دانش نظامی: نسخه جدید پهپاد انتحاری شاهد-۱۳۶ مجهز به موتور جت

پهپاد شاهد-۱۳۶ با وجود برخورداری از سطح مقطع راداری پایین، به‌دلیل استفاده از موتور ملخی و سرعت پایین، تا حدود نسبتا زیادی زمان مورد نیاز برای شناسایی و اقدام علیه خود را در اختیار سامانه‌های پدافندی دشمن قرار می‌دهد. صدای بالا و خاص موتور پهپاد و سرعت پایین آن موجب رصد دیداری آسانتر پهپاد می گردد.

اما افزایش سرعت پهپاد شاهد-۱۳۶ با موتور میکروتوربوجت، در کنار استفاده از ساختار لانه زنبوری بدنه که این پهپاد را با وجود انبوه شلیک گلوله در برابر سقوط محافظت میکند، درصد موفقیت کلی پهپاد را بهبود خواهد بخشید.

بیشتر بخوانید: دانش نظامی: پهپاد انتحاری شاهد-۱۳۶

با توجه به ویدیو منتشر شده از نسخه جدید پهپاد شاهد-۱۳۶، می‌توان دریافت که حداقل نسخه‌ای از این پهپاد را میتوان با لانچرهای موجود و با استفاده از خودرو پرتاب نمود. استفاده از خودرو برای ایجاد شتاب اولیه مورد نیاز است. البته با استفاده از بوستر راکتی مانند نسخه پایه نیز میتوان نسخه جدید را پرتاب نمود.

همچنین گمانه‌زنی‌هایی از پرتاب این پهپاد توسط جنگنده‌ها وجود دارد. شایان ذکر است با توجه به استفاده از موتور میکروتوربوجت و محدودیت‌های موجود در خصوص ابعاد و میزان حمل سوخت، برد نسخه موتورجت شاهد ۱۳۶ از نسخه موتور ملخی کمتر است. از این رو، درصورت صحت موضوع پرتاب این پهپاد توسط جنگنده‌ها، مشکل کاهش برد نیز حل خواهد شد و برد نسخه موتورجت شاهد-۱۳۶ نیز افزایش قابل توجه خواهد داشت.

بررسی موتورهای موجود درکشور احتمال استفاده از موتور طلوع ۱۰ را بر روی نسخه جدید پهپاد شاهد-۱۳۶ افزایش می‌دهد. تغییر موتور باعث افزایش حدود ۳ کیلوگرمی وزن پهپاد می شود. موتور MD550 وزنی برابر با ۱۷/۵۹ کیلوگرم (۳۸/۸ پوند) و موتور طلوع ۱۰ وزنی برابر با ۲۰ کیلوگرم دارد.
قرار گرفتن موتور میکروتوربوجت در درون بدنه موجب کاهش فضا برای حمل سوخت می گردد. تغییراتی نیز در قسمت فوقانی بدنه برای ایجاد ورودی هوا داده شده که آن نیز موجب افزایش وزن و کاهش امکان حمل سوخت خواهد شد.
نوع سوخت نیز از بنزین به jet-A تغییر کرده که دلیل اصلی آن نوع سوخت مصرفی در موتور جدید است. مجموع تغییرات حدود ۱۰ تا ۲۰ کیلوگرم به وزن پهپاد اضافه خواهد کرد. در نتیجه نسخه جدید وزنی حدود ۲۱۰ تا ۲۲۰ کیلوگرم خواهد داشت.

موتور طلوع ۱۰ با نام مینی توربوجت ۸۹۶ بر روی پهپاد شاهد ۱۹۱ به کار گرفته شده است. پهپاد شاهد ۱۹۱ یک پهپاد بزرگ با طول ۲/۷ متر و فاصله دوبال ۷/۱ متر است. سوخت بالایی توسط این پهپاد حمل میشود و حداکثر وزن برخاست برای آن ۵۰۰ کیلوگرم عنوان شده است. مداومت پروزای ۴/۵ ساعت و بیشترین برد ۱۵۰۰ کیلومتر از دیگر ویژگی های شاهد ۱۹۱ است.

بیشتر بخوانید: دانش نظامی پهپاد شاهد ۱۷۱ (سیمرغ) و خانواده پهپادهای پنهان‌کار شاهد

اما نسخه جدید شاهد-۱۳۶ از حداکثر وزن ۲۲۰ کیلوگرم و ابعاد کوچکتری برخوردار بوده که در نتیجه سوخت کمتری نیز حمل خواهد کرد. وزن کم و نوع طراحی آن موجب افزایش سرعت قابل توجهی در پهپاد خواهد شد.

شاهد ۱۹۱ با حداکثر وزن برخاست ۵۰۰ کیلوگرم به سرعت کروز ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت میرسد. در نتیجه نسخه جدید شاهد-۱۳۶ با وزن ۲۱۰ تا ۲۲۰ کیلوگرم توان رسیدن به سرعت کروز بیش از ۵۰۰ کیلومتر بر ساعت را خواهد داشت.

با توجه به وزن و ابعاد شاهد-۱۳۶ نسبت به شاهد ۱۹۱ احتمالا نسخه جدید شاهد-۱۳۶ توان حمل کمتر از ۵۰ درصد سوخت نسبت به شاهد ۱۹۱ را خواهد داشت. در نتیجه مداومت پروازی نسخه جدید شاهد-۱۳۶ نیز نسبت به مداومت پروزای ۴/۵ ساعتی شاهد ۱۹۱، باید حدود ۲ ساعت باشد. با وجود مداومت پروازی ۲ ساعت و سرعت ۵۰۰ کیلومتر بر ساعت برد ۱۰۰۰ کیلومتر برای نسخه جدید شاهد-۱۳۶ را میتوان تصور نمود.

افزایش سرعت پهپاد و سطح مقطع بسیار پایین آن موجب می‌شود که این پهپاد عملا به نسخه‌ای خطرناک‌تر از نسخه پیشین خود تبدیل شود و سامانه‌های پدافندی که پیش‌تر در رهگیری شاهد-۱۳۶ با مشکل مواجه بودند، در برابر این پهپاد جدید نیز آسیب‌پذیرتر شوند.

مشخصات احتمالی نسخه جدید شاهد-۱۳۶:
نوع: پهپاد انتحاری
کشور سازنده: ایران
رونمایی: ۱۴۰۲ (رونمایی رسمی نشده)
طول: ۲/۷ متر
طول‌بال: ۲/۵ متر
موتور: میکروتوربوجت ۸۹۶ (طلوع ۱۰)
برد: تقریبا ۱۰۰۰ کیلومتر
سرعت: بیش از ۵۰۰ کیلومتر بر ساعت
سرعت برخورد: بیش از ۷۰۰ کیلومتر بر ساعت
سقف پروازی: ۳۰ هزار پا (۹۱۴۴ متر) (معادل شاهد ۱۹۱)
مداومت پروازی: حدود ۲ ساعت
وزن سرجنگی: حدود ۴۰ کیلوگرم
وزن: حدود ۲۱۰ تا ۲۲۰ کیلوگرم