در چندین روز اخیر و در پی افزایش سقف قیمت سوخت در قزاقستان شاهد اعتصاب و تجمع و آشوب های مسلحانه در این کشور بودیم. اعتصاباتی که به صورت غیرطبیعی و سریع رنگ و بوی خشونت و آزادی بخشی به خود گرفت. اما آنچه در این اعتراضات توجه بسیاری از کارشناسان را جلب کرد حضور موثر عناصری در این آشوب ها است که قبلا در سوریه تحت عنوان گروه های مختلفی با دولت سوریه مبارزه کرده اند. عناصری که از ابتدای بحران سوریه با حمایت ترکیه جذب و به سوریه اعزام می شدند.

اخبار حوادث لبنان و کشته شدن چندین معترض به نتایج دادگاه مقصران حادثه بندر بیروت که توسط تیراندازی مستقیم هدف قرار گرفته اند و حوادث پیش آمده بعد از آن و موضع گیری های شخصیت ها در لبنان، چند روزی است که در صدر محافل خبری دنیا مطرح است. اما واقعا در لبنان چه خبر است؟ چه کسانی و با دستور از کجا به مردم معترض تیراندازی کردند؟ چرا در این زمان و چرا این تیراندازی ها دنباله دار است؟

چند سالی است اوضاع کشور لبنان که سالیان متمادی از لحاظ سیاسی در غرب آسیا آرامش داشت، متشنج شده و تحولات عمیق و گسترده ای را تجربه می کند. در خلال این تحولات شاهد حمایت ایران از این کشور هستیم، اما واقعا در لبنان چه خبر است و چرا ایران حاضر به حمایت از لبنان است و این حمایت تا کجا ادامه دارد.

در چند هفته گذشته خبری مبنی بر ایجاد پیمانی امنیت-دفاعی میان کشورهای همزبان آمریکا، انگلیس و استرالیا به نام «آکوس» منتشر شد. هر چند سران این کشورها قصد خود را از این پیمان مقابله با اقدامات چین اعلام کردند، اما شواهد نشان می دهد این تنها یک پیمان نظامی علیه چین نیست بلکه نقشه راه این سه کشور برای جهان پیش رو است و نکات خاصی که این پیمان دارد را باید به دقت بررسی کرد.

در هفته های اخیر و پس از وقایع افغانستان برای همه چرایی خروج سریع و شتاب‌زده آمریکا از این کشور، بعد از بیست سال حضور نظامی و سیاسی در این کشور و بدین صورت، جای سوال دارد. همه از خود می پرسند آیا واقعا آمریکا این خروج را پیش‌بینی نکرده بود یا عمدا به این سبک خروج کم سابقه دست زد.

در هفته های اخیر و با حمله به یک  کشتی در دریای عمان که مدیریت آن را شرکت اسرائیلی زودیاک، بر عهده داشت و به کشته شدن دو خدمه کشتی که یکی انگلیسی و دیگری شهروند رومانی بود منجر شد، شاهد هیاهوی رسانه ای و حقوقی کشورهای غربی با محوریت آمریکا و انگلیس و رژیم […]

چند روزیست که مجددا شاهد درگیری هایی در مرز بین تاجیکستان و قرقیزستان هستیم. درگیری هایی که به طور معمول در کشورهای جدا شده از شوروی وجود دارد و ریشه در تقسیمات زمان شوروی در این جمهوری‌ها دارد. در زمان شوروی و بخصوص زمان استالین، رهبران این کشور برای حکومت آسان‌تر بر کشورهایی که سابقه تاریخی بیشتری نسبت به روس‌ها داشتند و دارای بافت قومیتی منسجمی در آسیای مرکزی و منطقه قفقاز بودند، دست به ایجاد هویت‌های خرد و تجزیه شده و جابجایی مناطق بین جمهوری‌ها زدند.

افغانستان کشوری با ماهیت قبیله ای است که بسیاری از مناسبات سیاسی و اجتماعی حاکم در آن بر اساس عناصر قومی شکل گرفته و حتی طی یک قرن اخیر بسیاری از درگیری‌ها در این کشور بر پایه‌ی همین اختلافات قومی بوده است. یکی از اقوام قدیمی افغانستانی که قربانی این اختلافات قرار گرفته هزاره‌ها هستند […]

طی حمله ائتلاف عربی در شش سال گذشته به یمن، هرچند دولتمردان ترکیه بخصوص سران حزب عدالت و توسعه که با داشتن دیدگاه اخوانی کنترل این کشور را در دست دارند تلویحا موافق حمله و نابودی دولت نجات ملی بودند، اما چرا در این چند سال این حمایت‌ها گاهی کمرنگ‌تر و گاهی مانند چندین ماه اخیر به طور ملموس قابل درک بوده است.