نتانیاهو و تشکیلات خودگردان فلسطین

تضعیف وابستگی دولت به برآوردهای تشکیلات امنیتی به خودی خود یک هدف نیست، بلکه هدف قرار دادن مستقیم مردم و تشکیلات خودگردان فلسطین و همراه با آن، هماهنگی امنیتی بر اساس توجیهات رهبران مذهبی صهیونیست می‌باشد. آن‌ها در داخل به کودتای قضایی می‌پردازند تا هرگونه مانع رویه‌ای یا اساسی برای اجرای اهداف خود را حذف کنند. رژیم در بحران‌های خود دست و پنجه نرم می‌کند و در آینده قابل پیش‌بینی، راهی برای خروج از آن وجود ندارد. بر اساس ارزیابی‌های ارتش، راهبرد مدیریت درگیری اهداف خود را به پایان رسانده است و این اعتقاد وجود دارد که گزینه نظامی و امنیتی به تنهایی نمی‌تواند بیش از این موثر واقع شود.

موافقت کابینه نتانیاهو با طرح تقویت تشکیلات خودگردان فلسطین

کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی اقداماتی را برای جلوگیری از فروپاشی تشکیلات خودگردان فلسطین تصویب کرد و در ازای آن، تشکیلات خودگردان آنچه را که «فعالیت‌های خود علیه رژیم در عرصه بین‌المللی» توصیف کرد، متوقف کرد.
در بیانیه‌ای که از سوی دفتر رسانه‌ای حکومت اشغالگر منتشر شده، آمده است: «شورای کوچک وزارتی امور امنیت شامل هشت وزیر از اعضای کابینه نتانیاهو موافق این طرح بودند، تنها یک وزیر (ایتامار بن گویر) مخالف این طرح بود و یک وزیر دیگر (اسموتریچ) به آن رای ممتنع داد و تصمیم گرفت تا قطعنامه پیشنهادی ارائه شده به آن را تصویب کند».

بیانیه منتشر شده

در این بیانیه همچنین آمده است: “اسرائیل برای جلوگیری از فروپاشی تشکیلات خودگردان فلسطین تلاش خواهد کرد، همچنین در صورت عدم تغییر در ارزیابی‌ها، اسرائیل برای جلوگیری از فروپاشی تشکیلات خودگردان فلسطین تقاضا دارد، تشکیلات خودگردان فلسطین فعالیت‌های خود علیه اسرائیل را در مجامع قضایی و سیاسی بین‌المللی متوقف کند. تشکیلات خودگردان فلسطین باید اخبار و انتقادهای تحریک کننده علیه صهیونیست‌ها را در رسانه‌ها متوقف و متون ضد اسرائیلی را از برنامه‌های آموزشی حذف کند، پرداخت هزینه به خانواده‌های گروه‌های مقاومت را متوقف کند و ساخت و سازهای غیرقانونی در منطقه C را متوقف کند.”

مقامات صهیونیستی ساخت و ساز یا احیای اراضی در «منطقه C» را بدون مجوز ممنوع می‌کنند که بر اساس آنچه فلسطینی‌ها و گزارش‌های حقوق بشر بین‌المللی می‌گویند این امر تقریباً غیرممکن است. توافقنامه «اسلو (۱۹۹۳)» ، اراضی کرانه باختری را به ۳ منطقه طبقه‌بندی کرد: «الف» مشمول کنترل کامل فلسطین، «ب» مشمول امنیت، کنترل مدنی و اداری اسرائیل و «ج» مشمول مدنی، اداری اسرائیل و کنترل امنیتی، با مساحتی که حدود ۶۰ درصد از کرانه باختری تخمین زده می‌شود.
روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» نوشت که «یوآو گالانت»، وزیر جنگ رژیم با حمایت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم در جلسه کابینه پیشنهادهایی برای اعطای تسهیلات به تشکیلات خودگردان فلسطین ارائه خواهد داد، که برخی از تسهیلات مذکور عبارتند از:

۱- ایجاد منطقه صنعتی جدید
۲- کسر مالیات
۳- بازگرداندن مجوزهای VIP به رهبران ارشد تشکیلات خودگردان
۴- طرحی برای تقویت تشکیلات خودگردان فلسطین
۵- تمدید ساعت کاری در گذرگاه «النبی»
به‌نقل از «میخائیل میلیشتاین»، سرمقاله نویس «یدیعوت آحارانوت»، نشست‌ها و بررسی‌های صورت گرفته در رژیم تقریباً چالش راهبردی موجود در پس خطرات جاری را لحاظ قرار نمی‌دهد که در راس آن‌ها ضعیف شدن روز افزون تشکیلات خودگردان در مقابل قدرت روز افزون حماس است؛ گروهی که در حال سبک و سنگین کردن موعد تثبیت قدرت خود در مناطق کرانه باختری است.

دیدگاه نتانیاهو به تشکیلات خودگردان
رویکرد نتانیاهو به تشکیلات خودگردان به قبل و بعد از سخنرانی دانشگاه «بار ایلان» سال ۲۰۰۹ تقسیم می‌شود. اهمیت این سخنرانی از آن جایی است که بنیامین نتانیاهو برای اولین بار اعلام کرد که با مسئله‌ای با عنوان «دو کشوری » موافق است. نتانیاهو علی‌رغم اعلام موافقت با راهکار دوکشوری، در طول ۱۵ سال گذشته اقدامات زیادی علیه این راهکار انجام داده است!

باید دید که آیا بنیامین نتانیاهو همچنان از راه حل دو کشوری برای درگیری با فلسطینی ها حمایت می‌کند و آیا اصلاً از آن حمایت می‌کند؟
نتانیاهو تاکید کرد که سیاست رژیم در قبال فلسطین بیشتر به معنای جلوگیری از تشکیل یک کشور فلسطینی است که دولت اشغالگر را با جدی‌ترین خطرات تهدید می کند. نتانیاهو سیاست خود را بر دو پایه بنا می کند:
۱-عدم ورود به مذاکرات اساسی با فلسطینی‌ها
۲-تقویت کنترل بر سرزمینهای اشغالی از طریق گسترش شـهرک سازی

نتانیاهو بعد از چالش اول که ایران و پرونده هسته‌ای آن است، چالش دومی را پیش روی دولت قبلی دانست که موفق به غلبه بر آن نخواهد شد و آن جلوگیری از تشکیل کشور فلسطین در کنار رژیم صهیونیستی است. چندین واقعیت ثابت می‌کند که نتانیاهو یکی از حامیان «اسرائیل بزرگ» است که با تشکیل کشور فلسطین مخالف است و هیچ مشکلی با عدم اعلام این موضوع بدون اعلام قصد خود برای الحاق اکثریت کرانه باختری ندارد.

اقدامات در دوره نتانیاهو علیه راهکار دوکشور
۱-شهرک‌سازی در خاک کرانه باختری
۲- نقض مکرر قلمرو تشکیلات خودگردان و انجام عملیات یک جانبه در کرانه باختری
۳- جلوگیری از بازگشت فلسطینی‌های آواره

از سوی دیگر باید دیدگاه نتانیاهو درباره تشکیلات خودگردان را برسی کرد تا علت تنش‌های به وجود آمده روشن شود. بر اساس چهار گزاره دیدگاه نتانیاهو به تشکیلات خودگردان عبارت اند از؛
۱-مسائل امنیتی
۲-اقـتـصاد
۳-دوران پس از محمود عباس
۴-انگیزه های دولت خواهانه

حوزه امنیت
در حوزه امنیتی، بنیامین نتانیاهو خواستار تداوم کارآمدی تشکیلات خودگردان در مقابله با تهدیدات امنیتی است زیرا فعالیت های تشکیلات خود گردان را به نفع رژیم قلمداد میکند، زیرا ضعیف‌شدن یا از بین رفتن تشکیلات خودگردان منجر به سر ریز کردن بحران‌های امنیتی از کرانه باختری به رژیم می‌شود.

حوزه اقتصاد
در زمینه اقتصاد هم نتانیاهو خواستار تداوم حیات اقتصادی تشکیلات و کمک به آن برای جلوگیری از بروز بحران در کرانه باختری است. به همین علت باوجود اختلافات موجود میان رژیم و تشکیلات خودگردان، هیچ گاه شاهد بحران‌هایی نظیر عدم جمع‌آوری زباله‌ها (مشابه لبنان) در کرانه باختری نیستیم.

دوران پساعباس
مسئله بعدی که به ویژه در سال‌های اخیر بروز کرد، بحران جانشینی «ابومازن» در تشکیلات خودگردان است. محمود عباس ۸۷ ساله به آخرین روزهای عمر سیاسی خود نزدیک می شود و در درون تشکیلات دیدگاه واحدی درباره جانشین او وجود ندارد. این امر احتمال بروز انشعاب پس از ابومازن را تشدید کرده است. در این باره یکی از آثار موسسه مطالعات امنیت ملی رژیم با عنوان «روز پس از عباس» است.

نهایتاً اصلی‌ترین نقطه تقابل نتانیاهو و تشکیلات خودگردان عبارت از انگیزه‌های این تشکیلات برای تبدیل شدن به دولت مستقل فلسطین و خارج شدن از زیر نظارت شدید رژیم اسـت.