پرسش مخاطب: کدامیک از جریانهای لیبی به ایران و محور مقاومت متمایل‌تر است؟

پرسش:
سلام
در لیبی پیروزی کدام طرف در مجموع برای محور مقاومت بهتر است؟
از سویی اخوانی‌ها و ترکیه و قطر به ما نزدیک‌تر اند اما در عین حال به دلیل اختلاف‌هایی که در قضیهٔ سوریه داشته‌ایم و هم‌اکنون هم معارضان سوری در لیبی می‌جنگند، با وجود پیروزی آنها ممکن است لیبی نتواند با جمهوری اسلامی رابطهٔ خوبی داشته‌باشد.
اما از سوی دیگر سقوط لیبی به دست امارات و سعودی و روی آمدن کار سیسی دیگری در منطقه، عملا شامل آفریقا را به پایگاه سعودی و امارات تبدیل خواهد کرد و جمهوری اسلامی آنجا نفس هم نمی‌تواند بکشد، همانطور که در مصر نمی‌تواند. روسیه هم جز به منفعت خودش به چیز دیگری اهمیت نمی‌دهد.
نظر شما چیست؟

پاسخ:
با سلام. قدرت هیچکدام به نفع مقاومت نیست و اوضاع لیبی با شرایطی که توصیف کردید، متفاوت است.

در جنگ لیبی دو جریان‌ دولت وفاق (لیبرال_اخوانی) و ارتش ملی (ناسیونال سوسیالیست) قدرت بیشتری از سایر جریانها دارند.
دولت وفاق و ارتش ملی دو مُهره بدون اختیار هستند و طبق منافع سران خود به کشورهای خارجی از اروپا تا اعراب باج داده و تصمیمات انها را اجرا می‌کنند. حوزه‌ی شمال آفریقا در حال حاضر به میدان رقابت دو جریان «قطر_ترکیه» و «امارات_عربستان» تبدیل شده است و پیروزی این دو جریان که قرابتی هم با جریان مقاومت ندارند، سودی برای اهداف مقاومت اسلامی ندارد. (با توجه به سیاستهای غربیها پیروزی یکی از این دو جریان و سیطره آنها بر شمال آفریقا کمی دور از انتظار است.)

آنچه از لیبی بر مسائل منطقه و ایران تاثیر می‌گذارد دو مسئله “نفت” و “نقش این کشور در کنترل شمال قاره آفریقا” است که در ماههای اخیر با دخالت معنادار ارتش ملی، تولید و صادرات نفت متوقف شده و روابط کشورهای شمال آفریقا با ایران به دلایل متعددی از جمله توجه کم ایران به این منطقه، فاصله جغرافیایی، تحریم‌ها و فشارهای خارجی و… از سالهای گذشته رو به سردی گرایش داشته است.