ارتش سودان در یمن

تجربه‌ی سوریه و عراق و همینطور اوایل درگیری با انصارالله به سعودیها و اماراتیها فهماند که روی تکفیریها نمیتوان حساب کرد. بنابراین آنها برای تکمیل نیروی زمینی ائتلاف خود به دنبال نظامیان سودانی رفتند که تجربه‌ی جنگ ۲۰ ساله ای را در دارفور و جنوب سودان دارند.

اوضاع نابسامان سودان در داخل و خارج، عمرالبشیر را وادار به اتحاد با کشورهایی کرد که او با آنها اختلاف عقیدتی و سیاسی زیادی داشت.
عمر البشیر فکر می‌کرد نابسامانی عمیق سودان که دلایلی از جمله جدایی سودان جنوبی (که جدایی ۷۵ درصد درآمد نفتی را به دنبال داشت)، نارضایتی های اقوام، تحریم های خارجی و… با ائتلاف با عربستان و امارات که کمک های میلیاردی به او خواهند کرد، از بین خواهد رفت.

این اتحاد که با مشارکت در جنگ یمن آغاز شد باعث اختلاف نظر در داخل این کشور شد. شمار زیادی از احزاب سیاسی از حزب الامه تا کنگره سودان و کمونیستها و کنگره مردمی و… مخالفت خود را با شرکت ارتش سودان در این جنگ اعلام کردند.

همانطور که محمدعلی الحوثی در پیام اخیرش اشاره کرد، مقامات سودانی دلیل این حضور بی‌ربط خود در جنگ یمن را دفاع و پاسداری از مقدسات اسلام و حرمین شریفین می‌خوانند که با گذشت چند سال از جنگ، پوچی ادعای آنان واضح تر شده است.

حالا عمر البشیر در اسارت انقلابیون افتاده و ژنرالهای خونریز شورای نظامی سودان با اینکه به دنبال منافع شخصی اند، تلفات سنگین ۸ هزار کشته و زخمی در برابر انصارالله را نمی‌توانند تحمل کنند. چرا که این تلفات منجر به افزایش فشارهای داخلی به آنها شده و آنها راهی جز بیرون کشیدن نیروهای خود از یمن ندارند.

بنا به گفته ژنرال محمد حمدان حمیدتی (نائب رئیس شورای نظامی سودان)، آنها ده هزار نفر از سی هزار نیروی حاضر در یمن را به سودان برگردانده‌اند و به جنگ علیه انصارالله ادامه خواهند داد.

ادامه‌ی این حرکت اشتباه سودانیها ممکن است با حملات موشکی و پهپادی انصارالله نیز مواجه شود. چرا که انصارالله سودان را منبع و مولد نیروی زمینی ائتلاف می‌داند و همانطور که فرودگاهها و پالایشگاههای عربستان و امارات بعنوان منابع اقتصادی ائتلاف، تحت حملات انصارالله قرار گرفتند، توانایی کافی برای اقدام علیه ارتش سرکش سودان نیز وجود دارد.
در صورت ادامه جنگ علیه انصارالله و حضور سودانیها بعنوان ضربه‌گیر ائتلاف، بیشتر شاهد انحطاط سران شورای نظامی سودان خواهیم بود.