چگونه می اندیشد.

منتقدان کتاب بر این باورند که وی در این کتاب تروریسم، اسلام گرایی و ذهنیت عربی را با یکدیگر برابر دانسته است تا ادامه خشونت استعمارگرایانه را در خاورمیانه توجیه کند. به عبارت دیگر، لوی تلاش کرده، مقاومت مردمی در کشورهای تحت استعمار و نفوذ غرب را در خشونت خلاصه کند، آن را غیرعقلانی جلوه دهد و سرکوب آن را ضروری بداند.

لوی که حجاب زنان مسلمان را وسیله ای برای انسانیت زدایی از آنان معرفی کرده، اسلام ایده آل خود را اسلام حاکم در اقلیم کردستان عراق معرفی می کند.

۲- حمایت بی قید و شرط از رژیم اسرائیل
در سال ۱۹۶۷، برنارد هنری لوی نوزده ساله وقتی که از شروع جنگ میان اعراب و رژیم اسرائیل مطلع شد، به سرعت به سفارت این رژیم در پاریس رفت تا برای رفتن به جنگ اعلام آمادگی کند، ولی جنگ شش روزه کمتر از آن به طول انجامید که لوی فرصت رساندن خود به سرزمین های اشغالی را پیدا کند.

۴۳ سال بعد، لوی با اظهار اینکه «هیچ ارتشی را دموکراتیک تر از ارتش اسرائیل نمی شناسد»، نشان داد که همچنان تعهدی ناگسستنی به این رژیم دارد؛ تعهدی که از تصاویر فراوان ملاقاتش با مقامات ارشد این رژیم نیز نمایان است.

۳- حضور ثابت در آشوب های خونبار جهان اسلام
لوی نخستین کتاب مشهورش را در سال ۱۹۷۳ و دو سال پس از تجزیه پاکستان به دو بخش پاکستان و بنگلادش، درباره ملی گرایی در بنگلادش نوشت و از آن روز تاکنون، نه تنها درباره آشوب های جهان اسلام نظر داده و عمل کرده، که در بسیاری از آنها نیز حاضر بوده است.

در میانه دهه آخر قرن بیستم، لوی در بوسنی حاضر بود، سپس از افغانستان سر درآورد و با عبدالرشید دوستم و احمد شاه مسعود دیدار کرد. در دوره تجزیه طلبی در جنوب سودان حاضر بود؛ در سال ۲۰۰۸ و همزمان با درگیری روسیه و گرجستان به حمایت از مهره غرب در گرجستان پرداخت؛ در سال ۲۰۱۱ و با شروع تحولات کشورهای عربی همنشین شورشیان لیبیایی در بنغازی شد و دوست قدیمی خود، نیکولا سارکوزی، رئیس جمهور وقت فرانسه را متقاعد کرد، از دخالت نظامی در لیبی حمایت کند؛ در همین سال، مدتها برای توجیه دخالت نظامی در سوریه و ساقط کردن حکومت این کشور تلاش کرد؛ در سال های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ پیگیر اهداف مخالفان روسیه در اوکراین بود و در سال جاری میلادی، به فیلم سازی برای توجیه نقشه مورد علاقه خود یعنی تجزیه کشورهای منطقه پرداخته است.

منبع