شهادت چمران افغانستان ؛ دکتر سید محمد علیشاه موسوی گردیزی
در حمله انتحاری نماز جمعه مسجد امام زمان(عج) در استان پکتیا شهر گردیز بیشتر از ۴۰ تن شهید و بیش از ۵۰ نفر زخمی شدند. متاسفانه حملات انتحاری و کور علیه مردم غیرنظامی و تجمعات دینی مانند نماز جمعه ها به یکی از حوادث دردناک و همیشگی کشور افغانستان تبدیل شده است. اما موضوعی […]
در حمله انتحاری نماز جمعه مسجد امام زمان(عج) در استان پکتیا شهر گردیز بیشتر از ۴۰ تن شهید و بیش از ۵۰ نفر زخمی شدند.
متاسفانه حملات انتحاری و کور علیه مردم غیرنظامی و تجمعات دینی مانند نماز جمعه ها به یکی از حوادث دردناک و همیشگی کشور افغانستان تبدیل شده است.
اما موضوعی که این حمله انتحاری را از دیگر حملات متمایز میکند، به شهادت رسیدن یکی از چهره های برجسته و مهم افغانستان در این عملیات تروریستی می باشد.
یکی از نمازگزاران و چهره ای شاخص که در حمله تروریستی روز جمعه در مسجد امام زمان(عج) در شهر گردیز به شهادت رسید، دکتر سیدمحمد علیشاه موسوی گردیزی، نویسنده کتاب «از گردیز تا گـوانتانامو» میباشد.
دکتر سید محمد علی شاه موسوی گردیزی، چهل ماه از عمر خود را در زندانهای آمریکاییها در بگرام افغانستان و گوانتاناموی کوبا گذرانده است.
کتاب «از گردیز تا گـوانتانامو» دربردارنده خاطرات وی از زندان گوانتانامو میباشد.
شهید دکتر سید محمد علیشاه موسوی گردیزی
او در سال ۱۳۳۸ در گردیز به دنیا آمد، بعد از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه، در سال ۱۳۵۶ وارد دانشکده پزشکی دانشگاه کابل شد اما بعد از روی کار آمدن حکومت کمونیستی در افغانستان در سال ۱۳۵۸ دانشگاه را رها کرده و به صف مجاهدین زادگاهش پیوست؛ شهری که جهادگران شیعه و سنی با زبانهای متفاوت فارسی و پشتو در کنار هم می جنگیدند.
دکتر موسوی در سالهای نبردش به عنوان فرمانده مجاهدین جبهه مرکزی گردیز، دو بار توسط تیر مستقیم روسها مجروح میشود و تا زمان شهادت گلولههای آن دوران در گردن داشت.
او در سال ۱۳۶۹ خورشیدی به ایران مهاجرت کرد و با بورسیه تحصیلی وارد دانشگاه علوم پزشکی تهران و در سال تحصیلی ۱۳۷۷- ۱۳۷۸ موفق به دریافت دانشنامه دکترای پزشکی خود از این دانشگاه شد.
دکتر محمدعلیشاه در سال ۱۳۸۱ به افغانستان برگشت و با نامزدی در مجلس نمایندگان افغانستان، به نمایندگی از مردم گردیز به مجلس راه یافت. این نمایندهی مردم افغانستان، نیمه شب ۲۲ تیر ۱۳۸۲ خورشیدی به اتهامات واهی در خانهاش دستگیر و به زندان آمریکاییها در بگرام و سپس گوانتانامو انتقال یافت.
وی بعد از آزادی از زندان مخوف گوانتانامو خاطرات خود را در کتابی ۳۶۸ صفحهای با عنوان «حقایق ناگفته از زندان گوانتانامو» در کابل چاپ و منتشر کرد.
لطفا از ما در امر خبررسانی حمایت بفرمایید
[maxbutton id=”1″ ] [maxbutton id=”2″ ] [maxbutton id=”3″ ] [maxbutton id=”4″ ] [maxbutton id=”6″ ]
در مورد ما بیشتر بدانید: صفحه کمک های مردمی
دیدگاه