آتش بس جدید در منطقه ادلب؛ آتش بسی غیرممکن!؟
نشست موسکو با تمام حواشی آن سرانجام برگزار شد و در پایان این نشست، طرفین گفتگو یعنی پوتین و اردوغان از دستیابی به یک توافق آتش بس جدید در منطقه ادلب خبر دادند. درخصوص این آتش بس چند نکته بسیار مهم مورد توجه است که به آن خواهیم پرداخت.
آتش بس مذکور از ساعت ۰۰:۰۱ ششم مارس(۱۶ اسفند) در منطقه ادلب آغاز خواهد شد و طرفین درگیر ملزم به اجرای آن خواهند بود. این آتش بس شامل سه بخش اصلی به شرح زیر است:
۱- توقف همه درگیریها در امتداد خطوط تماس موجود، از نیمه شب ششم مارس(۱۶ اسفند)
۲- روسیه و ترکیه یک کریدور امنیتی شش کیلومتری در شمال و جنوب بزرگراه M4 (سراقب-لاذقیه) ایجاد خواهند کرد
۳- از ۱۵ مارس (۲۵ اسفند) گشت های مشترک روسیه و ترکیه در امتداد بزرگراه M4 آغاز خواهد شد
این مفاد در حالی از سوی روسیه و ترکیه بعنوان مفاد اصلی آتش بس جدید در منطقه ادلب عنوان شده است که تا پیش از نشست امروز، دیدگاه ها و خواسته های اردوغان بطور کامل چیز دیگری بود و در واقع شاهد یک عقب گرد اساسی از سوی ترکیه هستیم.
در ادامه به چند نکته مهم در خصوص آتش بس ادلب می پردازیم:
– ارتش سوریه همچنان کنترل بزرگراه M5 (حلب-دمشق) را بصورت کامل در اختیار خواهد شد. در اختیار داشتن کنترل بزرگراه M5 یک موفقیت استراتژیک بحساب می آید و قدرت نظامی سوریه در منطقه ادلب را بصورت جدی تری تثبیت خواهد کرد. این در حالی است که ترکیه تا پیش از مذاکرات اعلام کرده بود ارتش سوریه باید از M5 عقب نشینی کند.
– نکته بسیار قابل توجه آن است که گروه های تروریستی مانند تحریرالشام و متحدانش شامل این توافق آتش بس نمی شوند و این گروه ها همچنان بعنوان اهداف قانونی ارتش سوریه محسوب می شوند و محدودیتی برای مبارزه با این گروه ها وجود ندارد!
– شاهکار این توافق، ایجاد منطقه امن ۶ کیلومتری در شمال و جنوب بزرگراه M4 (سراقب-لاذقیه) است! در حال حاضر عملا تمام مسیر سراقب-جسرالشغور خارج از کنترل ارتش سوریه قرار دارد و دست بر قضا بیشتر این مسیر در مناطق تحت کنترل تروریست های تحریرالشام، حزب اسلامی ترکستان و سایر گروه های تروریستی وابسته به القاعده قرار دارد.
این موضوع بدان معناست که تروریست ها باید عملا مناطق اصلی خود را که در طول تمام این سالها بعنوان عمق استراتژیک آنها در منطقه ادلب محسوب میشد را تخلیه و از آن عقب نشینی کنند.
گشت های مشترک روسیه و ترکیه قرار است از ۲۵ ام اسفند در M4 آغاز شود و بسیار بعید است که تروریستها تن به این خواسته دهند و از آنجا که گروه های تروریستی جزو آتش بس جاری محسوب نمی شوند؛ بنابراین عملیات نظامی ارتش سوریه بسیار محتمل خواهد بود!
– در خصوص حضور نیروهای نظامی ترکیه در ادلب نیز مشخصا نیروهای ترکیه در منطقه ادلب باقی خواهند ماند؛ با این وجود در این توافق تکلیف آن دسته از پست های نظارتی ترکیه که در مناطق تحت کنترل ارتش سوریه در محاصره قرار دارند مشخص نشد. ممکن است این پست ها در آینده ی نزدیک و یا شاید تا پایان کار منطقه ادلب برای حفظ آبروی ترکیه باقی بمانند و در نهایت بی سر و صدا برچیده شوند. بر خلاف آنچه که از قدرت ترکیه و قلدری او تصور می شود، این پست ها می توانند در مواقع ضروری و خاص بعنوان اهرم فشار دولت سوریه علیه ارتش ترکیه بکار گرفته شوند و در واقع این پست ها نقاط ضعف ارتش ترکیه و گروگانی در عمق خاک سوریه محسوب می شوند…
– ترکیه با پذیرش توافق جدید آتش بس در منطقه ادلب، علیرغم همه داد و بیدادهای گذشته و یا احتمالا آتی، عملا پیشرویها و دستاورهای چهارماه اخیر ارتش سوریه در منطقه ادلب را به رسمیت شناخته و شکست را قبول کرده است. همچنین ترکیه عملا با پذیرش این توافق تایید کرد که توانایی تهاجم نظامی مستقیم به خاک سوریه را ندارد و از این راه و از این مسیر نمی تواند به خواسته های خود دست یابد.
البته اینکه ترکیه چرا نهایتا به این نتیجه رسید و چرا شکست را قبول کرد، خود دلایلی دارد که شرح آن در این مقال نمی گنجد. اما بصورت خلاصه، پایداری ارتش سوریه و متحدانش در مسئله ادلب، عدم همراهی واقعی ناتو و آمریکا با خواسته های اردوغان، شرایط سیاسی متزلزل اردوغان در ترکیه و افزایش انتقادهای جامعه نخبگانی ترکیه از اردوغان و حزب حاکم از دلایل اصلی این پذیرش شکست و عقب نشینی ترکیه بود.
در هر صورت اکنون که در حال نگارش این متن هستم، آتش بس در منطقه ادلب آغاز شده است و باید صبر کنیم و ببینیم که آینده سیال اتفاقات کشور جنگ زده ی سوریه، به کدامین سو کشیده خواهد شد؛ اما آنچه که پر واضح است آنست که کشور سوریه تا برقراری صلح، ثبات و امنیت راه بسیار درازی در پیش دارد و این توافق و توافقات، فقط به منزله گام های بسیار کوچکی برای دستیابی به این اهداف محسوب میشوند و مسائل بزرگ و پرچالش دیگری وجود دارند که دولت سوریه هنوز بصورت جدی مجال ورود به آنها را پیدا نکرده است!
دیدگاه
تا پاکسازی کامل ادلب تقریبا هر اتش بسی غیر ممکن است
خب ، خدا رو شکر . نوبت بلندی های جولانه.
ظهور نزدیک است
گردن منافق را باید شکست و حیثیت نداشته او را باید لگدمال کرد.
شاید این وسط مخالفت ابتدایی کشور ما و ارتش سوریه (مخالفت قبل از نشست ) با آتش رو بشه بنوعی تاکتیک پلیس بد پلیس خوب تعبیر کرد تا روسیه هر چه بیشتر طرف متوهم مقابل رو به عقب نشینی و امتیاز دادن وادار کنه…قصد تعریف از روسیه رو ندارم و نقش کشورمون در این توافق رو دقیق نمی دونم اما همه این موارد میتونه study case برای وزرات خارجه ما باشه!!!!!!
در هر صورت اکنون که در حال نگارش این متن هستم، آتش بس در منطقه ادلب آغاز شده است و باید صبر کنیم و ببینیم که آینده سیال اتفاقات کشور جنگ زده ی سوریه، به کدامین سو کشیده خواهد شد؛ اما آنچه که پر واضح است آنست که کشور سوریه تا برقراری صلح، ثبات و امنیت راه بسیار درازی در پیش دارد و این توافق و توافقات، فقط به منزله گام های بسیار کوچکی برای دستیابی به این اهداف محسوب میشوند و مسائل بزرگ و پرچالش دیگری وجود دارند که دولت سوریه هنوز بصورت جدی مجال ورود به آنها را پیدا نکرده است!
این یه تیکه رو خوب گفتی…هنوز راه درازی در پیش رو هستش
چیزی که زیاد هست از این آتش بس ها هست فکر کنم تا به حال به بیش از ۳۰ رسیده در این منطقه
خالی از لطف نیست که این مسائل بزرگ و پرچالش را به اختصار توصیح دهند
اون قسمتی که پایین تر از قسمت آبی هست چه طوری اداره میشه؟ باید تخلیه کنن؟؟ اون هم جز مناطق کاهش تنش حساب میشه؟؟ کلا قرار هست به چه شکل اداره شود؟؟؟؟
سلام من شب قبل توافق ! به اصطلاح توافق! خواستم آقای میرزا نظرشون رو بده و پیش بینی کنه چی محتمله اما خب نظری ندادید. الان توافق نامه توسط اردوغان فاشیست اخوانی. امضا شده برخی بندهای توافق نامه عیان شده اما ۲ سوال دارم ۱. آیا در مناطقی که دست ارتش سوریه هست عقب نشینی صورت گرفته یعنی عدم حضور ارتش سوریه و … مثل سراقب یا جنوب ادلب و غرب حلب.. سوال دومم اینه آینده ادلب به چه سمتی پیش میره( نظر خودتون و حدث جنابعالی)..(( من تقریبا اویل بحران نظر شما رو در شرایط پیشروی ها پرسیدم تقریبا نزدیک ب واقعیات می گفتید.)) باتشکر
مسئله این است که چون ایران در نشست مسکو سهمی و جایی نداشته بیشتر ساز منفی می زنه!
سوریه ب تهنایی دماغشم نمیتونه بالا بکشه چه برسه به اینکه حریف ترکیه باشه
روسها ایرانیهارا از دور مذاکرات آستانه حذف کردند،حمل اسلحه سنگین وضد هوایی را برای ایرانی ها واکیپ لبنانی وافغانیش هم قدغن کردند ودرعمل که ،۵۰درصد سوریه را بنامش کرده طبق سند به امضا رسیده توسط اسد،درواقع چون ایران هم برای مبارزه مستفیم با pkkوآمریکا رغبتی ندارد لذا پر بیراهه نیست ،کمی بعد عذر ایران را بخواهد ،وخیلی راحت صاحب مملکت یزید بن معاویه که زمانی برتخت سلطنت شام«دمشق»بر کل امپراطوری اموی اسلامی حکومت میکرد بنشیند،ای کاش دراین میان سر کارش با حسین بن علی نیفتاد که آنموقع کربلایی دیگر تکرارخواهد شد.
اروغان پدر خوانده داعش
باسلام.در صورت امکان طی مقاله،دلایل حضور و تقویت امریکا و اصرارش در مناطق شمال سوریه!(که تازگی طی یک اقدام عجیب کاروان میفرسته!) مثل قامشلی و مناطق بالا حسکه! چیه؟ طبق نقشه ها که وجود داره،نفت و گاز چندانی اون قسمت ها نیست! چرا قسمت های شمال و شمال شرقی، اینقدر هم برای ترکیه و هم امریکا مهم است!؟ بنظر میاد بعد از سخنان رانی رئیس جمهور سوریه،(بعد از ادلب به سراغ شرق میروم) امریکا هم داره بیشتر تلاش میکنه قسمت شرق رو بگیره..