کشتار “خوجالی” (Xocali/Khojaly) از دوربین آوینی قره باغ ؛ قسمت پنجم(پایانی)

قسمت چهارم را اینجا بخوانید :

کشتار “خوجالی” (Xocali/Khojaly) از دوربین آوینی قره باغ ؛ قسمت چهارم

دفاعیات آذربایجان در مورد ادعاهای چنگیز و همفکرانش / خوجالی؛ کشتارگاه خبرنگاران

مشکلی به نام کمبود جسد!!!
تصویر زیر کارت پستال ارسالی از خانم مهربان علیوا (mehrıban alieva) همسر الهام علیف، به رییس سازمان یونسکو، جهت یادآوری سالگرد کشتار خوجالی است.

کارت پستال ارسالی از مهربان علیوا به رییس سازمان یونسکو جهت یادآوری سالگرد حادثه خوجالی

همان تصویر در یک تجمع اعتراضی به مناسبت سالگرد کشتار خوجالی (پایین)
همان تصویر در کتاب چاپ شده توسط آذربایجان به نام “تروریسم ارمنی”(بالا)

تصویر رنگی همان اجساد

نتیجه جستجوی تصویر سیاه و سفید و رنگی، به روش جستجوی تصویر (image search) در گوگل
سمت راست: کشتار خوجالی (تصویر سیاه و سفید)
سمت چپ: جنایات صربها در کوزوو(تصویر رنگی)

همانطور که ملاحظه می کنید، این تصویر مربوط به کشتاری در کوزوو است، نه خوجالی.
نمونه های چنین تقلب هایی از سوی رسانه های آذربایجان فراوان است و پرداختن به همه آنها از حوصله این یادداشت خارج است.
جهت مشاهده نمونه های دیگر به لینک زیر مراجعه کنید (لینک فیلتر است): Forgery and falsifications

? واکنش مقامات آذربایجان به طرح ادعاهای دست داشتن آذری ها در کشتار:
رسانه های دولتی در آذربایجان تا قبل از پر رنگ شدن نقش شبکه های اجتماعی، با اتخاذ سیاست فرار به جلو در مقابل طرح این اتهامات، بدون اشاره به اصل موضوع “اتهام نقش نیروهای آذری در کشتار” سعی در جعل روایت با استفاده از ویدیو های منتشره توسط شخصی به نام “سید آقا موسوموف” (seyidağa mövsümov)[نظامی آذری و کارمند مطبوعاتی وزارت دفاع] داشتند و در این راستا با ساخت مجموعه چند قسمتی “نسل کشی خوجالی” (xocali soyqirimi/ khojaly genocide ) سعی در پاسخ گویی غیر مستقیم به این اتهامات کردند.

اما پس از پر رنگ شدن نقش شبکه های اجتماعی و طرح علنی این موضوع توسط وبلاگ نویس و خبرنگار سرشناسی به نام “عین الله فتح الله اف” (eynollah fatullayev) و متعاقب آن اشاره مستقیم سوینج عثمان گیزی(sevinc osmangizi mirzayeva) خبرنگار شبکه CNN و همکار سابق چنگیز مصطفایف در شبکه ANS، در صفحه فیس بوکش، رسانه های حامی دولت مجبور به موضع گیری مستقیم در این مورد شدند.

لینک پست فیسبوکی افشاگرانه عثمان گیزی، در مورد فجایع خوجالی، با استناد به ویدیوهای چنگیز: اینجا

در واقع پست فیسبوکی عثمان گیزی، اولین مطلبی بود که با ویدیو به این موضوع اشاره میکرد، گرچه عین الله فتح الله اف قبلا به صراحت کشتار خوجالی را کار نیروهای آذربایجانی اعلام کرده بود اما استناد عثمان گیزی به ویدیو های چنگیز و صحبتهای او، کار را برای مقامات آذربایجان بسیار سخت کرد.
بدنه اصلی دفاعیات رسانه های طرفدار دولت در دو ویدیو زیر، صریحا گرد هم آمده و حتی مستقیما به موضوع اعتقاد چنگیز، عثمان گیزی و “دیگران” به عاملیت نیروهای آذربایجانی در کشتار اشاره شده است.

“Xocalı soyqırımı”
قسمت سوم مستند جعلی “نسل کشی خوجالی”
هشدار: حاوی صحنه های بسیار دلخراش ؛ در صورت تمایل در یوتیوب ببینید : https://youtu.be/-LQphVECiyM

مصاحبه با سید آقا موسوموف فیلمبردار جنگی وزارت دفاع آذربایجان (اشاره مستقیم به اعتقاد چنگیز و همفکرانش به عاملیت نیروهای آذربایجانی در کشتار)

در صورت تمایل در یوتیوب ببینید : https://youtu.be/wSurxoUZIFM

محورهای قابل بحث مستند “نسل کشی خوجالی” و مصاحبه سید آقا موسوموف:

? ادعا: سید آقا موسوموف مدعی است، وی زودتر از چنگیز و در تاریخ ۲۶ فوریه از کشتار فیلمبرداری کرده، (در زیر نویس ویدیو هم تاریخ ۲۶ فوریه ۱۹۹۲ ذکر شده) اما چنگیز در تاریخ ۲۹ فوریه و ۳ مارس از کشتار فیلمبرداری کرده است!
واقعیت: فایل شماره ۱ و ۲ کتاب “نسل کشی خوجالی” (xocali soyqirimi) است. که توسط “اداره امور ریاست جمهوری، جمهوری آذربایجان” منتشر و محل نگهداری آن “کتابخانه ریاست جمهوری” است.

♦️ فایل شماره ۱ – مجموعه مقالات “کشتار خوجالی” ویراست ۲۰۱۱ : دانلود

♦️ فایل شماره ۲ – مجموعه مقالات “کشتار خوجالی” ویراست ۲۰۱۷ : دانلود

در هر دو ویراست هیچ نامی از “سید آقا موسوموف” نیست در حالی که به عنوان مثال در ویراست ۲۰۱۷ دقیقا ۲۲ مرتبه اسم چنگیز مصطفایف آمده و به دفعات از چنگیز به عنوان “اولین” کسی که از کشتار فیلمبرداری کرده با صفاتی چون “جسور” و “شجاع”یاد شده است. (از جمله در صفحه ۳۱ سطر آخر،صفحه ۱۰۱ پاراگراف سوم و …)

? ادعا: “سید آقا موسوموف” و شخصی که ادعا میکند همراه او بوده هر دو با ذکر جزئیات نحوه یافتن و انتقال پیکر “الف حاجیف” (əlif haciyev ) را در روز ۲۶ فوریه تشریح می کنند(یعنی دقیقا روز کشتار) و بر روی یافتن پیکر او بسیار تاکید دارند.
واقعیت: در قسمت دوم عرض شد که الف حاجیف فرمانده نظامی نیروهای مدافع خوجالی در شب عملیات بود، وی همان شب در حال گریز از خوجالی کشته می شود.

“توماس گولتز” (Thomas goltz)
خبرنگار واشنگتن پست و نویسنده کتاب “خاطرات آذربایجان” ( Azerbaijan diary )

در کتاب خود شرح می دهد که مدتی قبل از کشتار به خوجالی میرود و رابطه صمیمی بین او و “الف حاجیف” شکل می گیرد او از باده گساری خود با حاجیف یاد می کند و قص علی هذا…
توماس گولتز در کتابش دقیقا شرح میدهد که بعد از کشتار چند روز در شهر آقدام منتظر رسیدن جسد “حاجیف” بود و سرانجام پس از یک هفته !!! در حالی که جسد در کوهها رها شده و پوسیده بود، پیدا می شود و با تحویل ۱۰۰ لیتر بنزین به ارامنه، مبادله می شود (صفحه ۱۲۷). از دیدار با همسر بلاروسی حاجیف ( به نام Gala) در شهر آقدام بعد از کشتار تا شرکت در مراسم خاکسپاری در باکو همه چیز را با جزئیات شرح می دهد.
آدرس کتاب به صورت آنلاین : لینک کتاب

صفحه ۱۲۷ از کتاب “azerbayjan diary” اثر توماس گولتز خبرنگار واشنگتن پست

توماس گولتز در باکو به همراه الهام علیف در کنفرانسی برای محکومیت کشتار خوجالی

توجه به این نکته ضروری است که توماس گولتز و کتاب او یکی از مورد وثوق ترین منابع، رسانه های آذربایجان می باشد.[توماس گولتز مدتها در ترکیه زندگی کرده و همسرش “هجران گولتز” اهل ترکیه و خبرنگار بخش ترکی BBC بوده]

حال سوال این است، کسانی که دروغ به این بزرگی می گویند آیا مابقی صحبت هایشان ممکن است درست باشد؟؟؟

? چگونگی اعزام “سید آقا موسوموف”و همراهانش به محل کشتار :
آنها مدعی هستند حوالی ساعت ۱۳ روز ۲۶ فوریه، به همراه “الله وردی باقرف” فرمانده عملیات پدافندی شهر آقدام، در ورودی قصبه عسکران (که در اختیار ارامنه بوده) با فرمانده نیروهای ارمنی قصبه عسکران، ملاقات می کنند. “سید آقا موسوموف ” می گوید : “متوجه شدم فرمانده ارمنی و الله وردی باقرف قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در تیم فوتبال استپاناکرت با هم، هم بازی بوده و فرمانده ارمنی از الله وردی می ترسد!!!”
ادامه میدهد: ” فرمانده ارمنی راضی به فیلمبرداری نبود با مافوق خود تماس گرفت و آنها هم در ابتدا مخالفت کردند. اما الله وردی باقرف به او گفت؛ این کار را که شما نکرده اید ، این کشتار توسط تیپ ۳۶۶ زرهی روسیه انجام شده. فرمانده ارمنی هم گفت بله؛ نیروهای زرهی روسیه جلو میرفتن و مردم رو میکشتن، ما از پشت میامدیم و کسانی که زخمی بودن رو میکشتیم و پوست سرشون رو میکندیم و … خلاصه بعد از این صحبتها راضی شد که بریم و از اجساد فیلم برداری کنیم منتها چند سرباز ارمنی با ما فرستاد و گفت صرفا باید از چیزهایی که سربازها به شما اجازه میدن فیلم برداری کنید.
(سنجش میزان باور پذیری این جملات به عهده مخاطب!)

? ادعا: مکان کشتار فیلمبرداری شده توسط “سید آقا موسوموف “؛ ورودی قصبه عسکران و در نزدیکی قلعه تاریخی عسکران اعلام شده (əsgəran) اعلام شده. وی میگوید: “در زیر پل قصبه عسکران دهها جسد، دیدیم که سر از تنشان جدا کرده بودند و سرها را بر پایه های چوبی و آهنی زده بودند، دستها و پاها را بریده بودند و … اما سربازان ارمنی اجازه فیلمبرداری از آنها را به ما ندادند. بعد از جمع آوری اجساد به سمت قلعه عسکران رفتیم و از اجساد فیلمبرداری کردیم.”

واقعیت: مطابق ادعای منابع آذری اساسا در نزدیکی پل عسکران و قلعه تاریخی عسکران کشتاری صورت نگرفته است. محل های کشتار در نقشه ی موجود در قسمت دوم مقاله با علامت مرگ مشخص شده است. منبع استخراج این محل ها مطلب تحلیلی رادیو آزادی در مورد کشتار خوجالی در لینک زیر است.
لینک
در این مقاله محل های کشتار در ویدیو منتشره در ضمیمه مقاله؛ بنابر آنچه “شهادت بازماندگان” اعلام شده؛روستاهای şelli , abdal,gulabli و مزرعه خوک در نزدیکی روستای نخجوانیک گزارش شده است.
علاوه بر این؛ در فایل شماره ۱ و ۲ که از نظرتان گذاشت حتی یکبار هم، تحت هیچ عنوانی؛ اسمی از پل عسکران و قلعه عسکران به میان نیامده است.( پل عسکران= əsgəran körpüsü ؛ قلعه عسکران= əsgəran qalası معادل آذری کلمات جهت جستجو در فایل pdf )

ویدیو منتشر شده به عنوان ضمیمه مقاله تحلیلی رادیو آزادی در مورد کشتار خوجالی
(جهت مشخص شدن محل های کشتار)

دختری که دو دفعه کشته شد!!!

تصاویر منتشره توسط “سید آقا موسوموف” جسد دختر بچه ای را در ۲۶ فوریه در ورودی قصبه عسکران (در زیر نویس اورجینال ویدیو هم دقیقا تاریخ و محل نوشته شده) نشان می دهد، هم زمان صدای خود “سید آقا موسوموف” هم شنیده می شود که گریه میکند و به سرباز می گوید: “ببرش” سرباز هم کودک را به سمت کامیون حمل اجساد می برد. شگفتا که همان دختر بچه در تاریخ ۲۹ فوریه در تصاویر دوربین چنگیز چند کیلومتر دورتر در محل مزرعه خوک دیده می شود!!! چنگیز هم گریه میکند و به سرباز میگوید ببرش[داخل هلیکوپتر] !!!
مگر تیم همراه “سید آقا” در حال جمع آوری اجساد برای انتقال به شهر آقدام نیستند؟ پس این جسد چگونه ۳ روز بعد چند کیلومتر دورتر مقابل دوربین چنگیز ظاهر می شود؟؟؟!!!

دختری که دوبار کشته شد !!!
قسمت اول : ویدیو سید آقا موسوموف/۲۶ فوریه/جاده ورودی عسکران[تاریخ و مکان جعلی است]
قسمت دوم: ویدیو چنگیز ۲۹ فوریه

شعبده بازی با جسد زن میانسال!!!
در قسمت سوم این مجموعه مقالات؛ اشاره کردیم که در تاریخ ۲ مارس؛ جسد زن میانسال با هدف “شبیه سازی تجاوز” دستکاری شده است.(لخت کردن بالا تنه و بستن پاها). در واقع در ۲۹ فوریه در حضور اول چنگیز بالا تنه جسد زن پوشیده است اما در ۲ مارس علاوه بر بستن پاها با جوراب زنانه، با بالا زدن دو لایه لباس کاموا و پاره کردن دو لایه لباس زیر، بالا تنه جسد عریان شده تا اینطور وانمود شود که قبل از مرگ به زن تجاوز شده است.
اما!!!
شگفتا که در ویدیو های منتشره توسط “سید آقا موسوموف” همان جسد، در تاریخ ۲۶ فوریه در ورودی قصبه عسکران،[تاریخ و مکان جعلی است] دیده می شود که به مانند ۲ مارس بالا تنه عریان و پاها بسته شده اند!!!
یعنی اینکه ۲۶ فوریه بالا تنه جسد عریان؛ پاها بسته و در ورودی قصبه عسکران است اما در تصاویر چنگیز در ۲۹ فوریه بالاتنه کاملا پوشیده(لباسها همه سالم) پاها باز و جسد در مزرعه خوک است و مجددا در ۲ مارس به همان شکل جسد عریان شده و پاها بسته شده اند و جسد در مزرعه خوک است!!!
آیا چنین چیزی ممکن است؟؟؟
این جعل آشکار را در تصویر زیر ببینید.

در ویدیو مصاحبه سید آقا موسموف مستقیما به این اشاره می شود که چنگیز، سوینج عثمان گیزی و “دیگران” کشتار را به نظامیان آذربایجانی نسبت می دهند.(این اولین بار است که مستقیما در یک رسانه طرفدار حکومت آذربایجان، چنین ادعایی مطرح و مورد بررسی قرار می گیرد)
پاسخ سید آقا موسوموف به این مسئله با مطرح کردن موارد زیر همراه است:
? دروغ است، من آنجا بودم، ارامنه خودشان به ما گفتند خودروهای زرهی نیروهای تیپ ۳۶۶ روسیه جلوتر می رفتند، می کشتند و ما زخمی ها را لت و پار می کردیم.(ترجمه به مضمون)
? شبه نظامیانی که از “سوریه” [شبه نظامیان پ ک ک و ASALA] آمده بودند، پوست جمجمه اجساد را می بریدند تا در خانه نگهداری کنند و از دیدن پوست سر ما “ترکها” در خانه لذت ببردند!!! [ سنجش باور پذیری به عهده مخاطب]
? در شان من نیست که پشت سر چنگیز که هم قهرمان ملی ماست و هم در این دنیا نیست صحبت کنم اما برادران آن مرحوم “وحید” و “سیف الله” [مدیران شبکه ANS] خیلی از نام او سو استفاده کردند.
? سوینج عثمان گیزی هم که من می دانم پدرش را ارامنه کشتند،(وی مدعی کشته شدن پدرش توسط آذریها است) او خون آذری دارد اما غیرت آذری ندارد.
?مجامع بین المللی این را پذیرفته اند و حتی “زوری بالایان” از فرماندهان کشتار و شاعر ارمنی در کتاب خود گفته : ” من از روی اجساد رد می شدم که پایم گل آلود نشود” [ توجه:این کتاب وجود خارجی ندارد و دروغی بیش نیست اما دروغی است که بسیار معروف است] و صحبتهای چنگیز و بقیه تنها احتمالاتی است که ثابت نشده.

سوالی که در مقابل ادعاهای سید آقا موسوموف همیشه مطرح بوده این است، که اگر واقعا این تصاویر در تاریخ ۲۶ فوریه در اختیار او بوده چرا با تاخیر یک ساله آنها را منتشر کرده؟ (ویدیو در سال ۱۹۹۳ یعنی یکسال بعد از کشتار منتشر شد در صورتی که ویدیو های چنگیز بلافاصله در پارلمان به نمایش در آمد) از طرف دیگر او به عنوان کارمند مطبوعاتی وزارت دفاع موظف بوده این مدارک را تحویل کمیسیون تحقیق و تفحص پارلمان دهد اما تحویل نداده!!! او بدون اینکه خبرنگار از او سوال کند، جواب این شبهات را اینگونه می‌دهد!!!
سالها پیش در برنامه تلویزیونی در شبکه ANS به میرشاهین (از مدیران ANS) گفتم: آقا ما که ورزشکار نیستیم، بگیم من اول فیلمبرداری کردم! مگه مسابقه است.
سال ۲۰۱۶ که رفتم خدمت خانم لیلی علیوا (دختر الهام علیف)، ایشون مشغول ساخت یک مستند تحت عنوان “کریدور بی انتها” ( endless corridor) با یک کمپانی خارجی بود، ویدیو های من رو که دید گفت پس چرا تا حالا اینها رو نشون نداده بودی؟؟ من هم در جواب گفتم : “هر کس از من خواسته ویدیو ها رو در اختیارش قرار دادم” ( در مجموع می خواهد بگوید من دنبال شهرت و خودنمایی نبودم و صرفا برای آذربایجان و ثبت در تاریخ این کار را کرده ام و …)

 خوجالی کشتارگاه خبرنگاران
چنگیز مصطفایف در تاریخ ۱۵ ژوئن ۱۹۹۲ به فاصله ۳ ماه از کشتار خوجالی به طرز مشکوکی در نزدیکی محل کشتار، روستای نخجوانیک، به شهادت می رسد.( فرماندهان نظامی شهر آقدام هم به فاصله کوتاهی از شهادت چنگیز، یکی یکی کشته می شوند؛ تاریخ و نحوه کشته شدن فرماندهان را در قسمت چهارم این مجموعه مقالات بخوانید.)
شواهد حاکیست برادران او هم که همگی خبرنگار هستند( رافائل، وحید و سیف الله ) از گزند اژدهای خوجالی مصون نبوده اند.
۳۱ اوت ۲۰۰۹ وحید مصطفایف به همراه سه تن از کارمندان شبکه ANS از جمله “ماییس ممدوف” در حال بازگشت از مراسم گرامی داشت سالگرد تولد چنگیز، در یک تصادف هولناک در باکو به شدت مجروح می شوند. ( ماییس ممدف از خبرنگارانی بود که در دومین اعزام چنگیز به محل کشتار در ۲ مارس ۱۹۹۲ او را همراهی می کرد.)
لینک [فیلتر است]خبر در خبرگزاری ترند آذربایجان: اینجا

دیگر برادر چنگیز رافائل مصطفایف (Rafael mustafayev)، وی که در روسیه همزمان خبرنگار روزنامه های معروف “کامرسانت” (Kommersant) و “Novıye izvesiya” بود، در۱۴ نوامبر ۲۰۱۰ در باکو طی یک تصادف هولناک رانندگی کشته می شود!
(دو تصادف هولناک برای دو برادر به فاصله یکسال و مرگ یکی از آنها)

“عین الله فتح الله اف” پس از تایید وجود کریدور امن ادعایی ارامنه برای خروج افراد از خوجالی و اذعان به نقش نیروهای آذری در کشتار با سیاهه ای از دردسرها مواجه شد. محکوم به حبس، اضافه شدن مدت حبس به اتهام همراه داشتن مواد مخدر در زندان؛ ضرب و شتم وحشیانه در خیابان؛ ربایش پدر و تهدید به قتل.
وی در سال ۲۰۱۱ با رای دادگاه حقوق بشر شورای اروپا زندانی سیاسی شناخته و از زندان آزاد شد و بلافاصله پس از آزادی ، آذربایجان را مسئول مستقیم و عامل کشتار معرفی کرد اما در سال ۲۰۱۴ از حرف های خود برگشت و به کمپین عدالت برای خوجالی پیوست.
المار حسینف ( elmar huseynov)؛ وی سر دبیر و ویراستار هفته نامه تحلیلی روسی زبان “monitor” روزنامه نگاری جسور و بنیان گذار خبر گزاری trend آذربایجان بود.
در قسمت چهارم از این سلسله مقالات به مصاحبه “فهمین حاجیف” با هفته نامه روسی زبان مانیتور اشاره کردیم. این مصاحبه در زمان خود بسیار ساختار شکنانه محسوب می شد،چرا که فهمین حاجیف؛ به گناهکاری حیدر علیف در کشتار خوجالی اشاره می کرد. این مصاحبه در تاریخ ۱۹ فوریه سال ۲۰۰۵ انجام شد و کمتر از دو هفته بعد یعنی در ۲ مارس ۲۰۰۵؛ المار حسینف که این مصاحبه را در شماره ۸۶ مجله مانیتور که خود سردبیرش بود، منتشر کرده بود، به ضرب ۶ گلوله با اسلحه مجهز به صدا خفه کن در مقابل درب منزلش در باکو به قتل می رسد. (قاتلین او هرگز پیدا نشدند.)

در جریان دادگاه حقوق بشر شورای اروپا در خصوص محاکمه عین الله فتح الله اف، وی مدعی شد بارها تهدید شده که به مانند المار حسینف به قتل خواهد رسید.
پس از مرگ المار حسینوف هفته نامه مانیتور هرگز منتشر نشد.
“سوینج عثمان گیزی میرزایوا” وی نیز بارها تهدید به مرگ شده و دولت آذربایجان بارها سعی در محکوم کردن او در دادگاه داشت. در آخرین تلاش، دولت آذربایجان در سال ۲۰۱۵ علیه وی به اتهام جاسوسی و خیانت طرح دعوی کرد، اما به سبب اینکه وی شهروند آمریکا است و از حمایت تمام قد محافل حقوق بشری برخوردار است دولت آذربایجان ره به جایی نبرد. در ویدیو زیر گزارش شبکه CNN با اجرای سوینج عثمان گیزی را در مورد شهید چنگیز مصطفایف می بینید.

گزارش CNN از زندگی شهید چنگیز مصطفایف با گزارش سوینج عثمان گیزی میرزایو

کلام آخر:
چنگیز به یک باره از هیاهوی فروپاشی شوروی به کارزاری گام نهاد که “پاسداران سر به پلیدی سپرده ی آن، از استخوان سپاهیانش ارتزاق می کردند”. چیزی که بسیار در جنگ قره باغ، گوش را می خراشید نه سفیر گلوله که شنیدن خبر “فروختن”، آری فروختن اراضی یک کشور اسلامی بود. چنگیز اما در این میانه فریادی شد بر سر مدعیانی که امروز بعد از گذشت ربع قرن از پرواز عاشقانه اش، هنوز به گوش می رسد و می خراشد، گوش ناکسانی را که به سان روییدن خار سر دیوار، کس گشته اند.
آخرین کلام چنگیز این بود: آااااای مُردم.
نه برادر تو زنده ای و نزد پروردگارت در ارتزاق، بلکه ما مرده ایم که بغض و کینه بی مقدار “قومیت” نمی گذاردمان، اعتراف کنیم که در آن شب سرد و تاریک، کودکان شیعه امام حسین (ع) را “گرگ های خاکستری” زوزه بر پوزه و تیغ بر پنجه، دریدند و فروختند هر آنچه از شرافت نداشته شان را.

پرده نهایی: ۲ مارس ۱۹۹۲ بعد از انتقال و دفن اجساد؛ مسجد جامع شهر آقدام؛ عزاداری سیدالشهدا (مراسم شاه حسین وا حسین) توسط مردم و بازماندگان.
فیلمبردار: شهید چنگیز مصطفایف

پایان