تهدید لفظی علیف، آیا جنگ دیگری در راه است؟
گفته های الهام علیف در منطقه خوجاوند، اراضی جنوب شرقی قره باغ کوهستانی و نزدیکی مناطق تحت کنترل نیروهای ارمنی را می‌توان به عنوان یک سیگنال به طرف‌های مقابل تلقی کرد. این سخنان در حالی گفته می‌شود که ارمنستان پس از جنگ ضعیف شده و در بحران سیاسی و قضایی پس از انتخابات مجلس ملی نیز قرار دارد.
سالروز درگیری های تابستانی ۱۴ ژوئیه سال ۲۰۲۰ و تلفات ۱۱ نظامی آذربایجانی از جمله پولاد هاشیم اوف وارد تقویم سیاسی منطقه قفقاز جنوبی شده است. این رویداد را سرآغازی بر عملیات نظامی ۲۷ سپتامبر ائتلاف آذربایجان در قره باغ اشغالی علیه جدایی طلبان ارمنی و ارمنستان می‌دانند. هر چند ۱۰ نوامبر همین سال قرارداد پایان مخاصمه پس از ۴۴ روزه بین ۲ طرف امضا شده ولی اختلافات بر سر اجرای مفاد قرارداد همچنان باقیست.
ژوئیه داغ تابستانی، جنگ برونگان‌ها
ماه ژوئیه (تیر و مرداد) همچنان تنش زاست و باز هم می‌تواند سرآغاز جنگ دیگری تلقی شود. بخصوص اینکه رسانه ها بار دیگر طی هفته گذشته ۳ درگیری میان نیروهای ارمنی و آذری را گزارش کرده اند. نخستین درگیری جمعه ۹ ژوئیه (۱۸ تیر) در مرز بین المللی رایون گده بی آذربایجان و شمال منطقه قره باغ با رایون چنبرک ارمنستان توسط وزارت دفاع آذربایجان گزارش شده و مواضع این نیروها در روستای زمانلی گلوله باران شده است.
این درگیری در نزدیکی منطقه برون گان آرتسواشن ارمنستان (باشکند) در داخل خاک آذربایجان رخ داده است. آرتسواشن با مساحت ۴۰ کیلومتر مربعی طی سال ۱۹۹۲ و پس از آغاز جنگ میان ارمنستان و آذربایجان به اشغال نیروهای آذربایجانی درآمد و ساکنان ارمنی آن به ارمنستان کوچانده شده اند.
دومین درگیری سه شنبه ۲۲ تیر (۱۳ ژوئیه) در شهر شوشا (شوشی) قره باغ کوهستانی (داغلیق قاراباغ-ناگورنو قاراباغ- آرتساخ) و نزدیکی پست صلح‌بانان روسی ثبت شده است. شهر پرمناقشه ای که پیش از آغاز بحران قره باغ کوهستانی تلفیقی از مردمان ارمنی و آذری در آن ساکن بودند. این شهر در سال ۱۹۹۲ با حمله ارمنستان از کنترل آذربایجان خارج شده و تحت تسلط ارمنی‌ها بوده است. شوشا (شوشی) در آخرین روزهای جنگ سال گذشته به تصرف طرف آذری درآمده است.
سومین درگیری نیز چهارشنبه ۲۳ تیر (۱۴ ژوئیه) همزمان با سالروز مرگ هاشیم اوف تبادل آتش در مرزهای شمال غربی نخجوان با ارمنستان و نزدیکی شهرک سدرک این جمهوری خودمختار رخ داد. یک نظامی آذربایجانی زخمی شد و نیروهای ارتش نخجوان آذربایجان به تبادل آتش با طرف ارمنی پرداختند. این منطقه در نزدیکی مرزهای ترکیه و ناحیه برون گان و اشغالی کرکی (تیگراناشن) نخجوان قرار دارد. کرکی در سال ۱۹۹۲ و به اشغال ارمنستان درآمد وساکنان آذری آن کوچانده شدند.
علاوه بر این جمهوری آذربایجان دو ناحیه برون‌گان دیگر در شمال ارمنستان دارد که جزو مناطق اشغالی ۱۹۹۲ هستند. ناحیه های برخوردارلی و سوفولو (بارخوردارلو) رایون قازاخ (قزاق) با وسعت ۲۲ کیلومتر مربع در داخل اراضی رایون تاووش ارمنستان قرار دارند. همچنین ناحیه برون‌گان اسکی پارا بالا (یوخاری اسکی پارا به آذری – ورین ووسکپار به ارمنی) رایون قازاخ نیز در داخل رایون تاووش است.
درگیری یک هفته ای ژوئیه سال گذشته در موقعیت شاهین قاراقیه رایون قازاخ در نزدیکی همین مناطق برون گان رخ داده است. طبق مفاد ترک مخاصمه تمام این مناطق به کشور خود بازگردانده می‌شوند و آوارگان حق دارند به محل سکونت خود بازگردانند.
آذربایجان: زنگزور متعلق به ماست
ایجاد کریدور ارتباطی میان خاک اصلی با مناطق برون گان که در داخل خاک کشورشان نیستند یک چالش بزرگ ژئوپلتیک محسوب می‌شود. چنان که طبق توافقنامه مسکو قرار است کریدور زنگزور میان خاک اصلی آذربایجان و برون گان نخجوان نیز ایجاد شود.
البته تفسیر آذربایجان از این کریدور کمی متفاوت است طوری که علاوه بر یک گذرگاه حمل و نقلی، ادعای ارضی نسبت به بخش‌های جنوبی خاک ارمنستان را رسما مطرح کرده است.
نواحی زنگزور و گوگچه مورد ادعای آذربایجان شامل رایون‌های مغری، کاپان، سیسیان و گوریس است که در دوران اتحاد جماهیر شوروی سابق به ارمنستان واگذار شده اند.
مشت آهنین علیف در قره باغ کوهستانی
رییس جمهور آذربایجان پنجشنبه ۲۴ تیر (۱۵ ژوئیه) در مراسم واگذاری واحدهای مسکونی و خودرو به مجروحان و خانواده های زیان دیده جنگ سال گذشته در شهرک خوجاوند قره باغ کوهستانی (منطقه تحت کنترل آذربایجان) مواضع سیاسی آذربایجان را درباره سیاست ارضی و موضوع آوارگان تشریح کرد.
الهام علیف از لزوم بازگردانی نواحی گوگچه و زنگزور به حاکمیت جمهوری آذربایجان و بازگشت آذریهای ارمنستان (حدود ۳۰۰ هزار آذری ارمنستان از نواحی گوگچه، زنگزور و ایروان طی سال‌های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ توسط ارمنستان کوچانده شده اند که تنش‌های ارمنی- آذری را سبب شده است. این گروه به «یرآذ» معروف هستند و بخشی از تبار خاندان علیف نیز هستند) سخن گفته تا قرارداد دائمی صلح با ارمنستان به امضا برسد.
وی راهکار سیاسی را منطقی ترین گزینه این موضع بیان کرده است. علیف با تاکید بر عزم کشورش برای اجرای این موارد به طرف ارمنی اخطار کرده تا پیش از اقدام نظامی کشورش بندهای پیمان ترک مخاصمه را اجرا کند و ناحیه ساخت کریدور زنگزور را به آذربایجان واگذار کند.
رییس جمهور آذربایجان همچنین با بیان انحلال جمهوری خودمختار قره باغ کوهستانی از تشکیل ناحیه اقتصادی قره باغ کوهستانی خبر داده است. وی تاکید کرده ساکنان این منطقه باید تابعیت آذربایجانی را بپذیرند و یا اینکه برای همیشه به ارمنستان بروند. علیف همچنین گفته چنانچه مقامات ارمنی قره باغ کوهستانی همانند جنگ سال گذشته دست به مقاومت بزنند آنها را با مشت آهنین مثل سگ فراری می‌دهد!
علیف با ارایه آماری از تعداد تجهیزات، کشته ها، زخمی ها و فراریان ارمنستان بر قدرت نظامی ارتش آذربایجان تاکید کرده است. وی گفته که بسیاری از عملیات‌های نظامی را با وجود تعداد زیاد داوطلبان تنها بخاطر کاهش صدمات نیروی انسانی لغو کرده تا تعداد تلفات بالا نرود.
در نقشه بالا وضعیت نظامی، قبل و بعد از آغاز عملیات ارتش آذربایجان در قره باغ نشان داده شده است. ارتش آذربایجان بیشتر از ۵۰ درصد از مناطق اشغالی در جنوب قره باغ را در بازه زمانی ۴۴ روزه از ۲۷ سپتامبر(۶ مهر) تا ۱۰ نوامبر(۲۰ آبان) به کنترل خود در آورد. در ادامه بر اساس توافق صلح صورت گرفته بین آذربایجان و ارمنستان، مناطق آقدام، کلبجر و لاچین به دولت آذربایجان واگذار شد. در حال حاضر نیروهای ارمنی حدود ۵۵ درصد از “ناحیه خودمختار قره باغ کوهستانی” را در کنترل خود دارند.
آیا علیف صلح طلب پیام جنگ می‌فرستد؟
گفته های الهام علیف در منطقه خوجاوند، اراضی جنوب شرقی قره باغ کوهستانی و نزدیکی مناطق تحت کنترل نیروهای ارمنی را می‌توان به عنوان یک سیگنال به طرف‌های مقابل تلقی کرد. این سخنان در حالی گفته می‌شود که ارمنستان پس از جنگ ضعیف شده و در بحران سیاسی و قضایی پس از انتخابات مجلس ملی نیز قرار دارد. گزینه جنگ دیگری میان آذربایجان و ارمنستان چندان بعید نیست و بار دیگر می‌تواند اتفاق بیفتد.
منطقه قفقاز با تراکم ۸۰ قوم و ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیان و زرتشتیان یکی از مناطق پر تنش نظامی و امنیتی جهان به شمار می‌رود. این بی نظمی ژئوپلتیکی در نتیجه ایجاد دولت‌های کوچک قومی در جایی است که اقوام به صورت درهم تنیده زندگی میکنند.
دیدگاه
سلام.رژیم باکو،خاک قره باغ رو بهونه برای رسیدن به اهداف خود قرار داد! هرچند که اینها تصور میکن! نقشه هایی خودشان است! اما در حقیقت نقش ها بزرگ تر از خودشان یعنی غربی ها و اسرائیل و رژیم هم پیمان چون ترکیه است .
هدف از این نقشه بزرگ(!) مثل همیشه ایران است. پرورش یک حکومت لائیک و بی دین قدرتمند! است! به نظرم حتا به نقشه خیالی که در ذهن دارند! هم خود را محدود نمی کنند! بیشتر از این ها خواهد بود! قطعا بیشترشش هم در ایران خواهد بود! قطعا برای انها انواع اقسام بهونه را جور خواهد کرد! …
اگر ارمنستان مناطق بین نخجوان تا اذربایجان را بدهد! مطمعا باشد،اذربایجان به همان میزان بسنده نخواهد کرد! .. و بازهم جلوتر خواهد امد! .. هرچند ارمنستان در گذشته خود یکی از عاملین این بحران بوده! اما امروز در مقابل ارتشی قرار گرفته! که جزء ارتش اسلام و با خداها و با ایمان ها نمی تواند در مقابلش ایستادگی کنند! (ارتش ترکیبی،از تکفیری ها!اسرائیلی ها! امریکایی ها! لائیک ها! نژادگراها و باقی تفکرات پوسیده)
کشور ما باید بدانند بعد از اشغال مناطقی از ارمنستان،نوبت ما خواهد بود!.. و اگر در این زمینه سکوت کند! انها مقصر در اینده خواهند بود(هرچند دفعه قبل! با اینکه دولت منفعلی داشتیم! اما با این وجود بسیار عالی عمل کردند و ارتش به لب مرز بردن و تهدید کردن اگر تغییرات ژئوپلتیک بدید! تحمل نخواهیم کرد! اگر تهدید نکرده بودن! قطعا میرفتن جلو ..!)
از روزهای اول این جنگ،مشخص شد،هدف نهایی این افراد چی هست! و چه برنامه رو دنبال میکن!. لازم که دولت اینده،بشدت مواظب رژیم باکو باشه. این افراد این همه ثروتمند و قدرت و تجهیزات .. رو جمع نکردن! صرفا برای کارها صلح آمیز. اونم افرادی که دارن در داخل کشور اونطر زشت مراسم ها و مسائل مذهبی و مساجد رو تخریب میکنند.! مطمعا دستشون برسه،با کل کره زمین همین کار رو میکن! .. چرا کافر و منافق. ویژیگشون همینه.. در کینه و عقده و رذلات ها اخلاقی زیاید به سر می برند و با خدا مبارزه میکن..
جنگ باطل با باطل
زنگه‌زور قبل از این که زنگه‌زور باشد،سیونیک بوده.
البته،طرفدار هیچ یک از طرفین نیستم ولی این یک واقعیت است.