شهید عباس دوران

صدام حسین پیش از جنگ و در اجلاس سران عدم تعهد در هاوانا، میزبانی بغداد را برای اجلاس بعدی گرفته بود تا ژست یک صلح طلب را به نمایش بگذارد. او با ترسو خواندن خلبانان ایرانی گفته بود: «هیچ خلبان ایرانی جرأت نزدیک شدن به آسمان بغداد برای برهم زدن اجلاس را ندارد.» در ۳۰ تیر ۱۳۶۱ شش خلبان نیروی هوایی با سه فروند جنگنده برای این عملیات آماده شدند که یکی از آنها شهید عباس دوران بود. دوران پیش از این حدود ۱۲۰ ماموریت بمباران هوایی موفق از جمله عملیات مروارید که منجر به انهدام اسکله‌های الامیه و البکر شد، را در کارنامه خود داشت.

هدف آنها در عملیات بغداد، ‏بمباران پالایشگاه الدوره، نیروگاه اتمی بغداد، پایگاه الرشید و ساختمان هتل اجلاس عدم تعهد بود. در جریان مراحل پایانی عملیات، جنگنده شهید دوران مورد اصابت چندین گلوله ضدهوایی قرار می‌گیرد. در این هنگام منصور کاظمیان خلبان کابین عقب (احتمالا به دلیل رسیدن آتش به صندلی) به صورت خودکار به بیرون پرتاب می‌شود. اما عباس دوران با صرف نظر کردن از خروج اضطراری، جنگنده فانتوم صدمه دیده خود را که در آتش می‌سوخت، با هدف ناامن جلوه دادن شهر بغداد به ساختمان هتل محل برگزاری هفتمین دوره اجلاس سران جنبش غیر متعهدها کوبید و مانع از برگزاری اجلاس در بغداد شد. پیکر این شهید افسانه‌ای پس از ۲۰ سال در تیرماه ۱۳۸۱ به میهن منتقل و در زادگاهش شهر شیراز دفن شد.