جنایت پاراچنار دارای ابعاد مختلف مذهبی، قومی – قبیله‌ای و سیاسی است که از سوی جریان‌های افراطی مسلح با واکنش‌های مختلفی مواجه شد.

به گزارش پایگاه تحلیلی – خبری «تحولات جهان اسلام» تحریک طالبان پاکستان به عنوان بزرگترین جریان افراطی مسلح در شمال غرب پاکستان واکنشی پیچیده نسبت به کشتار شیعیان در پاراچنار واقع در کرم اجنسی در منطقه خیبرپختنخواه از خود نشان داد.

تحریک طالبان پاکستان که در حملات جریان‌های افراطی در تیرماه ۱۴۰۲ به طور صریح ایفای نقش در حوادث آن سال را نفی کرد، در تحرکات مرداد ماه ۱۴۰۳ واکنشی پیچیده‌تر از خود به نمایش گذاشت.

در بیانیه تحریک طالبان پاکستان به تاریخ ۱۹ تیرماه سال ۱۴۰۲ اینگونه آمده بود که درگیری مسلحانه به نام شیعه و سنی، بار دیگر در پاراچنار در منطقه کرم تشدید شده و برخی از دخالت تحریک طالبان پاکستان در این درگیری یاد کرده‌اند. تحریک طالبان پاکستان در ادامه بیانیه آژانس‌های اطلاعاتی مخفی را در پس این درگیری‌ها تلقی کرده و اظهار داشته بود که تحریک طالبان پاکستان خواهان برقراری صلح واقعی در پاکستان و ایجاد یک جامعه اسلامی با حفظ ارزش های دینی و ملی برای مردم پاکستان می‌باشد.

تحریک طالبان پاکستان در پایان این بیانیه به تشریح موضع خود در قبال‌ این درگیری پرداخته و گفته بود: “تحریک طالبان پاکستان هرگز طرفدار درگیری های فرقه ای، زبانی و نژادی نیست و به هیچ یک از اعضای خود اجازه نمی دهد که در این گونه خصومت ها شرکت کنند. امیدواریم هر دو طرف در پاراچنار از درگیری متقابل دست برداشته و اهداف ظالمانه دولت پاکستان را نقش برآب کنند.”

تحریک طالبان پاکستان در حوادث مرداد ماه ۱۴۰۳ که خشن‎‌تر و خونین‌تر از حوادث تیرماه ۱۴۰۲ بودند، به گونه‌ای دیگر عمل کرد. این سازمان که درگیر ناآرامی‌های شهر بنو و بلوچستان پاکستان و زنده به گور شدن دو تن از عناصر خود در درگیری با ارتش پاکستان بود، پیش از ناآرامی‌های پاراچنار در ۲۲ تیرماه ۱۴۰۳ مصادف با ۶ محرم الحرام ۱۴۴۶ بیانیه‌ای صادر کرد. در این بیانیه اینگونه آمده بود:

چندین روز است که دولت با دادن هشدارهای تهدید آمیز در مناطق مختلف این ترس را در مردم ایجاد کرده که عناصر تحریک طالبان پاکستان قصد حمله در ماه محرم را دارند. تحریک طالبان پاکستان در این بیانیه تأکید کرد که نه تنها در ماه محرم، بلکه در هیچ زمانی، حمله به اماکن عمومی را نه جایز می داند و نه جزو اهداف خود می داند.

تحریک طالبان پاکستان در این بیانیه اضافه کرد: “اهداف ما از قبل مشخص و اعلام شده و شامل هدف قرار دادن هیچ گروه، فرقه و فردی بر اساس اختلافات مذهبی و فکری نمی‌شود. بنابراین، این گونه تهدیدات و اظهارات دروغین منتسب به ما ربطی به ما ندارد، بلکه بخشی از سیاست تفرقه افکنی نهادهای دولتی است”

تحریک طالبان پاکستان در این بیانیه می‌افزاید که اولویت آن‌ها پیکار با آنچه سازمان های تروریستی نظامی و امنیتی اشغال کننده کشور و دشمن با اسلام می‌باشد.

لازم به ذکر است که تحریک طالبان پاکستان پس از حوادث خونین پاراچنار در سال ۱۴۰۳ هیچ بیانیه‌ای صادر نکرد و برخی از گروه‌های مجازی متعلق به هواخواهان ایشان حتی به طرفداری از کشتار شیعیان پرداختند.

برخی کانال‌های محلی مرتبط با کرم اجنسی که خود را هواخواه تحریک طالبان پاکستان می‌دانند، تقابل با شیعیان را گونه‌ای دفاع از تحریک تلقی کردند. در این بین نام نیروهای زینبیون به شدت در این تحرکات تکرار شد و گروه‌های مسلح افراطی را در تحرک خود علیه شیعیان جری تر ساخت.

گفتنی است که تحریک طالبان پاکستان در سال‌های اخیر کمترین عملیات را در منطقه کرم اجنسی به ویژه پاراچنار انجام داده‌است، هرچند در سال‌‌های قبل عملیات‌هایی از سوی تحریک طالبان پاکستان در پاراچنار مخابره شده‌است.

از سوی دیگر داعش هیچ واکنش رسمی‌ای نسبت به حوادث پاراچنار از خود نشان نداد و تنها اظهار نظری دواعش در این باره، پوستری بود که توسط مؤسسه‌ای تحت عنوان ناشر پاکستان صادر شد.

ناشر پاکستان که به نظر می‌رسد بازوی رسانه‌ای اردو زبان ولایت خراسان داعش باشد، پیش از این با پوسترهای تهدید آمیز علیه بازی‌های جهانی کریکت کار خود را آغاز کرده بود. این مؤسسه همچنین پوسترهایی تهدید آمیز علیه المپیک پاریس تولید کرد.

ناشر پاکستان اما اینبار تنها رسانه داعش بود که به مسئله پاراچنار پرداخت و با درج پرچم گروه زینبیون خواستار انتقام از این گروه و مردم شیعه پاراچنار شد.

  • به اشتراک بگذارید:

دیدگاه

  • دیدگاه های شما پس از تایید مجموعه تحلیلی خبری تحــولات جهــان اســلام در سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی توهین، تهمت و افترا باشند منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط باشند منتشر نخواهد شد.