بازی روسی، فرصت طلبی ترکی و انفعال ایرانی در شمال سوریه
آنچه که در مورد تحرکات اخیر ترکیه در عفرین و جنوب حلب باید بدانید ؛ بده بستان های پشت پرده ؛ آینده شمال غرب سوریه
نزدیک به سه ماه پیش بود که در یادداشتی با عنوان ” آغاز مرحله جدید جنگ سوریه / تمرکز بر پرونده کردها همزمان با انتهای مبارزه با داعش ” عنوان شد که با پایان یافتن نبرد ها علیه داعش در شرق سوریه، نوبت به کردها می رسد تا در تعارضات و برخوردهای منافعِ طرف های درگیر سوریه، زمین های در اختیارشان تعیین تکلیف شود.
⏺ کماکان شاهد هستیم، توافقات سیاسی بر آنچه که در میدان نبرد نظامی می گذرد، غلبه دارد. همانطور که چند ماه قبل هم در مسابقه شرق و غرب فرات در دیرالزور بیان شد که همه چیز طبق توافق امریکا و روسیه در حال پیشروی است.
⏺ امروز هم آنچه در محور ابوظهور واقع شد، تماما اجرای همان توافق ( آستانه ۶ ) بود. بنابراین خط حد نیروها در فاز نهایی “منطقه کاهش درگیری ادلب” ، یا همین خط آهن حجاز است ( که در حال حاضر محقق شده ) و یا نهایتا اتوبان حلب – دمشق.
که قرار است در چنین خطی، پست های مراقبتی طرفین ( ترکی – روسی – ایرانی ) مستقر شده و “منطقه کاهش درگیری ادلب” برقرار شود.
⏺ آنچه که طی روزهای اخیر در منطقه العیس در جنوب حلب اتفاق افتاد و منجر به تبادل آتش توپخانه بین نیروهای مقاومت و نیروهای ترکیه شد، ناشی از یک اختلاف نظر در جزئیات است. بدین صورت که طرف ترکی می خواهد در العیس و نقاطی در شرق اتوبان حلب – دمشق نقطه مراقبت برپا کند.
اما محور مقاومت مخالف برقراری نقطه مراقبت در العیس است؛ چرا که این منطقه نزدیک ترین نقطه به فوعه کفریا محسوب می شود و به نوعی مسیر رسیدن به فوعه کفریا از العیس عبور میکند.
?اما این لزوما به معنای عزم یا برنامه ای در حال حاضر یا آینده نزدیک برای رسیدن به فوعه کفریا نیست؛ بلکه عامل فشار و گزینه جایگزینی است تا گروه های تروریستی فکر اشغال و جنایت در فوعه کفریا را پرهزینه بدانند و آن را مساوی با رسیدن جبهه مقاومت به دیواره های ادلب تلقی کنند.
اینکه ارتش ترکیه با وجود شلیک های اخطار قبلی مجددا وارد العیس می شوند، نشان دهنده دریافت چراغ سبز از جانب روسیه است. والا چنین اقدامی از طرف آنها ممکن نبود.
به هر حال آخرین اخبار حاکی از تثبیت نقطه مراقبت ترکیه در العیس می باشد. و در مقابل، طی روزهای گذشته بخش اصلی تهاجمی نیروهای سهیل حسن معروف به نمر از محور سراقب به شمال شرق حماه منتقل شده اند تا نیروهای اندک داعش در آن منطقه ی محاصره شده را سرکوب کرده و این مناطق را آزاد اعلام کنند. که این مورد هم نشان دهنده هماهنگ بودن این دو محور ( ترکی – روسی ) است؛ خصوصا آنکه بدانیم در حال حاضر سهیل حسن و نیروهایش در هماهنگی کامل با روس ها عملیات می کنند.
⏺ اما در جانب دیگر، حمله ترکیه به منطقه عفرین را شاهد هستیم که برخی ناظران، عفرین را کفه دیگر ترازوی بده بستان آستانه ۶ و سوچی میدانند ( ابوظهور در برابر عفرین ).
این اشغالگری ترکیه اگرچه دور از ذهن نبود، اما در هیچ نشستی ( چه در آستانه و چه در سوچی ) بر آن توافق نشده است و طبیعتا چنین جسارت و جرأتی از ارتش ترکیه بدون هماهنگی با طرف های دیگر درگیر ( روسیه و ایران ) انتظار نمی رفت.
⏺ اما آنچه که موجب عمل ارتش ترکیه در این زمینه شد، چیزی جز بازیِ منافع جانب روسی و انفعال و بی طرفی نسبی جانب ایرانی نبود.
به عبارت ساده تر طرف روسی انتظار داشت با جدی شدن حمله ترکیه، کردها امتیازاتی در سایر نقاط ( دیرالزور و طبقه و رقه و منبج … ) واگذار کنند و در مقابل، تضمین روسی مانع حمله ترکیه به آنها شود و پرچم سوری و روسی هم در منطقه عفرین به اهتزاز در آید.
⏺ جانب ایرانی و سوری هم از این ماجرا بدشان نمی آمد و یا حداقل آن را بی ضرر می دانستند، از آن جهت که در صورت عدم موفقیت روس ها در راضی کردن کردها به اهتزاز پرچم دولت مرکزی، حداقل کمی از بار جبهات حلب و ادلب توسط نیروهای تحت امر ترکیه کاسته می شد.
❗️ اما پیش بینی ها درست نبود. آمریکا با فشار بر نیروهای سیاسی کردستان سوریه و فرماندهی SDF، به شدت با برافراشتن پرچم نظام سوری مخالفت کرد.
مخالفت امریکا هم کاملا طبیعی بود؛ چرا که راهبرد اصلی امریکا در منطقه بی ثباتی و تجزیه ( خصوصا با استفاده از عامل قومیت کردی ) و راهبردش در سوریه تضعیف حضور ایران و تضعیف نظام بشار اسد، متحد ایران است.
کردستان سوریه هم همه چیز خود را از امریکا می داند و طبیعی است که به نیروهای در عفرین دستور مقاومت بدهد، و نام آن را مقاومت تاریخی و حماسی و … بنامد. ولو از حالا شکستش را قطعی بداند!…
مخالفت های دیپلماتیک امریکا با عملیات ترکیه هم بعد از آنکه ترکیه اعلام کرد که این عملیات محدود به عفرین می ماند، پایان پذیرفت.
پیش بینی دیگری هم که اشتباه از آب درآمد، رفتار هیئت تحریرالشام ( النصره ) بود. که امروز شاهد همکاری کامل آنها با ترکیه هستیم.
حال باید دید اوضاع تا کجا پیش می رود؟ آیا ترکیه به یک نوار مرزی بسنده می کند؟ یا اینکه واقعا می خواهد عفرین را اشغال کند و همسایه حلب و نبل و الزهراء ( که پایگاه مقاومت و ایران است ) شود و حتی راهی بین اعزاز ( منطقه الباب ) با ادلب باز کند؟
به نظر می رسد احتمال وقوع حالت دوم است که باعث شده این روزها ایران به طور رسمی خواستار توقف عملیات شاخه زیتون شود و به نظر می رسد با پیشروی بیشتر ترک ها غلظت بیشتری به خود بگیرد. و از طرف دیگر، کمک های نظامی و پشتیبانی بیشتری به کردهای عفرین داده شود تا ارتش ترکیه را زمین گیر کنند.
پایان/
دیدگاه
باید گفت متاسفانه.اوغلو هم که امروز برای دیدار با ظریف امد تهران.
زنده باشید که در سکوت خفقان آور ژورنالیسم -البته از نوع وابسته به سفارت ترکیه – در ایران و جهان-وابسته به صهیونیسم- تنها کسی بودید که حرف حق را زدید و از مظلوم دفاع کردید
عالییییییییییی
این کردستان سوریه دقیقا کجا میشه ؟ آیا منطقه خاصی در سوریه در طول تاریخ کردستان نامیده میشده ؟ اگر آره بر اساس منابع و مأخذ دقیقا کجاست؟ یا طبق عادت ، کردها هرجا حضور به هم برسونن کردستان نامیده میشه ؟
ابا بررسی مناطقی که در سوریه کردستان نامیده میشه چه از طرف خوده کردها ، چه از طرف متحدین و طرفدارانشون ، میشه گفت با گذشت زمان در طول چند سال هر روز بزرگتر و حتی چندین برابر شده
یکی با منبع توضیح بده در سوریه کجا و چه زمانی کردستان نامیده میشده ؟
برادر عزیز چندان در بند نامها نباش؛ اکراد اونجا موجودیت دارن؛ اگه نداشتن نمی تونستن حدود یک چهارم خاک سوریه رو کنترل کن؛
ضمنا استناد به تاریخ برای تعیین تکلیف موجودیت یا عدم موجودیت یک ابژه سیاسی امری مردوده؛ کما اینکه شهری مثل کوفه که نقش پایتخت سیاسی حکومت اسلامی رو در یک دوره ایفا میکرد، از قبل نه وجود فیزیکی داشت نه وجود تاریخی
«احتمال وقوع حالت دوم است که باعث شده این روزها ایران به طور رسمی خواستار توقف عملیات شاخه زیتون شود و به نظر می رسد با پیشروی بیشتر ترک ها غلظت بیشتری به خود بگیرد. و از طرف دیگر، کمک های نظامی و پشتیبانی بیشتری به کردهای عفرین داده شود تا ارتش ترکیه را زمین گیر کنند.»
منظورتون از کمک های نظامی و پشتیبانی بیشتر به تروریست های پ ک ک در عفرین ، کمک های از طرف ایران میباشد؟
الان بهترین حالت برای از بین بردن پست های مرزی در العیس که توسط ترکیه ایجاد شده این که ارتش سوریه راه داعش رو از سمت شرق ادلب باز بگذاره تا داعش سرزمین های بیشتری رو در شرق ادلب در اشغال بگیره و نیروهای ترک هم از العیس خارج بشن (ترکیه نمیتونه همزمان هم با کردها هم داعش وارد جنگ بشه) بعدا نیروهای سهیل حسن از سمت غرب سرزمین ها رو از اشغال داعش خارج کنه. اینطور هم به توافق آستانه پایبند بودیم و هم محبوب خواهیم شد با از بین بردن داعش!
بازی های سیاسی مثل شطرنج خیلی نیاز به تفکر و تامل داره.
از کجا معلوم شاید ترکیه با داعش ساخت و پاخت کرد و کردها رو زمینگیر کردن اون وقت خر بیار و باقالی بار کن
در ضمن دوباره تل السلطان بدست النصره سقوط کرد.
بایدبرای حفظ منافع هم که شده به کردهای عفرین کمک تسلیحاتی واطلاعاتی داده بشه به صورت موقت
اگه اردوغانیسمها همسایه نبل وزهرا بشن یه نوار ازشمال و غرب دورتادور حلب کشیدن و این خطرناکه باتوجه به این خیانتهای مداوم روسها
نبل و زهرا و فوعه وکفریای شیعه نشین رو درمحاصره ویا آتش سنگین دارن ومیتونن اهرم فشار قوی و سنگینی داشته باشن درصورت حمله به مراکز مخالفان توسط سوریه و ایران
اردوغان داره پازل امریکا رو کامل میکنه. با حمله به کردها شرایط برای تشکیل کشور کردستان اماده میکنه و امیدش فقط فرسایشی کردن جنگ برای ارتش سوریه است.
روسیه هم تا اونجا به تعهداتش عمل می کنه که به وزن سیاسی از دست نده . کرد ها تجزیه طلب خیلی راحت تر میشد سرکوب کرد ولی حیف که شرایط پیچیده کرد.
سلام چند تا سوال داشتم چرا ارتش سوریه تو استان السویدا اصلا هیچ عملیاتی نداره یا همچنین قلمون شرقی ِ ۱
و چرا اینقدر عملیات تو غوطه شرقی کند کند است عملا هیچ اما پرتلفات.
بنظرم راه اربعین برای سوریه باز بشه سریع تر به امنیت میرسیم
سلام. عملیات در غوطه شرقی بدلیل بافت شهری و همچنین حضور غیرنظامیان مشکل هست .
اخه مگه حلب هم محاصره نشد ؟حلب هم بافت شهری داشت!!چجوری چند ساله تسلیحات واسه جنگیدن دارن؟ از کجا تغذیه میشن؟ نمیشه نفوذی فرستاد امار انبارهای سلاح دراورد ؟ ۹۰ درصد منابع غربی که می خونیم میبینم بیشترین گزارش ها علیه سوریه از جانب غوطه شرقی.
دوست عزیز تا همین چند وقت پیش رسیدن محموله های کمک تسلیحاتی به غوطه شرقی نسبتا گسترده اتفاق میفتاد فقط در یک مورد که کشف شد حدود ۶۵ موشک ضد تانک موجود بود. مناطق در زمین جنگ که مانند نقشه ها رنگی نیستند هم مناطق مرزی گسترده هستند و هم اوضاع ارتش کاملا منظم نیست و نفوذی هایی هم هستند که در ازای پول کار میکنند البته اخیرا به دلیل پاکسازی
جنوب استان دمشق این موارد بسیار کمتر شده است. باید هم توجه کرد تروریست ها جدا از ذخیره گسترده اولیه و در سال های بعد فقط برای عملیات تدافعی استفاده میکنند و برای ان ان هم به شکل غیر کلاسیک کار ساده تر است بخصوص با بافت پیچیده شهری موجود.
تعداد غیر نظامی های این منطقه بنظر از شرق حلب هم بیشتر است همچنین تعداد تروریست ها و در چند سال گذشته بافت پیچیده و بسیار اسیب دیده شهری و سبک نامنظم و تونل های فراوان و…به خوبی اثرش را نشان داده است در این منطقه فقط کافیست تاریخچه نبرد در جوبر را برای مثال بررسی کنید.تا حدی شبیه نمونه کوچک تری از مثال معروف استالینگراد است.
نسبت به مثلا دو سال قبل تغییر زیادی کرده است ولی بنظر میرسد ان عزم جدی که در پاکسازی شرق حلب دیده میشد و امتیازات و تغییراتی که به طبع ان پیش میامد که در یک سال گذشته دیدیم اینجا مد نظر فرماندهان نیست و برای پاکسازی اش باید هزینه جانی و مالی بسیار سنگینی داده شود. امیدوارم بالاخره در اولویت قرار بگیرد. مواردی مثل سویدا و قلمون هم همچنین در اولویت عملیات نیستند بین جبهه های متعدد موجود و خطری هم علا ندارند تا بعدا به ان ها پرداخته شود.
خدا لعنت کنه این ترکیه با حمله به کردها ضمینه تاسیس کشور کردی رقم میزنه هیچ امکان بازپس گیری حلب توسط تروریستا راحت تر میکنه
البته باید به این مساله توجهه داشت،که سوریه از طریق روسیه به ترکیه فشار خواهد آورد وحساسیت ایران در برابر ترکیه فقط موجب عکس العمل ترکها در موضع گیری ایران در مرز اسرائیل وتضعیف موضع ایران در برابر این رژیم کودک کش خواهد شد .مطمئنآ ترکیه در آینده نزدیک از سوریه گورش را گم خواهد کرد.