ترکیه و سوریه به کجا می رسند؟
در هفته های اخیر که شهرهای مهمی در استان های حلب و ادلب بعد از نبردهای سخت آزاد شد، امیدها برای خاتمه فتنه ۹ ساله در سوریه افزایش یافت اما یک دولت تمایلی ندارد تا جنگ در کشور همسایه اش تمام شود.
اردوغان در هفته های اخیر از گروهک های وهابی و سلفی که سالهاست موجب ویرانی و کشتار در سوریه شده اند حمایت شدید و بی سابقه ای کرده است تا جایی که برخی ناظران سیاسی احتمال جنگ میان دو کشور را مطرح کرده اند. به راستی چرا ترکیه از گروهک های وهابی این چنین پرهزینه حمایت میکند در حالیکه آنها ضمن از بین بردن اقتصاد سوریه در حال عقب نشینی و اضمحلال هستند؟
واقعیت این است که اردوغان به جای آنکه به فکر آباد کردن ترکیه و ایجاد همزیستی میان ترکها، عربها و … در منطقه باشد سعی دارد یک امپراطور باشد ولی اگر کمی بیاندیشد می تواند حقایق را درک کند به ویژه دوستان و دشمنانش قبل و بعد از کودتای آمریکایی گولن. اگر ترکیه حمایت از گروهک های آدمکش را کنار بگذارد می تواند به آینده همکاری با شرکایی مانند ایران و روسیه و حتی بازگشت به بازار سوریه امیدوار باشد. علاوه براینکه می تواند با تمرکز بر تقویت دولت وفاق در لیبی که با آن پیمان اتحاد بسته اما این روزها در وضعیت سقوط قرار دارد از منابع نفتی آن کشور بهره مند شود. ولی آنچه اردوغان در روزهای اخیر انجام می دهد برای مردم ترکیه بسیار تاسف بار است چرا که مادران ترک این روزها جنازه پسرانی را تحویل می گیرند که نمی دانند به راستی در حمایت از کدام منافع کشورشان کشته شده اند؛ با استمرار این وضعیت جان سربازان ترکیه در سوریه به خطر بیشتری خواهد افتاد آن هم برای حمایت از گروه القاعده که به راحتی کشتن پشته، سر آدم می برند. با این وضعیت حزب عدالت و توسعه موقعیت خوبی برای رقبایش در انتخابات آینده فراهم کرده است.
آنکارا از مشتعل کردن بیشتر آتش فتنه در سوریه خود را با شرکای اقتصادی اش دشمن می کند و این نکته ای است که زیان بسیاری به همراه دارد. در صورت تبدیل تنش به جنگ میان ترکیه و سوریه، قطعا ایران و روسیه که از دمشق در جنگ علیه تروریسم حمایت کردند ساکت نمی نشینند تا تروریسم که در آستانه نابودی است دوباره سر بلند کند. اردوغان نباید فراموش کند که ایران و روسیه با جدیت کودتای یاران گولن را در ترکیه ناکام کردند.
برای همگرایی فرصت هست
ترکیه با ایران مشترکات بسیاری دارد. دو کشور با فتنه انگیزی دولت سعودی و امارات به شدت مقابله می کنند؛ آنها در حمله به یمن علیه انصارالله که دوست ایران است می جنگند و در لیبی با دولت وفاق که متحد ترکیه است. هر دو کشور از دولت مادورو در کاراکاس و حماس در غزه حمایت می کنند. دو کشور تجارت ترجیحی دارند و می دانیم که تجارت اصل اقتصاد ترکیه را شکل می دهد. این در حالیست که ترکیه با بیشتر کشورهای منطقه روابط خوبی ندارد.
ترکیه بعد از کودتای سال ۱۳۹۵ مزه دسیسه های آمریکایی را چشیده و تهدید به تحریم را هم تجربه کرده است. تهران و آنکارا دشمن مشترکی دارند موسوم به فتح الله گولن که منادی اسلام آمریکایی است و به اندازه ای که با ایران دشمن است سعی کرد تا علیه دولت اردوغان در سال ۱۳۹۵ کودتا کند.
ترکیه بعد از بسته شدن پرونده عضویت در اتحادیه اروپا و حمایتی که آمریکا از کودتای گولن کرد دشمنی با روسیه را به همکاری تبدیل کرد. این روند موجب شد تا بر خلاف مرامنامه ناتو اقدام به خرید سامانه ضد موشک اس ۴۰۰ از روسیه کند آن هم به قیمت اخراج از پروژه اف ۳۵ آمریکا.
از طرف دیگر ترکیه بر خلاف خواست آمریکا توانست خود را به چهارراه انرژی در شرق اروپا تبدیل کند؛ خط لوله انتقال گاز روسیه به شرق اروپا از مسیر ترکیه موسوم به (ترک استریم) هم آرزوی آنکارا را تحقیق بخشید هم روسیه را از تنگنای وابستگی به خاک اوکراین برای صدور گاز به اروپا نجات داد. این اقدام اردوغان هم دهن کجی به هشدارهای واشنگتن بود.
در حال حاضر آنکارا می داند که نمی تواند روی کشوری قوی برای جنگ تمام عیار در سوریه حساب کند؛ نه حمایت ناتو را در حمله به سوریه خواهد داشت و نه آمریکا حاضر است بخاطر ۵ هزار کیلومتر مربع یا بیشتر خاک شمال سوریه خطر جنگ جهانی با روسیه و ایران را قبول کند.
ترکیه در صورت همگرایی منطقه ای می تواند به منافع بیشتری در همکاری با ایران، عراق و روسیه برسد حال آنکه با پافشاری بر راهبرد واگرایی جز خسارت برای مردم ترک هیچ ارمغانی نخواهد داشت. قطعا ایران و روسیه به دلیل رقابت راهبردی با آمریکا دوست دارند ترکیه در کنارشان باشد نه آنکه به چنان دولت ضعیفی تبدیل شود که آمریکا بتواند آن را بازی دهد.
آنچه اردوغان از دست می دهد
اصرار اردوغان در استمرار جنگ در سوریه موجب تضعیف بیشتر ترکیه، کاهش روابط آن کشور با شرکای اقتصادیش و نیز تحمیل هزنیه های جانی و مالی سنگین به مردمش می شود.
تصور طراحان سازمان اطلاعات ترکیه (میت) این بود که منطقه سراسر شمال استان حلب و حسکه ضمیمه خاک ترکیه شود؛ دقیقا همان کاری که با استان اسکندرون سوریه سالها قبل کرده بودند. استانی که در ترکیه به آن هاتای گفته می شود اما مردمش سوری های عرب هستند.
دقیقا به همین دلیل اردوغان نمی خواهد تا مناطقی از استان حلب و ادلب که در اختیار آدمکش های القاعده است آزاد شود چرا که مرحله بعد ارتش سوریه شهرهای الباب، عفرین، اعزاز، جرابلس و راس العین را آزاد خواهد کرد. دستکم آنکارا تمایل دارد این منطقه مانند استخوان لای زخم بحران سوریه باقی بماند تا از آن مانند اهرم فشار علیه دولت دمشق استفاده کند. حال آنکه ارتش سوریه در وضعیت است که می تواند همه مناطق اشغالی را آزاد کند حتی سرزمین هایی که آمریکا در شرق فرات و تنف و اسرائیل از جولان اشغال کرده اند.
آنچه روسها را وادار می کند برای ریشه کنی گروهکهای وهابی القاعده در سوریه سخت از دمشق حمایت کنند این است که نمی پذیرند کانون بحران همچنان در نزدیکی مرزهایشان باقی باشد. بحران چچن در دهه ۱۹۹۰ تنها به جدا شدن آن جمهوری از روسیه منجر نشد. وهابی ها با پول دولت سعودی و امارات تلاش کردند تا به سایر استان های قفقاز هم یورش ببرند و داغستان و اینگوش هم به خون آغشته شد. ازاینرو مسکو می داند یک بار برای همیشه باید ریشه وهابیت مسلح را در منطقه غرب آسیا بکند تا بتواند به آرامش برسد. این مساله به دلیل حضور در جنگ سوریه برای روسیه وضعیت مرگ و زندگی دارد. همان شرایطی که آمریکا حاضر نشد ریسک شکست را بپذیرد و به سرعت از مقابل ارتش ترکیه در شمال استان حسکه گریخت.
سوریه در نقطه عطف تاریخی
سوری ها دیگر چیزی ندارند که از دست بدهند کشورشان ویران شده و مردمشان انواع درد و رنج جانسوز را تحمل کرده اند. با حمله سراسری ترکیه به خاک شان دقیقا هیچ چیزی عوض نمی شود اما فرصتی برای گرفتن انتقام ایجاد می شود. هیچ کس در سوریه حتی آنان که به ترکیه فرار کردند و رفتار بد ارتش ترکیه را دیده و تلاش کردند به اروپا بگریزند می دانند که ترکیه با آنها چه بد کرده است.
از طرف دیگر شرایط اقتصادی سوریه این هشدار را واضح نشان میدهد که جنگ باید با ریشه کنی بیماری وهابیت تمام شود و الا سوریه با بحران شماره دو که همان طوفان اقتصاد بد است مواجه می شود. آن هم به زودی.
پس ارتش سوریه فرصت اندکی دارد تا سراسر استان های حلب، ادلب و شرق سوریه را آزاد کند و زمینه برای بازسازی و اشتغال فراهم شود.
سوریه ویران شده و اگر به اسرائیل که این روزها از پس حماس و حتی جهاد اسلامی هم بر نمی آید حمله کند ضمن آنکه می تواند جولان را آزاد کند به دوستان غربی تلاویو می فهماند که باید غرامت این شکست را بدهند و هزینه ویران کردن سوریه را به وسیله بازسازی رایگان آن تامین کنند و الا تا می توان جنگ را به عمق فلسطین کشاند.
اکنون نه تنها باید همه سوریه از دست وهابیت مورد حمایت اردوغان خارج شود بلکه بهترین زمان برای بازپس گیری جولان است تا دیگر کشورها تحریم اقتصادی این کشور را تبدیل به رقابت برای سرمایه گذاری در سوریه کنند.
اردوغان از مسیر همگرایی با ایران، روسیه و دوستان آن دو به منافع می رسد بسیار ارزشمند اما با اصرار بر مسیر واگرایی تنها به کشورش آسیب می زند.
دیدگاه
پرهام برادر پرهام!!!!
ناموسا سوریه به ترکیه و اسرائیل (مجعول) همزمان حمله کرده و سپس فتح الفتوح هم کند؟!
لابد روسیه هم مثل ادلب عقبه اسرائیل در جولان را بمباران کند!! یا سوریه بدون اجازه پوتین به اسرائیل چپ نگاه کند؟!
سوریه در اوج قدرت نظامی فقط موفق به از دست دادن یکسری ازمناطق شده ، بعد الان برود از دست داده های گذشته خود را نیز جبران کند؟!
یاد مواقعی می افتم که نویسنده یک فیلم به قیمت از دست رفتن روابط منطقی میخواد پایان دلخواه رو رقم بزنه!!
واقعیت محض موجود در میدان : سوریه یه دولت بدبخت مفلوک داره که یه کشور ثالث به جاش توافق میکنه (تام الاختیار) ، اون دولت (بشار اسد!!) اگرچه قلب پاک و روح آزادی خواهی داره ولی توان اعمالش رو با یه مشت الدنگ (الجیش العربی السوری حکایت الهزم الحاسم!!) نداره، ۲ تا بازیگر متوسط به نام ایران و حزب الله وجود دارن که ابدا تنشون برای مبارزه مستقیم نمیخواره ( اگه بزن بودن سر خط قرمز های خودشون میزدن) ، یک قدرت بزرگ پفیوز به نام روسیه که سوریه آخرین کارتشه و نمیخواد از دستش بده ( البته که برای از دست ندادنش کشیدن افسارش کافیه ، نیاز نیست با کسی وارد جنگ بشه)
برای آقا محمد خان نجفی چند توصیه به یمن گلایه دارم ،اولااردوغان نه بفکر کشور گشاییست ونه مثل بعضیها خودنمایی ،اسد وپدرش که موسسین پ ک ک وآسالا هستند،ودرواقع جنگی که امروز ترکیه ۳۵سال ازآن رنج میبرد میراث خانواده اسد از سال۱۹۸۴ مباشد که حتی تا سر حد جنگ آمدند وسلیمان دمیرل ارتش ترکیه را در مرز جمع کرده وآماده نابودی حافط اسد بود که دقیقا در لحظه آخر اسد تسلیم وعبدااله اوجالان را اخراج وعهدنامه آدانا را با ترکیه بست ،که طبق عهدنامه آدانا ترکیه هر وقت ازطرف گروهکهای تروریستی احساس خطر کند بدون نیاز به اجازه کسی می تواند وارد سوریه شود که اینرا روسها هم قبول دارند. لذا اسد از سر عناد وتوصیه بعضی دوستان بد تر از دشمنش برای گروهای تجزیه طلب کردی ،« که تا آنروز آنهارا بعنوان هموطن هم قبول نداشت وبریشان شناسنامه هم نداده بود ومیگفت اینها بعد جدایی سوریه از ترکیه درجنگ جهانی اول جهت کارهای قاچاق وخلاف درنوار مرزی جمع شده اند ومهمان ناخوانده هستند وباید برگردند به عراق وکوهها قندیل که از اونجا آمده اند وحتی حالاهم درقوانین سوری کردهها را سوری نمیدانند،» ولی
چه ربطی داره عمو
جولان چند متر بیشتر نیست و گرفتنش هم کار سختی نیست
اسراییل فقط میتونه سوریه را تخریب کنه که هست
نیازی هم به جنگ با ترکیه نیست
تازه با شکست دادن اسراییلی که از پس حماس تو غزه فسقلی بر نمیاد ترکیه هم غلاف میکنه
آسالا ارمنی بود و از ارامنه ترکیه تشکیل می شد مورد حمایت فرانسه در پاریس هم دفتر داشت به حافظ اسد هم مربوط نبود چه رسد به بشار
پون آذری زبانی نباید هر جیزی را در حمایت از ترکیه قبول کنی و بنویسی
همچنین مجددا و موکدا!!
اسرائیل از پس هیچ کس بر نمیاد، پس فقط ما کتک خورمون ملسه؟؟
خریت اردوغان در اخر باعث تجزیه ترکیه میشه یعنی همون چیزی که امریکا ، اسراییل و عربستان میخوان
چقدر‌شما‌ادم‌خوش‌خیالی‌هستین که‌فکر‌میکنین‌‌اردوغان‌این‌چیزها‌رو میفهمد فقط‌این‌اتش‌بس‌به‌اون‌وتروریستهاش‌که داشتن‌نابود میشدند‌‌این‌فرصت‌وداد‌‌که‌با‌ارسال‌تجهیزات ونیرو دوباره‌درنبردهایه‌بعدی‌تلفات‌وضربات بیشتر‌به‌ارتش‌سوریه‌ونیروهایه‌مقاومت بزنن‌واینکه‌یا‌ایران‌ومحور‌مقاومت‌باید‌یا‌به‌طور‌کامل از‌سوریه‌خارج‌بشن‌یا‌با‌تمام‌قدرت‌با‌تروریستها وارتش‌اردوغان‌وارد‌یک‌نبرد‌تمام‌عیار‌تا پیروزی وسلام
دوست عزیز با تشکر از مطلب به نسبت طولانی شما چند نکته را خوب می‌بینم که در خصوص موضوع ارتباط با ترکیه اردوغانی (یعنی با حاکمان فعلی این کشور) اشاره نمایم: خانم پروین اعتصامی در بیانی زیبا از زبان مست لایقعل می‌سرایند که «کار دین کار درهم و دینار نیست» بله دینداری را با سیاست بازی هم راهی نیست، چون شیعه آل علی (ع) اساسا نباید به رسم پیشوایانش اهل سیاست بازی باشد. چنان‌که مکرر در زیارت عاشورا می‌خوانیم سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم و ولی لمن والاکم و عدو لمن عاداکم الی یوم القیامه! این بیان شعار نیست، مرام است یعنی آنکه هیچگاه میان ما با دشمنان قسم خورده آل علی (ع) صلحی نیست. اکنون و در روزگار ما پیشوای ناصبین و منافقین اردوغان پلید و جماعت خبیث اخوان المنافقین هستند که دستشان تا مرفق به خون مسلمین از شیعه و سنی گرفته تا مسیحی و ایزدی و از عرب و کرد گرفته تا ایرانی و افغان آلوده است. قطعا خوب می‌دانید که بانی تمام جنگ‌ها و کشتارها در منطقه ما از روز اول همین نانجیب بی‌آبروست. پست فطرتی که آنقدر در نفاق پیش رفت که امروز در سرتاسر عالم و حتی در کشور خودش هم آبرویی برایش باقی نمانده و طوری شده که حتی جانیانی مثل داعش و آل سعود ملعون هم این مزور را تخفیف میکنند و استکبار و صهیونیسم هم او را پست و بیمقدار می‌شمارند، چون جز نفاق اندوخته دیگری در کشکول این جانی نیست و اگر هم چند صباحی با ما و روسها انجمن کرد در وهله‌ی نخست از نفاق او بود و در مرتبه بعد بخاطر این بود که بعد شکست حلب به یقین دریافت، اگر تزویر جدیدی نکند قافله را به کلی خواهد باخت و آدم‌کشان تحت امرش به فنای ابدی خواهند رفت. آری برادر عزیزم کار دین کار درهم و دینار نیست و اگر با منافق حتی اگر به سیاست از در مصالحه درآیی قطعا دیری نخواهد گذشت که زخم خنجرش را از پشت احساس خواهی نمود. موید باشید
بشار اسد در این موقعیت تنها به فکر برگرداندن وضعیت مرز ها به قبل از جنگ است و هیچ وقت به سمت جولان نمی رود . شبی که آمریکا از برجام خارج شد و تنش موشکی بین نیروهای مقاومت سوریه و اسراییل شکل گرفت بشار اسد که یک طرف ماجرا بود از همه طرفین خواست خویشتن داری کنند !
با سلام و احترام .
مقاله ی بسیار عالمانه ، دقیق و جذابی بود . از جناب آقای محمدپارسا نجفی و سایت تحولات جهان اسلام کمال تشکر را دارم .
سلام آقای اردوغان صادقانه دارد اعتقاد واقعی خود را بیان و از آن نشان داده بقیمت تقابل باروسیه و ایران در سوریه با حمایت از بدنامان القاعده و حتی اقدام مستقیم نظامی با دولت مستقر و رسمی سوریه هزینه بپردازد
بنظر شما چرا حاضر است این هزینه را بپردازد و تحلیل منطقی شما جایگاهی در تاکتیکهای ایشان نداشته با وجود استفاده از تیم استراتژیست؟
برای جواب مثالی میزنم. در ایران اخیرا از ذرتهایی یاد شد که وارد کشور شده بودند وظاهرا بدلیل داشتن پیوست استادارد رصت تریص و ورود به کشور را پیدا کرده بودن چرا؟ یلی ساده است تعریف کشور ما با کشور صادر کننده از ذرت آلوده با هم فرق میکند و ذرت بنظر ما آلوده از نظر آ«ها سالم است و گواهی کرده اند
اشکال ما و آقای اردوغان همینجاست او صادقانه بارها و مکررا دارد میگوید به وجبی از خاک سوریه چشم داشتی ندارد من فکر میکنم صادقانه آماده است حتی قسم هم بخورد چرا؟ یلی ساده تعریف ما و ایشان از خاک سوریه ووسعت و مرزهای آن با هم منبق نیست و ایشان ادلب و دیگر سرزمینهای در اختیارش را از سوریه خاک سوریه نمیداند و بار همین فریبکاری در مذاکرات با همراهی ایران و روسیه تمامیت اری سوریه را مترم میداند تا زمان ابراز اعتقادش برسد ولی ما میدانیم البته و سازمان ملل و حقوق بین الملل و اتحادیه عرب و کشورهای اسلامی است البتته بخاطر همین اعتقاد و باور ایشان و بخش قابل ملاحظه ای از مردم ترکیه که این نیت و خواست خود را بزبان نمیآورند و در زمان لازم از اردوغان در انتخابات حمایت هم میکنند تا این واسته ایشان را محقق نماید
البته بر ماست که صراحتآ دست ایشان را رو کنیم واز ایشان بپرسیم تا اعلام رسمی و صریح کند کدام مرزها را سرزمین سوریه میداند؟
لا این تفکر ایشان را در تلیلهای وبتان برای واکسینه شدن افکار عمومی نمایان کنید با سپاس
نامفهوم و پر از غلط املایی و دستوری
سپاس
مشا الله عالی برادر .. اقا به همراهتون همیشه
مثل خواب نوشتخ شده بود
من اگه کاره ای تو این مملکت خراب شده بودم…اول ال سعود و امارات و ترکیه رو سره جاشون می نشوندم ودندون هاشون رو خرد میکردم…بعدش ازادی سوریه و یمن و بعدش دولت اذربایجان رو سرنگون و یه دولت شیعه سرکار می اوردم چرا که ۸۵ درصد مردم اونجا شیعه هستن
دمت گرم
منم با این اقای محمد پارسا نجفی موافقم سوریه با خاک یکسان شده و دیگه چیزی برای از دست دادن نداره بهترین فرصته جولان رو ازاد کنه و دهن ترکیه رو خرد کنه و سریعتر کل سوریه ازاد بشه…ما اینا رو می فهمیم ولی چرا مسئولان نفهم ما نمی فهمند خدا می دونه…مسئولان ما یه مشت ادم بی عرضه و بی کفایت هستن
خیلی ببخشید ولی تحلیل نویسنده در بخش آخر خیلی آبکی و غیر واقعی و خوش خیالی هست! بخصوص در مورد بازپسگیری جولان و تغییر جهت گیری غربی ها به سمت سرمایه گذاری و بازسازی سوریه!
دوست عزیز نظر شما خوب بود ولی کمی درمورد ایران وقدرتش یانمیدانید ویاقصد کم جلوه دانش بودید درهرهای ایران هشت جنگ رابخوبی پشت سرگذاشته وتمامی صلاح های پیشرفته ارتشیان دونیا جنگید وباسربلندی ازمیدان خارج شد دوم همین چندماه پیش شاهد سرنگون کردن پیشرفته ترین هواپیمای ابرقدرتی بودیم انهم باسمانه ساخت داخل پس امروزه کمترکسی بخوداجازه خواهدداد که با کشورایران بجنگ بپردازد البته ایران منافع خودش رادرجنگ رودرروی کسی نمبیند ولی ازمنافع خودش هم عقب نشینی نخواهد کرد
سلام.به نظر من ترکیه به دنبال تجزیه سوریه نیست بلکه به دنبال جلوگیری از تجزیه خودشه . .اردوغان آدم باهوشی هسته. اون داره بافت جمعیتی استان کنار مرزش رو تغییر میده تا در آینده مثل گذشته با نیروهای کرد تجزیه طلب درگیر نباشه داره فاصله میاندازه بین کردهای ترکیه و کردهای سوریه .اینجوری مشکل رو از ریشه حل میکنه .این کار رو رضاخان با کردهای ایران هم کرد .کردها رو متفرق کرد .در ضمن یادتون باشه ترک های ترکیه از ترک های زمان سلجوقیان هستند که با ما تاریخ و فرهنگ یکسانی دارند و دولت عثمانی هم در ادارات از فارسی استفاده میکردند نه عربی